ความเมตตานิรนาม

เมื่อเรียนจบมหาวิทยาลัยใหม่ๆ ฉันจำเป็นต้องจำกัดงบประมาณค่ากินอยู่ไว้เพียงแค่ 25 ดอลล่าร์ต่อสัปดาห์เท่านั้น วันหนึ่งขณะกำลังเข้าคิวจ่ายเงิน ฉันคิดได้ว่าของที่หยิบมาน่าจะเกินเงินที่มีอยู่ ฉันจึงบอกคนคิดเงินว่า “ยอดเงินถึง 20 ดอลล่าร์เมื่อไหร่ก็พอแค่นั้น” แล้วฉันก็ซื้อของได้เกือบครบ ขาดแค่เพียงพริกไทยหนึ่งถุง