ฉันกำลังเข้าใกล้ฤดูกาลใหม่ คือ “ฤดูหนาว” อันได้แก่วัยชรา แม้ว่าแต่ละปีกำลังผ่านอย่างรวดเร็วและบางครั้งฉันอยากให้ช้าลงบ้าง แต่สิ่งที่คอยประคับประคองฉันคือความชื่นชมยินดี ทุกวันคือวันใหม่ที่พระเจ้าประทาน ฉันสามารถกล่าวพร้อมผู้เขียนสดุดีว่า “เป็นการดีที่จะโมทนาพระคุณพระเจ้า…ที่จะประกาศความรักมั่นคงของพระองค์ในเวลาเช้า และความสัตย์สุจริตของพระองค์ในกลางคืน” (สดด.92:1-2)

แม้ชีวิตจะพบอุปสรรคและความเจ็บปวด อีกทั้งบางครั้งความลำบากของผู้อื่นก็รบกวนใจฉัน พระเจ้าทรงให้ฉัน “ร้องเพลงด้วยความชื่นบาน เนื่องในพระราชกิจของพระองค์” (ข้อ 4) ร่วมกับผู้เขียนสดุดี เป็นความชื่นชมยินดีในพระพรที่ได้รับผ่านทาง ครอบครัว เพื่อน และงานที่น่าพึงพอใจ ชื่นชมยินดีเพราะการทรงสร้างอันอัศจรรย์ของพระเจ้าและพระวจนะที่ให้แรงบันดาลใจชื่นชมยินดี เพราะพระเยซูทรงรักเรามาก จนยอมสิ้นพระชนม์เพื่อบาปของเรา และเพราะพระองค์ประทานพระวิญญาณ ซึ่งเป็นแหล่งความชื่นชมยินดีแท้ (รม.15:13) เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้ที่เชื่อในพระองค์จะ “งอกขึ้นอย่างต้นอินทผลัม…มันแก่แล้วก็ยังเกิดผล” (สดด.92:12-14)

ผลนั้นคืออะไร ไม่ว่าสถานการณ์หรือฤดูของชีวิตจะเป็นเช่นไร เราสามารถเป็นแบบอย่างความรักของพระองค์ผ่านการดำเนินชีวิตและคำพูดมีความชื่นชมยินดี ที่ได้รู้จักและดำเนินชีวิตเพื่อพระเจ้า และบอกเรื่องของพระองค์แก่ผู้อื่น