ผมเคยไปย่านสลัมใกล้เมืองซานโต้โดมิงโก ประเทศสาธารณรัฐโดมินิกัน บ้านทำจากสังกะสีและมีสายไฟห้อยระโยงระยางอยู่เหนือบ้าน ผมมีโอกาสสัมภาษณ์หลายครอบครัวและรู้ว่าคริสตจักรที่นั่นได้ช่วยแก้ปัญหาการว่างงาน การใช้สารเสพติด และอาชญากรรม

ผมเดินเข้าตรอกแล้วต้องไต่บันไดที่ผุพังขึ้นไปยังห้องเล็กๆ เพื่อสัมภาษณ์แม่และลูกชาย แต่ครู่ต่อมามีคนวิ่งเข้ามาบอกว่า “เราต้องไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้” หัวหน้านักเลงพร้อมมีดพร้ากำลังรวบรวมคนมาทำร้ายเรา

จากนั้นเราไปเยี่ยมอีกละแวกหนึ่ง แต่ไม่พบปัญหาที่นั่น ผมได้ทราบเหตุผลในเวลาต่อมา ขณะที่ผมเยี่ยมบ้านแต่ละหลัง หัวหน้านักเลงจะยืนเฝ้าอยู่ข้างนอกเพื่อคุ้มครองเรา เพราะคริสตจักรเลี้ยงดูและให้ลูกสาวของเขาได้เรียนหนังสือ และเนื่องจากผู้เชื่ออยู่เคียงข้างเธอ เขาจึงอยู่เคียงข้างเรา

ในคำเทศนาบนภูเขา พระเยซูตรัสถึงมาตรฐานความรักที่สูงจนไม่มีสิ่งใดเปรียบได้ ความรักเช่นนี้ไม่ได้มีไว้เฉพาะ “คนที่มีคุณค่า” แต่ยังมีให้กับผู้ที่ไม่คู่ควร (มธ.5:43-45) ซึ่งไม่ได้จำกัดเฉพาะคนในครอบครัวและเพื่อนฝูงเท่านั้น แต่รวมถึงผู้ที่ไม่อาจรักเราตอบได้ด้วย (ข้อ 46-47) นี่คือความรักเหมือนอย่างพระเจ้า (ข้อ 48) ซึ่งเป็นความรักที่เป็นพรแก่ทุกคน

เมื่อผู้เชื่อในซานโต้โดมิงโกสำแดงความรัก ชุมชนนั้นก็เริ่มเปลี่ยน ใจที่เย็นชาก็เริ่มอ่อนโยน เพราะความรักของพระเจ้ามาถึงเมืองนี้ – SMV