ระหว่างพักอยู่ที่โรงแรมในเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่ง ผมเห็นว่าคริสตจักร ฝั่งตรงข้ามกำลังมีการนมัสการ โบสถ์แน่นขนัดไปด้วยผู้คน ทั้งคนแก่และหนุ่มสาวจนล้นออกมาข้างนอก แต่เมื่อผมสังเกตเห็นโลงศพ ผมจึงรู้ว่าเป็นพิธีไว้อาลัย และเมื่อดูขนาดฝูงชนแล้ว ผมจึงคิดว่าน่าจะเป็นคนดังหรือเศรษฐีในท้องถิ่น ผมหันไปคุยกับพนักงานโรงแรมด้วยความอยากรู้ว่า “คนมาพิธีเยอะเลยนะ น่าจะเป็นคนดังในเมืองล่ะสิ”

เขาตอบว่า “เปล่าครับ เขาไม่ได้รวยหรือโด่งดัง แต่เขาเป็นคนดี”

ผมจึงนึกถึงพระธรรมสุภาษิตที่ว่า “ชื่อเสียงดีเป็นสิ่งควรเลือกยิ่งกว่าความมั่งคั่งมากมาย” (สภษ.22:1) เป็นการดีที่เราจะคิดว่าเราจะทิ้งมรดกแบบใดไว้ให้กับครอบครัว เพื่อน และเพื่อนบ้าน จากมุมมองของพระเจ้า สิ่งสำคัญไม่ใช่ประวัติการทำงานหรือจำนวนเงินในบัญชี แต่เป็นการดำเนินชีวิตของเรา

เมื่อเพื่อนคนหนึ่งของผมจากไป ลูกสาวของเขาเขียนว่า “โลกนี้ได้สูญเสียคนชอบธรรมไปหนึ่งคน และนั่นไม่ใช่เรื่องเล็กๆ เลยสำหรับโลกใบนี้” มรดกแบบนี้ที่เราควรแสวงหาเพื่อถวายเกียรติแด่พระเจ้า