ภาพถ่ายที่ผมโปรดปรานมากคือ ภาพของการรับประทานอาหารเย็นร่วมกันของครอบครัวเรา เป็นภาพพ่อ ลูกๆ และภรรยา และหลานๆ กำลังขอบพระคุณพระเจ้าและอธิษฐาน

พ่อของผมเคยมีอาการเส้นโลหิตในสมองแตกหลายครั้ง และพูดไม่ได้ แต่ในเวลาที่เราอธิษฐาน ผมได้ยินท่านพูดอย่างมั่นใจหนักแน่นว่า “อธิษฐานในพระนามพระเยซู” ราวหนึ่งปีให้หลัง พ่อจากเราไปพบพระเจ้าผู้ที่พ่อไว้วางใจ

พระเยซูทรงสอนให้เราอธิษฐานในพระนามของพระองค์ ในคืนก่อนที่จะทรงถูกตรึง พระองค์ได้ประทานพระสัญญาให้แก่เหล่าสาวกของพระองค์ว่า “แม้จนบัดนี้ท่านยังไม่ได้ขอสิ่งใดในนามของเรา จงขอเถิดแล้วจะได้ เพื่อความชื่นชมยินดีของท่านจะมีเต็มเปี่ยม” (ยน.16:24) แต่การอธิษฐานในพระนามพระเยซูไม่ใช่การให้เช็คเปล่า ที่เรามาใส่อะไรก็ได้ที่เราอยากได้

ในตอนเย็นของวันนั้น พระเยซูทรงสอนว่าพระองค์ทรงตอบคำอธิษฐานที่กล่าวในนามของพระองค์เพื่อเป็นการถวายเกียรติพระบิดา (ยน.14:13) ต่อมาในเวลากลางคืน พระเยซูได้ทรงอธิษฐานด้วยความทุกข์ใจว่า “โอพระบิดาของข้าพระองค์ ถ้าเป็นได้ขอให้ถ้วยนี้เลื่อนพ้นไปจากข้าพระองค์เถิด แต่อย่างไรก็ดี อย่าให้เป็นตามใจปรารถนาของข้าพระองค์ แต่ให้เป็นไปตามพระทัยของพระองค์” (มธ.26:39)

เมื่อเราอธิษฐาน เราก็ได้จำนนต่อพระปัญญา ความรัก และการครอบครองของพระเจ้า และเราขอด้วยความมั่นใจ “ในพระนามพระเยซู”