มีคนถามศิษยาภิบาลชาวอังกฤษชื่อ โจเซฟ พาร์คเกอร์ว่า “ทำไมพระเยซูจึงทรงเลือกยูดาสให้เป็นสาวกของพระองค์” เขาใช้เวลาคิดหนักแต่ก็ยังหาคำตอบไม่ได้ เขายังบอกด้วยว่า เขาเกิดคำถามที่น่าสงสัยยิ่งกว่านั้นอีกคือ “ทำไมพระองค์จึงทรงเลือกผม”

ผู้คนตั้งคำถามนี้มาตลอดหลายศตวรรษ เมื่อมนุษย์เราตระหนักในความบาปของตน และรู้สึกผิดอย่างยิ่ง เราร้องหาพระกรุณาจากพระเจ้า เราอัศจรรย์ใจเมื่อได้รู้ว่าพระเจ้าทรงรักเรา พระเยซูทรงตายเพื่อเรา และเราได้รับการอภัยจากบาปทั้งสิ้น นี่เป็นสิ่งที่เราไม่อาจเข้าใจได้

ผมเองก็เคยถามว่า “ทำไมจึงเป็นผม” ผมรู้ว่าความผิดบาปอันมืดมัวในชีวิตของผม มาจากหัวใจที่มืดมิดยิ่งกว่า แต่พระเจ้าก็ยังรักผม (โรม 5:8) ผมไม่คู่ควร ต่ำช้า และจนตรอก แต่พระองค์ได้กางแขนและเปิดหัวใจของพระองค์ให้แก่ผม ผมแทบจะได้ยินเสียงพระองค์กระซิบว่า “เรารักเจ้ามากยิ่งกว่าที่เจ้ารักบาปของเจ้าเสียอีก”

นี่คือเรื่องจริง ผมหวงแหนความบาป ผมปกป้องและแก้ตัวแทนมัน แต่พระเจ้าทรงรักผมมากพอที่จะยกโทษและปลดปล่อยผมให้เป็นอิสระ

“ทำไมจึงเป็นผม” สิ่งนี้เกินความเข้าใจของผม แต่ผมรู้ว่าพระองค์ทรงรักผม และทรงรักคุณด้วย!