เรื่องราวในพระคัมภีร์จบลงตรงจุดที่เริ่มต้น ความสัมพันธ์ที่แตกหักระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์กลับคืนดีในที่สุด และคำสาปแช่งในปฐมกาลบทที่ 3 ถูกยกออก พระธรรมวิวรณ์นำภาพจากสวนเอเดนมากล่าวถึงแม่น้ำ และต้นไม้แห่งชีวิต (วิวรณ์ 22:1-2) แต่ในครั้งนี้ ฉากของสวนถูกแทนที่ด้วยนครอันยิ่งใหญ่ ซึ่งเต็มไปด้วยผู้ที่นมัสการพระเจ้า ไม่มีความตาย หรือความเศร้าโศกที่จะทำให้ฉากนี้มัวหมองไป เมื่อเราตื่นขึ้นในท้องฟ้าใหม่ และแผ่นดินโลกใหม่ เราจะพบตอนจบที่แสนสุขในที่สุด

สวรรค์ไม่ใช่สิ่งที่เสริมขึ้นมาภายหลัง หรือความเชื่อที่เป็นทางเลือก แต่เป็นคำตอบสุดท้ายของการทรงสร้างทั้งหมด พระคัมภีร์ไม่เคยมองข้ามโศกนาฏกรรม และความผิดหวังของมนุษย์ แต่ได้บันทึกไว้อย่างซื่อตรงและเจ็บปวด เพียงแต่เพิ่มคำว่า “ชั่วคราว” ลงไป สิ่งที่เรารู้สึกในเวลานี้ เราจะไม่ต้องรู้สึกอย่างนี้ไปตลอด ช่วงเวลาแห่งการทรงสร้างใหม่จะมาถึง

สำหรับผู้ที่รู้สึกว่าติดอยู่ในความเจ็บปวดหรือความแตกแยก ในความขัดสนทางเศรษฐกิจ หรือในความกลัว สำหรับพวกเราทุกคน สวรรค์ให้สัญญาถึงอนาคตนิรันดร์ของสุขภาพที่ดี ความบริบูรณ์ ความยินดี และสันติสุข พระคัมภีร์เริ่มต้นด้วยพระสัญญาถึงพระผู้ไถ่ในพระธรรมปฐมกาล (ปฐมกาล 3:15) และจบลงด้วยพระสัญญาเดียวกัน (วิวรณ์ 21:1-7) เป็นการรับประกันถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นจริงในอนาคต จุดจบจะเป็นจุดเริ่มต้น