ผมทำไม่ได้
"ผมทำไม่ได้” นักเรียนคนหนึ่งโอดครวญ เขาไม่เข้าใจสิ่งที่อยู่ในกระดาษและกำหนดส่งก็มาถึงแล้ว เขาต้องการความช่วยเหลือจากครู เราอาจรู้สึกสิ้นหวังเช่นนี้เมื่ออ่านคำเทศนาบนภูเขา “จงรักศัตรู”(มธ.5:44) ความโกรธเลวร้ายเท่ากับการฆ่าคน (ข้อ 22) ใจกำหนัดเท่ากับการล่วงประเวณี (ข้อ28) และถ้าเราคิดว่าจะทำตามมาตรฐานนี้ได้เราก็พบว่า “จงเป็นคนดีรอบคอบ เหมือนอย่างพระบิดาของท่าน ผู้ทรงสถิตในสวรรค์เป็นผู้ดีรอบคอบ” (ข้อ 48)
พระเจ้าแห่งที่ลึก
เมื่อลงไปใต้ทะเลลึก ทุกครั้งที่เก็บตัวอย่างขึ้นมา เราพบสายพันธุ์ใหม่เสมอ” วอร์ด แอปเพลตันส์ นักชีววิทยาทางทะเลกล่าวไว้ ในหนึ่งปีนักวิทยาศาสตร์พบสิ่งมีชีวิตใต้ทะเลใหม่ถึง 1,451 สายพันธุ์ เรารู้จักไม่ถึงครึ่งของสิ่งที่อยู่ใต้ทะเล
ความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่ง
เมื่อคืนก่อนผมเที่ยวจนดึกเหมือนที่เคยทำทุกคืนวันเสาร์ ตอนอายุยี่สิบผมหนีจากพระเจ้าไปไกลเท่าที่ทำได้ แต่น่าประหลาดที่จู่ๆ ผมรู้สึกว่าต้องไปคริสตจักรที่พ่อเป็นศิษยาภิบาลอยู่ ผมสวมกางเกงยีนส์สีซีด เสื้อยืดเก่ารองเท้าผ้าใบหุ้มข้อที่ไม่ได้ร้อยเชือก ขับรถข้ามเมืองไป
และความจริง
หลายปีก่อนผมได้ไปร่วมพิธีสมรสที่บ่าวสาวมาจากคนละประเทศ การผสมผสานวัฒนธรรมน่าจะเป็นเรื่องดี แต่พิธีสมรสนั้นได้นำธรรมเนียมของคริสเตียนไปผสมผสานกับความเชื่อในพระเจ้าหลายองค์
เรียกครั้งสุดท้าย
หลังจากรับใช้ชาติเป็นนักบินขับเฮลิคอปเตอร์อยู่ยี่สิบปี เจมส์กลับมาบ้านเพื่อรับใช้ชุมชนด้วยการเป็นครู แต่เขาคิดถึงเฮลิคอปเตอร์ เขาจึงรับงานเป็นนักบินขับเฮลิคอปเตอร์กู้ภัยให้กับโรงพยาบาลท้องถิ่นจนถึงบั้นปลายชีวิต
ไม่ใช่อย่างที่คิด
"ฟังนะ” ภรรยาพูดกับผมทางโทรศัพท์ “มีลิงอยู่ในสนามหญ้า” เธอยกโทรศัพท์ขึ้นเพื่อผมจะได้ยิน ใช่ เสียงเหมือนลิง ซึ่งน่าแปลกเพราะลิงป่าที่อยู่ใกล้เราที่สุด อยู่ห่างออกไปกว่า 3,200 กิโลเมตร
ตัดสินตามที่มา
เรามักจะถามว่า “คุณมาจากไหน” เพื่อทำความรู้จักกับผู้อื่นมากขึ้น แต่พวกเราหลายคนมีคำตอบที่ซับซ้อน บางครั้งเราไม่อยากบอกรายละเอียดทั้งหมด
ยอมเพื่อทั้งสิ้นเหล่านี้
ซูซานนาห์ คิบเบอร์ มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 18 จากพรสวรรค์ในการเป็นนักร้อง แต่เธอก็โด่งดังพอๆ กันจากชีวิตสมรสที่อื้อฉาว นั่นเป็นเหตุผลที่เมื่อเพลงชุดเมสสิยาห์ของฮานเดลออกแสดงเป็นครั้งแรกที่ดับลินในเดือนเมษายน 1742 ผู้ชมหลายคนจึงไม่ยอมรับบทบาทของเธอในฐานะนักร้องนำ
จดหมายกลับบ้าน
ทหารอเมริกันที่ห่างบ้านและรับการฝึกเพื่อสงครามโลกครั้งที่ 2 หันไปพึ่งเรื่องขำขันและการเขียนจดหมายเพื่อช่วยให้รับมือกับปัญหาได้ ชายหนุ่มเขียนจดหมายเล่าถึงการฉีดวัคซีนไว้อย่างเกินจริงว่า “เจ้าหน้าที่สองคนถือฉมวกวิ่งไล่แล้วจับเราไว้ กดเราลงกับพื้นแล้วปักลงไปที่แขนของเรา”
