ในหนังสือ ภาพสตรีอเมริกันชื่อดัง โรเบิร์ต เฮงก์ส เขียนว่า “ภาพเหมือนไม่ใช่ภาพถ่าย และไม่ใช่ภาพในกระจก” ภาพเหมือนไม่เพียงถ่ายทอดรูปลักษณ์ภายนอก แต่สื่อถึงอารมณ์อันล้ำลึกในใจบุคคลในภาพด้วย ศิลปินแท้จะพยายาม “สื่อตัวตนแท้ของบุคคล”

ตลอดหลายศตวรรษ มีคนเขียนภาพพระเยซูมากมาย บางทีคุณอาจเคยเห็นในโบสถ์หรือในพิพิธภัณฑ์ศิลปะหรืออาจมีอยู่ในบ้าน แต่ไม่มีภาพใดเป็นภาพเหมือนที่แท้จริง เพราะเราไม่มีรูปถ่ายที่บอกถึงรูปร่างหน้าตาของพระองค์ แต่เรามีภาพเหมือนที่เป็นถ้อยคำอันยิ่งใหญ่ในอิสยาห์ 53 คำบรรยายที่ได้รับการดลใจจากพระเจ้านี้ แสดงพระลักษณะที่พระองค์เป็นอย่างละเอียดลออ “แน่ทีเดียว ท่านได้แบกความเจ็บไข้ของเราทั้งหลาย และหอบความเจ็บปวดของเราไป…แต่ท่านบาดเจ็บเพราะความทรยศของเราทั้งหลาย ท่านฟกช้ำเพราะความบาปผิดของเรา…ที่ท่านต้องฟกช้ำนั้นก็ให้เราหายดี” (อิสยาห์ 53:4-5)

พระธรรมข้อนี้ทำให้เราเห็นความรักและความเศร้า ความทุกข์และความเจ็บปวดบนพระพักตร์พระเยซู แต่ริมฝีปากของพระองค์ไม่กล่าวโทษหรือตัดสิน พระองค์ไม่มีบาปของพระองค์เองที่ต้องเสียใจ มีแต่บาปของเราที่ทรงแบกรับไว้ และลึกๆ ภายในพระองค์ทรงทราบว่า “ท่านจะเห็นผลแห่งความทุกข์ลำบากแห่งวิญญาณจิตของท่านและพอใจ” (อิสยาห์ 53:11)

ภาพเหมือนของพระองค์อัศจรรย์จริงๆ