ขณะรอรับพิธีบัพติศมาในแม่น้ำโมโนที่โตโก คอซซี่กัมลงเก็บไม้แกะสลักผุๆ ขึ้นมา ครอบครัวของเขานมัสการของสิ่งนั้นมาหลายชั่วคน ตอนนี้ทุกคนเฝ้าดูคอซซี่โยนของรูปร่างประหลาดชิ้นนั้นลงไปในกองไฟที่เตรียมไว้ จากนี้จะไม่มีการให้ไก่ที่ดีที่สุดเป็นเครื่องบูชาพระนี้อีกต่อไป

คริสเตียนส่วนใหญ่ในโลกตะวันตกถือว่ารูปเคารพคือสิ่งที่ตนให้ความสำคัญเท่ากับพระเจ้า ส่วนที่ประเทศโตโก แอฟริกา รูปเคารพคือตัวแทนของเทพเจ้าที่ต้องเอาใจด้วยเครื่องบูชา การเผารูปเคารพและรับบัพติศมาเป็นการประกาศความภักดีที่ผู้เชื่อใหม่มีต่อพระเจ้าเที่ยงแท้

เมื่ออายุแปดพรรษาโยสิยาห์เริ่มปกครองชนชาติที่นมัสการรูปเคารพและหมกหมุ่นในตัณหา พ่อและปู่ของท่านเป็นกษัตริย์ที่ต่ำช้าที่สุดในประวัติศาสตร์ยูดาห์ ต่อมามหาปุโรหิตได้ค้นพบหนังสือธรรมบัญญัติ เมื่อพระราชาได้ยินถ้อยคำในนั้นก็ทรงเห็นความสำคัญ (2 พงศ์กษัตริย์ 22:8-13) โยสิยาห์จึงทำลายแท่นบูชาพระนอกรีต เผาเครื่องใช้สำหรับพระอาเชราห์และทำลายเรือนเทวทาส (2 พงศ์กษัตริย์ 23) แล้วแทนที่การปฏิบัติสิ่งเหล่านี้ด้วยการถือเทศกาลปัสกา (2 พงศ์กษัตรย์ 23:21-23)

เมื่อใดที่เราแสวงหาคำตอบที่นอกเหนือจากพระเจ้า จะโดยรู้ตัวหรือด้วยจิตใต้สำนึก เมื่อนั้นเรากำลังติดตามพระเทียมเท็จ มีรูปเคารพใด ทั้งที่จับต้องได้และจับต้องไม่ได้ ที่เราต้องทิ้งลงในกองไฟ