ช่วงเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ในสหรัฐอเมริกา โดโรเธีย แลนจ์ช่างภาพผู้มีชื่อเสียงได้ถ่ายภาพของฟลอเรนซ์ โอเวน ทอมป์สัน และลูกๆของเธอเอาไว้ ภาพที่รู้จักในชื่อ แม่ผู้อพยพ เป็นภาพแม่ผู้สิ้นหวังที่ได้รับผลกระทบจากการเก็บเกี่ยวผลผลิตไม่ได้ แลนจ์ถ่ายภาพนี้ในเมืองนิโปโม รัฐแคลิฟอร์เนีย ขณะทำงานกับองค์การเพื่อความปลอดภัยในฟาร์ม เพื่อให้ผู้คนตระหนักถึงความขัดสนของบรรดาผู้ใช้แรงงานที่สิ้นหวัง

บทเพลงคร่ำครวญนำเสนอภาพความสิ้นหวังไว้เช่นกัน คือภาพของยูดาห์ในช่วงที่เยรูซาเล็มถูกทำลาย ก่อนที่กองทัพของเนบูคัดเนสซาร์จะเข้าทำลายเมือง ผู้คนทุกข์ทรมานจากความอดอยากเพราะเมืองถูกล้อม (2 พกษ.24:10-11) แม้สิ่งที่เกิดขึ้นจะเป็นผลของการไม่เชื่อฟังพระเจ้านานหลายปี แต่ผู้เขียนบทเพลงคร่ำครวญได้ร้องทูลต่อพระเจ้าในนามของประชาชน (พคค.2:11-12)

ผู้เขียนสดุดี 107 ก็ได้อธิบายถึงเวลาที่สิ้นหวังในประวัติศาสตร์ของอิสราเอลด้วย (ช่วงที่เร่ร่อนในถิ่นทุรกันดาร ข้อ 4-5) ท่านย้ำถึงสิ่งที่ต้องทำเมื่อพบความยากลำบาก นั่นคือ “เขาร้องทูลพระเจ้า” (ข้อ 6) สิ่งอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นคือ “พระองค์ทรงช่วยกู้เขาจากความทุกข์ใจของเขา”

คุณกำลังท้อแท้อยู่หรือ อย่าเงียบอยู่ จงร้องทูลพระเจ้า พระองค์ทรงฟังและรอคอยที่จะฟื้นฟูความหวังของคุณ แม้พระเจ้าจะไม่ทรงนำเราออกจากความลำบากทุกครั้งไป แต่ทรงสัญญาว่าจะอยู่กับเราเสมอ