เราได้รับฤทธิ์เดช!
เสียงบางอย่างกำลังปริแตกทำให้ฉันสะดุ้ง เมื่อนึกได้ว่าเสียงอะไร ฉันจึงรีบวิ่งไปที่ครัว ฉันคงเผลอไปถูกปุ่มเปิดเครื่องทำกาแฟที่ว่างเปล่า ฉันถอดปลั๊ก คว้าด้ามจับของโถแก้ว แล้วแตะที่ก้นโถเพื่อดูว่ามันร้อนเกินกว่าจะวางบนเคาน์เตอร์หรือไม่ ผิวหน้าที่เรียบลื่นลวกปลายนิ้วของฉัน ทำให้ผิวพุพอง
เปรี้ยวอมหวาน
เมื่อลูกชายวัยหัดเดินของเรากัดมะนาวผ่าซีกเป็นครั้งแรก เขาย่นจมูกและแลบลิ้นพร้อมหลับตาปี๋ร้องว่า “เปี้ยว” (เปรี้ยว) ฉันหัวเราะขณะเอื้อมมือไปหยิบมะนาวซีกนั้นทิ้ง
เรามีกษัตริย์!
หลังจากทำร้ายสามีด้วยคำพูดเจ็บปวดเพราะเหตุการณ์ไม่เป็นไปอย่างที่ฉันต้องการ ฉันปฏิเสธสิทธิอำนาจของพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่เตือนให้นึกถึงข้อพระคัมภีร์ที่ชี้ให้เห็นท่าทีที่ผิดบาปของฉัน การดื้อดึงรักษาหน้าจะคุ้มกับการทำลายครอบครัวและการไม่เชื่อฟังพระเจ้าหรือ ไม่เลย แต่กว่าฉันจะขอการอภัยจากพระเจ้าและสามี ฉันก็ได้สร้างบาดแผลไว้มากมาย ซึ่งล้วนเป็นผลมาจากการละเลยคำปรึกษาที่ดีและใช้ชีวิตตามใจตัวเอง
การนมัสการอันล้ำ
ฉันนมัสการและรับใช้พระเจ้าด้วยการเขียน โดยเฉพาะเมื่อปัญหาสุขภาพทำให้ฉันเคลื่อนไหวได้จำกัด ดังนั้นเมื่อมีใครบอกว่าเขาไม่เห็นคุณค่าของสิ่งที่ฉันเขียน ฉันจึงหมดกำลังใจ และสงสัยว่าของถวายเล็กน้อยของฉันมีความหมายต่อพระเจ้าหรือไม่
ผลอันล้นเหลือ
ในช่วงฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน ผมรู้สึกชื่นชมผลไม้ที่งอกงามอยู่ในสวนของเพื่อนบ้าน ต้นองุ่นที่พวกเขาปลูกออกผลองุ่นพวงใหญ่ ผลพลัมสีม่วงเกาะเต็มกิ่งก้านของต้นพลัมและส้มผลใหญ่ก็อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม
บาปหมดสิ้น
ตอนที่เป็นวัยรุ่น ฉันชวนเพื่อนคนหนึ่งไปเดินเล่นที่ร้านกิฟท์ช็อปแถวบ้าน เธอทำให้ฉันตกใจด้วยการหยิบกิ๊บติดผมกำมือหนึ่งหย่อนลงในกระเป๋าเสื้อของฉัน และรีบฉุดฉันออกจากร้านโดยไม่จ่ายเงิน ฉันรู้สึกผิดอยู่หนึ่งอาทิตย์ จึงไปสารภาพกับแม่ทั้งน้ำตา
สะท้อนความรักพระเจ้า
ฉันมีโอกาสได้ดูแลแม่ระหว่างที่ท่านย้ายเข้าไปรับการรักษาในศูนย์บำบัดผู้ป่วยโรคมะเร็ง แม้ในวันที่แม่ป่วยหนักท่านก็ยังอ่านพระคัมภีร์และอธิษฐานเผื่อผู้อื่นก่อนจะลุกจากเตียง
กำจัดจุดอ่อน
กำหนดส่งงานเขียนใกล้เข้ามา ฉันกลับคิดเรื่องที่ทะเลาะกับสามีเมื่อเช้านี้ ฉันวางนิ้วบนแป้นพิมพ์ ใจคิดว่า เขาก็ผิดเหมือนกันนะพระเจ้า เมื่อหน้าจอดับไปก็สะท้อนใบหน้าบึ้งตึงของฉัน การที่ฉันไม่ยอมรับผิดไม่เพียงเป็นอุปสรรคในการทำงาน แต่ยังส่งผลเสียต่อความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับสามีและพระเจ้าด้วย
ซึมซับพระคำพระเจ้า
เมื่อเซเวียร์ลูกของเรายังเด็ก เราไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำที่อ่าวมอนเทอเรย์ด้วยกัน ขณะที่เข้าไปในตึก ฉันชี้ไปที่รูปปั้นขนาดใหญ่ซึ่งแขวนอยู่บนเพดาน “ดูปลาวาฬหลังค่อมนั่นสิ”
