เอลูอิส เพื่อนของผม เป็นคนที่มีมุมมองชีวิตที่ค่อนข้างฉลาด มีครั้งหนึ่งผมถามเธอว่า “วันนี้สบายดีไหม” ผมคาดหวังคำตอบแบบคนทั่วไปคือ “สบายดี” แต่เปล่าเลย เธอตอบผมว่า “ฉันต้องปลุกพระองค์ให้ตื่น!” ผมจึงถามเธอต่อไปว่าหมายความว่าอย่างไร เธอตอบผมขำๆว่า “คุณไม่รู้พระคัมภีร์หรือนี่” แล้วเธอก็อธิบายว่า “เมื่อเหล่าสาวกเผชิญกับปัญหา พวกเขาวิ่งไปปลุกพระเยซู ฉันเลยจะวิ่งไปหาพระองค์บ้าง!”

เราทำอย่างไรเมื่อเผชิญกับปัญหาที่เราไม่รู้จะพึ่งใคร บางทีเราอาจจะวิ่งแจ้นไปหาพระเยซูเช่นเดียวกับเหล่าสาวกที่เสี่ยงชีวิตอยู่ท่ามกลางพายุกล้า (มก.4:35-41) แต่บางครั้งเราอาจจะพยายามช่วยให้ตัวเองพ้นจากปัญหาโดยการหาทางแก้แค้น ทำให้คนที่สร้างปัญหาให้กับเราได้รับความเสียหาย หรืออาจจะหลบเข้ามุมด้วยความกลัว ในขณะที่ค่อยๆ ดำดิ่งลงสู่ความรู้สึกหดหู่

เราจำเป็นต้องเรียนรู้จากสาวกที่หนีไปหาพระเยซู ผู้ทรงเป็นความหวังเดียวของพวกเขา พระองค์อาจจะไม่ได้ช่วยเราออกมาในทันที แต่การรับรู้ว่าพระองค์ทรงประทับอยู่ในเรือด้วยย่อมก่อให้เกิดความแตกต่าง! ขอบคุณพระองค์ที่ทรงอยู่กับเราเสมอท่ามกลางพายุแห่งชีวิต และตรัสกับเราว่า“จงสงบเงียบซิ!” (ข้อ 39) ดังนั้น จงมองหาพระองค์ท่ามกลางพายชีวิตและให้พระองค์เติมเต็มสันติสุข ที่มาจากการได้รู้ว่าพระองค์ทรงอยู่ใกล้ -JS