ชั้นเรียนพระคัมภีร์สำหรับคนโสดที่โบสถ์ของเรา เริ่มเป็นเหมือนครอบครัวที่สนิทสนมสำหรับหลายคนที่สูญเสียคู่ชีวิต เพราะความตายหรือการหย่าร้าง เมื่อมีใครย้ายบ้าน คนในกลุ่มก็จะมาช่วยเก็บของ ยกของ และทำอาหารมาให้ วันเกิดและวันหยุด ไม่ใช่วันเงียบเหงาอีกต่อไป เพราะความเชื่อและมิตรภาพ ได้หลอมรวมเป็นสัมพันธภาพของการหนุนใจที่ยั่งยืน สายสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นยามทุกข์ยากเมื่อสามสิบปีก่อน ยังคงงอกงาม และประคับประคองหลายคน และหลายครอบครัวมาจนถึงทุกวันนี้
จดหมายของเปาโลถึงผู้ติดตามพระเยซูในเมืองเธสะโลนิกา เป็นภาพความสัมพันธ์ที่เสียสละให้กันในครอบครัวของพระเจ้า “เราอยู่ในหมู่พวกท่านด้วยความสุภาพอ่อนโยน เหมือนมารดาที่เลี้ยงดูลูกของตน” (1 เธสะโลนิกา 2:7) “ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย ท่านคงจำได้ถึงการทำงานอันเหน็ดเหนื่อย และความยากลำบากของเรา…เพื่อเราจะไม่เป็นภาระแก่ผู้ใดในพวกท่าน” (1 เธสะโลนิกา 2:9) “เราได้เตือนสติหนุนใจและกำชับท่านทุกคนดังบิดากระทำต่อบุตร” (1 เธสะโลนิกา 2:11) เปาโลและคณะของท่านได้ประกาศข่าวประเสริฐ และอุทิศชีวิตให้แก่เพื่อนผู้เชื่อที่ “เป็นที่รักยิ่งของเรา” (1 เธสะโลนิกา 2:8)
ในครอบครัวแห่งความเชื่อของพระเจ้า พระองค์ประทาน พ่อ แม่ พี่น้องให้กับเรา และทรงชื่นใจ เมื่อเราแบ่งปันชีวิตของเราแก่กันและกัน ในพระคุณและความรักของพระองค์
Admin เมื่อ 25/03/2015 ที่ 4:27 am
วันอาทิตย์ที่ 22 มีนาคม 2015 ครอบครัวแห่งความเชื่อ (เพลงประกอบมานาฯ เสียงวันนี้ “รักซึ่งกันและกัน – (ไม่ทราบชื่อผู้ขับร้อง)”)