เมื่อพายุหอบเอาหิมะมาปกคลุมผืนหญ้า คนเลี้ยงสัตว์ในฟาร์มจึงต้องหันมาป้อนอาหารให้กับสัตว์ด้วยมือแทน ขณะที่ฟางถูกโยนลงมาจากรถบรรทุก สัตว์ตัวที่แข็งแรงที่สุด จะเบียดตัวมาอยู่ด้านหน้า ส่วนสัตว์ที่ขี้ตื่นหรืออ่อนแอจะไม่ได้กิน หรือได้กินน้อยมาก หากคนเลี้ยงไม่เข้ามาช่วย

เจ้าหน้าที่ในค่ายผู้อพยพและในโรงอาหารก็เผชิญกับเหตุการณ์แบบเดียวกัน เมื่อพวกเขาเปิดคลังอาหารให้กับคนที่ขาดแคลน คนที่อ่อนแอหรือขลาดกลัวอาจไม่เข้ามา ผู้ช่วยเหลือเหล่านี้ จึงต้องทำอะไรบางอย่าง เพื่อให้ความช่วยเหลือไปถึงคนที่อ่อนแอ เหน็ดเหนื่อยและเจ็บป่วย ซึ่งไม่ได้รับความสนใจจากสังคม

พวกเขากำลังทำตามหลักการที่พระเจ้าทรงกำหนดไว้นานมาแล้ว ในพระธรรมเลวีนิติ 19 โมเสสสั่งให้ชาวนาและคนทำสวนองุ่น ทิ้งผลิต-ผลบางส่วนไว้เพื่อให้กับคนยากจนและคนต่างด้าวเก็บกินบ้าง (ลนต.19:9-10)

เราก็สามารถทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลคนที่อ่อนแอและเหน็ดเหนื่อยได้เช่นกันเราอาจเป็นครูที่ช่วยเด็กที่ขี้อายให้กล้าพูด เป็นคนงานที่ร่วมทุกข์กับเพื่อนร่วมงานที่มีปัญหา เป็นผู้ต้องขังที่คอยดูแลผู้ต้องขังใหม่ หรือเป็นพ่อแม่ที่ใส่ใจลูกๆ เราถวายเกียรติแด่พระเจ้า ด้วยการช่วยเหลือผู้อื่น

ขณะที่เรามองหาโอกาสที่จะดูแลผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือ ขอพระคุณของพระเจ้าที่มาถึงเรา ในยามที่เราต้องการ จะขับเคลื่อนเราให้ยื่นมือออกไปช่วยผู้อื่นที่กำลังต้องการความช่วยเหลือเช่นกัน