ดุ้นฟืนของพระเจ้า
สาวใช้ที่กำลังตกใจช้อนตัวเด็กที่เล็กสุดขึ้นมา รีบวิ่งออกมาจากบ้านที่ไฟกำลังไหม้ พร้อมกับร้องตะโกนเรียกแจ็คกี้วัยห้าขวบ แต่แจ็คกีไม่ได้ตามออกมา นอกบ้าน มีผู้เห็นเหตุการณ์คนหนึ่งรีบยืนบนบ่าเพื่อน เพื่อให้ถึงหน้าต่างชั้นบน แล้วดึงตัวแจ็คกี้ออกมาได้อย่างปลอดภัยก่อนหลังคาถล่ม ซูซานนาแม่ของแจ็คกี้น้อยบอกว่า เขาเป็น “ดุ้นฟืนที่ฉวยออกมาจากไฟ” คุณอาจรู้จัก “ดุ้นฟืน” นี้ เขาชื่อจอห์น เวสลีย์ ผู้รับใช้ผู้เกรียงไกร (1703-1791)
ไม่ใช่เรื่องของปลา
มิกาลูเป็นวาฬหลังค่อมเผือกตัวแรกที่ถูกถ่ายทำเป็นสารคดี มันปรากฏตัวหลายครั้งนอกชายฝั่งของออสเตรเลีย มันยาวกว่า 12 เมตร และหายากจนออสเตรเลียต้องออกกฎหมายคุ้มครองพิเศษ
หัวใจของมิกลิโอ
นายตำรวจมิกลิโอยืนพิงกำแพงที่สถานีตำรวจอย่างเหนื่อยล้า เขาใช้เวลาครึ่งวันไปกับคดีความรุนแรงในครอบครัว ผลคือแฟนหนุ่มถูกจับ ลูกสาวตัวน้อยเข้าห้องฉุกเฉิน และแม่ที่หวาดกลัวไม่รู้ว่ามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร คดีนี้จะอยู่ในความคิดของนายตำรวจหนุ่มไปอีกนาน
ปลดปล่อย
ในช่วงที่กลุ่มของเราคุยกันเรื่องการคืนดี มีคำพูดที่ชาญฉลาดกล่าวว่า “อย่าแช่แข็งใครไว้” เพราะเขาสังเกตว่าเรามักจดจำความผิดของคนอื่นและไม่ให้โอกาสเขาเปลี่ยนแปลง
อุทิศเพื่อรัก
นาบีเอล คูเรชี กลับใจมาเชื่อพระเยซูคริสต์ และได้เขียนหนังสือหลายเล่มเพื่อช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจคนที่นับถือศาสนาเดิมของเขา ภาษาของเขาสุภาพ และคูเรชีแสดงความรักต่อเพื่อนร่วมศาสนาของเขาเสมอ
ผมทำไม่ได้
"ผมทำไม่ได้” นักเรียนคนหนึ่งโอดครวญ เขาไม่เข้าใจสิ่งที่อยู่ในกระดาษและกำหนดส่งก็มาถึงแล้ว เขาต้องการความช่วยเหลือจากครู เราอาจรู้สึกสิ้นหวังเช่นนี้เมื่ออ่านคำเทศนาบนภูเขา “จงรักศัตรู”(มธ.5:44) ความโกรธเลวร้ายเท่ากับการฆ่าคน (ข้อ 22) ใจกำหนัดเท่ากับการล่วงประเวณี (ข้อ28) และถ้าเราคิดว่าจะทำตามมาตรฐานนี้ได้เราก็พบว่า “จงเป็นคนดีรอบคอบ เหมือนอย่างพระบิดาของท่าน ผู้ทรงสถิตในสวรรค์เป็นผู้ดีรอบคอบ” (ข้อ 48)
พระเจ้าแห่งที่ลึก
เมื่อลงไปใต้ทะเลลึก ทุกครั้งที่เก็บตัวอย่างขึ้นมา เราพบสายพันธุ์ใหม่เสมอ” วอร์ด แอปเพลตันส์ นักชีววิทยาทางทะเลกล่าวไว้ ในหนึ่งปีนักวิทยาศาสตร์พบสิ่งมีชีวิตใต้ทะเลใหม่ถึง 1,451 สายพันธุ์ เรารู้จักไม่ถึงครึ่งของสิ่งที่อยู่ใต้ทะเล
ความรู้สึกเป็นส่วนหนึ่ง
เมื่อคืนก่อนผมเที่ยวจนดึกเหมือนที่เคยทำทุกคืนวันเสาร์ ตอนอายุยี่สิบผมหนีจากพระเจ้าไปไกลเท่าที่ทำได้ แต่น่าประหลาดที่จู่ๆ ผมรู้สึกว่าต้องไปคริสตจักรที่พ่อเป็นศิษยาภิบาลอยู่ ผมสวมกางเกงยีนส์สีซีด เสื้อยืดเก่ารองเท้าผ้าใบหุ้มข้อที่ไม่ได้ร้อยเชือก ขับรถข้ามเมืองไป
และความจริง
หลายปีก่อนผมได้ไปร่วมพิธีสมรสที่บ่าวสาวมาจากคนละประเทศ การผสมผสานวัฒนธรรมน่าจะเป็นเรื่องดี แต่พิธีสมรสนั้นได้นำธรรมเนียมของคริสเตียนไปผสมผสานกับความเชื่อในพระเจ้าหลายองค์
