พูดซ้ำ ๆ
นักข่าวคนหนึ่งติดนิสัยแปลกไม่ยอมใช้ปากกาสีน้ำเงิน เมื่อเพื่อนร่วมงานถามว่าเขาอยากได้อะไรจากร้านขายของ เขาฝากซื้อปากกา “แต่ไม่เอาสีน้ำเงิน” เขาบอก “ผมไม่เอาปากกาสีน้ำเงิน ผมไม่ชอบสีน้ำเงิน สีน้ำเงินมันเข้มเกินไป ช่วยซื้อปากกาให้ผมสักโหล สีอะไรก็ได้ยกเว้นสีน้ำเงิน” วันต่อมา เพื่อนร่วมงานเอาปากกามาให้ ทุกด้ามเป็นสีน้ำเงินเมื่อถามว่าทำไม เพื่อนบอกว่า “ก็คุณเอาแต่พูดว่า ‘สีน้ำเงิน สีน้ำเงิน’ คำนี้เข้าไปในหัวของผม” การพูดซ้ำ ๆ ของเขาทำให้เกิดผล แต่ไม่ใช่ผลที่เขาต้องการ
ความรู้ที่ไม่ได้ย่อย
แลนซล็อต โอลิแฟนท์ นักการฑูตอังกฤษตั้งข้อสังเกตว่า นักเรียนมักตอบคำถามในข้อสอบถูกต้อง แต่นำสิ่งที่เรียนไปปฏิบัติไม่ได้ เขาพูดว่า “ความรู้ที่ไม่ได้ผ่านการย่อยเช่นนี้ย่อมเปล่าประโยชน์”
กำเนิดวันคริสต์มาส
เมื่อทูตสวรรค์กาเบรียลมาบอกข่าวดีสำหรับโลกนี้แก่มารีย์และคนเลี้ยงแกะ (ลูกา 1:26-27; 2:10) สำหรับสาววัยรุ่นอย่างมารีย์ นี่เป็นข่าวดีหรือไม่ มารีย์อาจคิดว่า “ฉันจะอธิบายเรื่องการตั้งครรภ์ให้ครอบครัวฟังอย่างไร โยเซฟจะถอนหมั้นหรือไม่ ชาวบ้านจะว่าอย่างไร และแม้ฉันจะได้รับการไว้ชีวิต แล้วฉันจะอยู่อย่างไรถ้าต้องเลี้ยงลูกเพียงคนเดียว
เล่นกับไฟ
ตอนที่ผมเป็นเด็ก แม่เตือนไม่ให้ผมเล่นไฟ แต่แล้ววันหนึ่งผมตัดสินใจลองดูว่าถ้าเล่นแล้วจะเป็นอย่างไร ผมหยิบไม้ขีดไฟกับกระดาษแล้วออกไปทดลองหลังบ้าน ผมนั่งคุกเข่าหัวใจเต้นรัว จุดไม้ขีดแล้วปล่อยให้กระดาษติดไฟ
คำพูดและการกระทำ
ผมได้รับอีเมล์ด่วนจากนักศึกษาที่เรียนการเขียนในวิทยาลัยที่ผมสอน เวลานั้นเป็นช่วงปลายภาคเรียนและเขาต้องทำคะแนนให้ดีขึ้น จึงจะได้เข้าร่วมกิจกรรมกีฬา เขาจะทำอย่างไรได้บ้าง เขาไม่ได้ส่งงานบางอย่าง ผมจึงให้เวลาเขาสองวันเพื่อจะทำรายงานเหล่านั้นให้เสร็จเพื่อจะได้คะแนนเพิ่ม เขาตอบว่า “ขอบคุณครับ ผมจะทำ”
แผนการของพระเจ้า
นายทหารอาจทราบแผนการรบในภาพรวม แต่ก่อนการสู้รบแต่ละครั้ง เขาจะได้รับและต้องออกคำสั่งใหม่ โยชูวาผู้นำชนชาติอิสราเอลต้องเรียนรู้บทเรียนนี้เช่นกัน ภายหลังจากประชากรของพระเจ้าใช้เวลาอยู่ในถิ่นทุรกันดาร 40 ปี พระเจ้าได้ทรงเลือกโยชูวาให้นำพวกเขาไปยังแผ่นดินที่พระองค์ทรงสัญญาไว้
สงครามดินสอ
เมื่อฉันยังหัดเขียนหนังสืออยู่ คุณครูป.1 ยืนกรานให้ฉันจับดินสอตามที่ครูสอน ฉันก็ถือดินสอตามแบบที่ครูบอกเวลาที่ครูมอง แต่เวลาครูหันไปทางอื่นฉันก็เปลี่ยนไปจับดินสอตามที่ถนัดทันที ฉันคิดว่าครั้งนั้นฉันชนะครู และฉันก็ยังคงจับดินสอตามวิธีแปลกประหลาดของฉันต่อไป แต่หลายสิบปีต่อมาฉันถึงเข้าใจว่า ครูที่ฉลาดท่านนั้นรู้ว่าถ้าฉันดื้อดึงจับดินสอแบบนั้นจนกลายเป็นนิสัย จะทำให้มือฉันเมื่อยเร็ว
วิธีของฉัน
หนุ่มน้อยสองคนกำลังเล่นเกมโดยใช้ไม้และเชือก สักพักเด็กชายที่โตกว่าก็พูดขึ้นมาอย่างอารมณ์เสียว่า “นายเล่นไม่ถูก นี่เกมของฉันนายต้องเล่นแบบของฉันสิ ฉันไม่ให้นายเล่นต่อแล้ว!” นิสัยอยากทำอะไรตามใจตัวเองนั้นเริ่มกันตั้งแต่เด็กเลยทีเดียว
มองดูพู่
ไฮม์ โพต็อก นักเขียนหนังสือขายดีเริ่มต้นนิยายของเขาที่ชื่อว่า ผู้ถูกเลือก (The Chosen) ด้วยการบรรยายเกมการแข่งขันเบสบอลระหว่างชาวยิวสองทีมในนิวยอร์คซิตี้ รูเวน มัลเทอร์ ตัวเอกของเรื่องสังเกตเห็นเครื่องแบบของทีมคู่แข่งมีเครื่องประดับที่ไม่เหมือนใคร เป็นพู่ยาวสี่อันอยู่กับชายเสื้อของแต่ละคน รูเวนจำได้ว่าพู่คือสัญลักษณ์ของการเชื่อฟังพระบัญญัติของพระเจ้าในพันธสัญญาเดิมอย่างเคร่งครัด
