เมื่อเจย์หลานชายของเราเป็นเด็ก พ่อแม่ของเขาให้เสื้อยืดเป็นของขวัญวันเกิด เขาสวมมันทันทีและใส่ทั้งวันอย่างภาคภูมิใจ
เช้าวันต่อมา เขายังสวมเสื้อตัวเดิม พ่อถามว่า “เจย์ เสื้อตัวนี้ทำให้ลูกมีความสุขไหม” “ไม่มากเท่าเมื่อวานครับ” เขาตอบ
นี่คือปัญหาของการได้ทรัพย์สิ่งของ แม้แต่สิ่งดีในชีวิตก็ไม่อาจให้ความสุขล้ำลึกและยืนยาวซึ่งเราปรารถนาอย่างแรงกล้าได้ แม้เราจะมีสมบัติมากมาย แต่เราก็อาจยังไม่มีความสุข
โลกให้ความสุขจากการสั่งสมทรัพย์สิ่งของเสื้อผ้าใหม่ รถคันใหม่ โทรศัพท์มือถือหรือนาฬิการุ่นใหม่ แต่การได้สิ่งของ ไม่อาจทำให้เรามีความสุขได้เท่ากับเมื่อวาน ก็เพราะเราได้รับการทรงสร้างมาเพื่อพระเจ้า และนี่คือวัตถุประสงค์สูงสุด
วันหนึ่ง เมื่อพระเยซูอดอาหารและหิวจนอ่อนกำลัง ซาตานมาหาพระองค์และทดลองใจให้ทรงดับความหิวด้วยการเสกขนมปัง พระเยซูตอบโดยยกเฉลยธรรมบัญญัติ 8:3 “มนุษย์จะบำรุงชีวิตด้วยอาหารสิ่งเดียวหามิได้ แต่บำรุงด้วยพระวจนะทุกคำซึ่งออกมาจากพระโอษฐ์ของพระเจ้า” (มธ.4:4)
พระเยซูไม่ได้หมายความว่าเราควรจะดำรงชีวิตด้วยอาหารเท่านั้น แต่พระองค์ตรัสความจริงที่ว่า เราเป็นสิ่งมีชีวิตฝ่ายวิญญาณ และเราไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ด้วยวัตถุสิ่งของเท่านั้น เพราะความพึงพอใจที่แท้พบได้ในพระเจ้าและความบริบูรณ์ของพระองค์