ในช่วงราว 800 ปีที่ผ่านมา มีธรรมเนียมใหม่อย่างหนึ่งที่ถูกรวมไว้ในพิธีแต่งงานแบบชาวยิว คือในตอนท้ายเจ้าบ่าวจะเหยียบแก้วไวน์ให้แตก การเหยียบแก้วให้แตกเป็นสัญลักษณ์ของการทำลายพระวิหารในปี ค.ศ.70 เพื่อให้บ่าวสาวรุ่นใหม่ไม่ลืมว่า ในขณะที่พวกเขากำลังสร้างบ้านของตน พระนิเวศของพระเจ้ากลับถูกทำลาย

แต่พระเจ้าไม่ได้ทรงไร้ที่อยู่ พระองค์เพียงแต่เลือกที่อยู่ใหม่ คือในเราที่เป็นผู้เชื่อพระวจนะเปรียบผู้เชื่อว่าเป็นทั้งเจ้าสาวของพระคริสต์และเป็นพระนิเวศที่ประทับของพระเจ้า พระเจ้าทรงปรับเปลี่ยนคนของพระองค์เพื่อสร้างบ้านใหม่ ซึ่งจะเป็นที่ประทับถาวรของพระองค์ ในขณะเดียวกัน พระองค์ทรงเตรียมเจ้าสาว และวางแผนงานสมรสที่จะรวมครอบครัวทั้งหมดของพระเจ้านานมาแล้วตั้งแต่เริ่มสร้างโลก

ส่วนที่เราต้องการทำนั้นไม่ยาก แต่บางทีก็เจ็บปวด คือการยอมพระเจ้าขณะที่พระองค์ทรงทำการเปลี่ยนเราให้เป็นเหมือนพระเยซูพระบุตร แล้ววันหนึ่งในพิธีสมรสที่ดีที่สุด พระองค์จะทรงรับเจ้าสาวที่ปราศจากตำหนิหรือริ้วรอย เราจะบริสุทธิ์และปราศจากมลทิน (อฟ.5:27) งานสมรสนี้จะเป็นจุดจบของความทุกข์และความเศร้าทั้งปวง