คำสั่งเสีย
เธอชื่อ ซาราลิน ผมเคยแอบชอบเธอสมัยที่เรียนด้วยกัน ผมชอบเสียงหัวเราะของเธอ ผมไม่แน่ใจว่าเธอรู้หรือไม่ แต่เธอน่าจะรู้ หลังจากเรียนจบ ผมขาดการติดต่อกับเธอ เราต่างแยกย้ายกันไป ซึ่งเป็นเรื่องปกติ
ยิ่งกว่าเคล็ดลับ
ผมค้นพบ “เคล็ดลับ” เพราะหลานเอาตุ๊กตากระต่ายมาวางผิงให้อุ่นบนกระจกหน้าเตาผิง ขนตุ๊กตาละลายเป็นรอยดูไม่สวยเลย แต่ผู้เชี่ยวชาญด้านกระจกกันไฟมีเคล็ดลับที่ทำให้กระจกกลับดูเหมือนใหม่ และตอนนี้เราไม่ให้เด็กๆ เอาตุ๊กตามาใกล้เตาผิงอีก
ตอนนี้คุณหิวไหม
โธมัสรู้ว่าต้องทำอะไร เขาเกิดในครอบครัวที่ยากจนในอินเดีย แต่มีชาวอเมริกันรับเป็นลูกบุญธรรม เมื่อกลับไปอินเดีย เขาได้เห็นความยากจนข้นแค้นของเด็กๆ ที่บ้านเกิด โธมัสรู้ว่าเขาต้องช่วยเหลือ จึงวางแผนว่าจะกลับไปอเมริกา เรียนให้จบ เก็บเงินให้ได้มากๆ แล้วกลับมาอินเดียในอนาคต
คำอธิษฐานของแอ๊บบี้
ตอนแอ๊บบี้เรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่สี่ เธอและแม่ได้ยินข่าวของชายหนุ่มที่บาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางเครื่องบิน ซึ่งคร่าชีวิตพ่อและแม่เลี้ยงของเขา แม้จะไม่รู้จักชายคนนั้น แต่แม่ของแอ๊บบี้กล่าวว่า “เราต้องอธิษฐานเผื่อตัวเขาและครอบครัว” และพวกเขาก็อธิษฐาน
เตียงที่ว่างเปล่า
ผมกระตือรือร้นที่จะกลับไปสถานพยาบาลเซนต์ เจมส์ ที่อ่าวมอนเตโก จาไมกา เพื่อเจอเรนเดลล์ซึ่งได้รู้จักความรักของพระเยซูเมื่อสองปีก่อน อีวี่เด็กวัยรุ่นในคณะนักร้องประสานเสียงโรงเรียนมัธยมปลายซึ่งไปกับผมทุกฤดูใบไม้ผลิ ได้อ่านพระคัมภีร์กับเรนเดลล์และอธิบายพระกิตติคุณให้เขาฟังและเขาต้อนรับพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอด
ม่านขาด
วันนั้นเป็นวันที่มืดมนและเคร่งเครียดนอกเมืองเยรูซาเล็ม บนเนินเขาไม่ไกลจากกำแพงเมือง ชายคนหนึ่งที่มีฝูงชนติดตามอย่างร้อนรนมาตลอดสามปี ถูกตรึงอย่างไร้เกียรติและด้วยความเจ็บปวดบนกางเขนไม้สากๆ ผู้ไว้ทุกข์ร่ำไห้ด้วยความโศกเศร้า แสงอาทิตย์ไม่ทำให้ท้องฟ้ายามบ่ายสว่างแจ้งอีกต่อไป และความทรมานแสนสาหัสของชายบนกางเขนจบลงเมื่อท่านร้องเสียงดังว่า “สำเร็จแล้ว” (มธ.27:50; ยน.19:30)
อ่อนโยนแต่ทรงอำนาจ
เมื่อศัตรูที่เข้ายึดครองเนเธอร์แลนด์เพิ่มมากขึ้น แอนน์ แฟรงค์และครอบครัวเตรียมการอย่างกล้าหาญและย้ายไปที่ซ่อนลับ พวกเขาหลบอยู่ที่นั่น 2 ปีช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ก่อนจะมีคนค้นพบและถูกส่งไปค่ายกักกัน แต่แอนน์เขียนไว้ในบันทึกซึ่งกลายมาเป็นหนังสือซึ่งเป็นที่รู้จักเรื่อง บันทึกลับของแอนน์ แฟรงค์ ว่า “ท้ายที่สุดแล้ว อาวุธที่คมที่สุดคือจิตวิญญาณที่กรุณาและอ่อนโยน”
ทรงอยู่กับเรา
เธอมุ่งความสนใจไปที่ขวดโหลซอสสปาเกตตี้ที่อยู่ชั้นบนสุด ผมยืนอยู่ข้างเธอในร้านขายของ ผมกำลังมองไปที่เดียวกันและกำลังตัดสินใจ แต่เธอไม่ได้สังเกตว่าผมอยู่ตรงนั้นเพราะกำลังพะวง ผมเอื้อมถึงชั้นบนสุดได้ง่ายเพราะตัวสูง ส่วนเธอไม่สูงเลย ผมจึงเสนอตัวช่วย เธอตกใจพูดว่า “อุ๊ย ฉันไม่ทันสังเกตเลยว่าคุณยืนอยู่ตรงนี้ ช่วยทีนะคะ”
บรรยากาศการหนุนน้ำใจ
ผมรู้สึกมีกำลังใจทุกครั้งที่ไปสถานออกกำลังกาย ผมอยู่ท่ามกลางคนที่กำลังพยายามอย่างหนักเพื่อจะมีสุขภาพและร่างกายแข็งแรง ป้ายที่ติดไว้เตือนเราไม่ให้ตัดสินซึ่งกันและกัน แต่เราควรพูดและกระทำสิ่งที่ส่งเสริมความพยายามของผู้อื่นเสมอ
