ผู้พิชิตที่เข้มแข็ง
พวกเราส่วนใหญ่ต่างหวังว่าจะมีรัฐบาลที่ดี เราเลือกตั้ง มีส่วนช่วยเหลือ และพูดสิ่งที่เราเชื่อว่ายุติธรรมและเที่ยงตรง แต่วิธีการทางการเมืองก็ยังไม่สามารถเปลี่ยนแปลงจิตใจของคนเราได้
พี่น้องของเรา
หลายปีก่อนเมื่อเศรษฐกิจแคลิฟอร์เนียใต้ถดถอย ศิษยาภิบาลบ็อบจอห์นสันเห็นทั้งปัญหาและโอกาส เขาจึงขอพบนายกเทศมนตรีเขตและถามว่า “คริสตจักรของเราช่วยอะไรท่านได้บ้าง” นายกเทศมนตรีรู้สึกแปลกใจ เพราะโดยปกติผู้คนมักมาเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ศิษยาภิบาลคนนี้มาเพื่อเสนอว่าทุกคนในคริสตจักรของเขาจะช่วย
ทำตรงข้าม
การสำรวจป่าดิบเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นสำหรับคนชอบผจญภัย นักเดินทางต้องการน้ำมากกว่าที่ตัวเองจะแบกได้ จึงต้องซื้อขวดที่มีไส้กรองข้างในไว้ใช้กับแหล่งน้ำระหว่างทาง แต่การดื่มน้ำจากขวดนี้ต้องทำตรงกันข้าม คุณไม่สามารถยกขวดขึ้นดื่มได้ นักเดินทางต้องเป่าลมเข้าไปเพื่อดันน้ำให้ผ่านไส้กรอง ความเป็นจริงกลับตรงข้ามกับสิ่งที่เป็นวิถีปกติ
ห้ามคนนอก
ในชนบทห่างไกลของประเทศกานา มีภาษิตที่กล่าวว่า “เวลากิน ไม่มีคำว่าเพื่อน” คนที่นั่นถือว่าการไปเยี่ยมเยียนเวลาอาหารเป็นเรื่องไม่สุภาพ เพราะอาหารนั้นหายาก หลักปฏิบัตินี้หมายรวมทั้งเพื่อนและคนนอก
ความเชื่อที่ดี
ผู้คนพูดกันว่า “คุณต้องมีความเชื่อ” แต่คำกล่าวนี้หมายความว่าอะไร ความเชื่อทุกแบบเป็นความเชื่อที่ดีหรือ นักคิดเชิงบวกคนหนึ่งเขียนไว้เมื่อศตวรรษที่แล้วว่า “จงเชื่อในตัวเองและทุกอย่างที่คุณเป็น จงรู้ว่ามีบางสิ่งในตัวคุณที่ยิ่งใหญ่กว่าอุปสรรคทั้งปวง” ซึ่งฟังดูดี แต่พังไม่เป็นท่าเมื่อเผชิญกับความเป็นจริง เราจำเป็นต้องมีความเชื่อในสิ่งซึ่งยิ่งใหญ่กว่าตัวเราเอง
ถ้อยคำที่สำคัญ
ตอนที่เป็นบรรณาธิการมานาประจำวัน ช่วงแรกๆ ผมต้องเลือกข้อพระคัมภีร์สำหรับปกหนังสือเฝ้าเดี่ยวแต่ละเดือน หลังจากทำไประยะหนึ่งผมก็เริ่มสงสัยว่าสิ่งที่ทำมีความสำคัญไหม
ทำสุดกำลังแล้ว
เวลาที่เพื่่อนๆ โพสต์ข้อความที่ไม่เหมาะสมหรือไม่ยั้งคิดลงบนสื่อสังคมออนไลน์ ชาร์ล็อตจะแสดงความไม่เห็นด้วยอย่างอ่อนโยนแต่หนักแน่น เธอให้เกียรติทุกคน และใช้ถ้อยคำแง่บวกเสมอ
พระนามพระเจ้า
ในหนังสือเรื่อง “พระเจ้าที่ฉันไม่เข้าใจ” (The God I Don’t Understand) คริสโตเฟอร์ ไรท์ให้ข้อสังเกตว่า คนที่ไม่น่าจะใช่ แต่กลับเป็นคนแรกคนหนึ่งที่เรียกพระนามพระเจ้า คือ นางฮาการ์
สิ่งที่คุณทำ
ขณะที่รถคุ้มกันจอดรอเคลื่อนขบวนอยู่นั้น นาวิกโยธินหนุ่มคนหนึ่งเคาะกระจกรถของผู้บังคับบัญชาอย่างเร่งร้อน นายจ่าลดกระจกลงถามอย่างหงุดหงิดว่า “มีอะไร”
