ช่วงที่ลูกชายของเรามีปัญหา เพื่อนคนหนึ่งพูดกับผมหลังการประชุมที่คริสตจักรว่า “ผมอยากให้คุณรู้ว่าผมอธิษฐานเผื่อคุณกับลูกทุกวัน” และเขาเสริมว่า “แต่ผมรู้สึกผิดมาก” “ทำไมล่ะ” ผมถาม “เพราะผมไม่เคยมีประสบการณ์กับการมีปัญหาเรื่องลูกที่หลงหาย” เขาตอบ “ลูกๆของผมอยู่ในโอวาท แต่นั่นไม่ได้เป็นเพราะผมทำสิ่งนั้นสิ่งนี้เลย” แต่ “เด็กๆ เลือกทางของเขาเอง”

ผมอยากจะกอดเขา ความเห็นใจของเขาเป็นของขวัญจากพระเจ้า ซึ่งเตือนและบอกผมว่าพระบิดาทรงเข้าใจปัญหาเรื่องลูกที่ผมเผชิญ

ไม่มีใครเข้าใจเรื่องบุตรหลงหายได้ดีกว่าพระบิดา เรื่องราวในลูกา 15 คือเรื่องของเรากับพระเจ้า พระเยซูทรงเล่าแทนคนบาปทุกคนที่ต้องกลับมาหาพระผู้สร้างและพบความสัมพันธ์อันอบอุ่นกับพระองค์

พระเยซูทรงเป็นพระเจ้าในสภาพมนุษย์ ทรงเห็นเราแต่ไกลและมองดูเราด้วยพระเมตตา พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าที่วิ่งมาหาเราและโอบกอดเราพระองค์เป็นจุมพิตแห่งสวรรค์ที่ต้อนรับคนบาปผู้กลับใจกลับบ้าน (ลูกา 15:20)

พระเจ้าไม่เพียงเปิดไฟรอ พระองค์ทรงอยู่ที่หน้าบ้าน ทรงเฝ้าดู รอคอยและเรียกให้เรากลับบ้าน