ไคลี่เข้าร่วมทีมประกาศของหน่วยแพทย์อาสาไปยังพื้นที่ห่างไกลในแอฟริกาตะวันออก เธอรู้สึกไม่สบายใจเพราะไม่เคยมีประสบการณ์ทางการแพทย์ แต่เธอก็สามารถให้ความช่วยเหลือพื้นฐานได้

ขณะที่ออกหน่วย ไคลี่ได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ป่วยด้วยโรคร้ายแรง แต่รักษาได้ ขารูปร่างบิดเบี้ยวของผู้หญิงคนนั้น ทำให้ไคลี่รู้สึกไม่อยากเข้าใกล้ แต่ไคลี่รู้ว่าจะต้องช่วยเธอให้ได้ จึงทำความสะอาดและพันแผลที่ขาให้ ขณะนั้นเองผู้หญิงคนนั้นเริ่มร้องไห้ ไคลี่จึงถามด้วยความเป็นห่วงว่าเจ็บที่เธอทำแผลใช่ไหม แต่ผู้หญิงคนนั้นตอบว่า “ไม่ค่ะ แต่นี่เป็นครั้งแรกในรอบ 9 ปีที่มีคนมาแตะต้องตัวฉัน”

โรคเรื้อนเป็นโรคที่ทำให้ผู้ป่วยเป็นที่รังเกียจของสังคม สำหรับคนยิวในสมัยก่อนมีแนวทางปฏิบัติเข้มงวดเพื่อป้องกันไม่ให้โรคนี้แพร่กระจาย “เขาจะต้องอยู่แต่ลำพังภายนอกค่าย” (ลนต.13:46)

ดังนั้น การที่คนโรคเรื้อนเข้าหาพระเยซูจึงเป็นเรื่องแปลก “พระองค์เจ้าข้า เพียงแต่พระองค์จะโปรด ก็จะทรงบันดาลให้ข้าพระองค์หายโรคได้” พระองค์ทรงยื่นพระหัตถ์ถูกต้องเขาแล้วตรัสว่า “เราพอใจแล้ว จงหายเถิด” (มธ.8:2-3)

การสัมผัสขาของคนที่เป็นโรคร้ายแรง ทำให้ไคลี่ได้แสดงถึงความรักของพระเยซูที่ปราศจากความกลัว และเป็นสะพานเชื่อมสู่ความสัมพันธ์ เพียงแค่สัมผัสเดียวก็สร้างความเปลี่ยนแปลงอันยิ่งใหญ่ได้