“ผมทำไม่ได้” นักเรียนคนหนึ่งโอดครวญ เขาไม่เข้าใจสิ่งที่อยู่ในกระดาษและกำหนดส่งก็มาถึงแล้ว เขาต้องการความช่วยเหลือจากครู เราอาจรู้สึกสิ้นหวังเช่นนี้เมื่ออ่านคำเทศนาบนภูเขา “จงรักศัตรู”(มธ.5:44) ความโกรธเลวร้ายเท่ากับการฆ่าคน (ข้อ 22) ใจกำหนัดเท่ากับการล่วงประเวณี (ข้อ28) และถ้าเราคิดว่าจะทำตามมาตรฐานนี้ได้เราก็พบว่า “จงเป็นคนดีรอบคอบ เหมือนอย่างพระบิดาของท่าน ผู้ทรงสถิตในสวรรค์เป็นผู้ดีรอบคอบ” (ข้อ 48)

ออสวอลด์ แชมเบอร์สเห็นว่าดีที่ “คำเทศนาบนภูเขาทำให้สิ้นหวัง” เพราะเมื่อนั้น “เราจะเต็มใจแสวงหาพระเยซูดังคนอนาถาที่มาขอจากพระองค์”

พระเจ้ามักกระทำกิจสวนทางกับความคาดหมายของเรา ผู้ใดที่รู้ว่าไม่อาจทำได้โดยกำลังของตนจะได้รับพระกรุณา ดังเช่นที่อัครทูตเปาโลกล่าวว่า “มีน้อยคนที่โลกนิยมว่ามีปัญญา..แต่พระเจ้าได้ทรงเลือกคนที่โลกถือว่าโง่เขลา เพื่อทำให้คนมีปัญญาอับอาย” (1 คร.1:26-27)

พระเจ้าทรงพระปัญญาที่ให้พระผู้ช่วยให้รอดของเราเป็นครูของเราด้วย เมื่อเราเชื่อวางใจพระองค์ เราก็ได้รับเอา “ความชอบธรรม การชำระให้บริสุทธิ์ และการไถ่บาป” ทางพระวิญญาณบริสุทธิ์ (ข้อ 30) รับพระคุณและกำลังที่จะอยู่เพื่อพระองค์ ดังพระดำรัส “บุคคลผู้ใดรู้สึกบกพร่องฝ่ายวิญญาณผู้นั้นเป็นสุข เพราะแผ่นดินสวรรค์เป็นของเขา” (มธ.5:3)