งานเบื้องหลัง
ลูกสาวของฉันส่งข้อความถึงเพื่อนโดยหวังว่าจะได้รับคำตอบอย่างรวดเร็ว บริการส่งข้อความระบุว่าผู้รับได้อ่านข้อความแล้ว เธอจึงจดจ่อรอคำตอบ เวลาผ่านไปชั่วครู่ เธอรู้สึกโมโห บ่นไม่พอใจที่เพื่อนชักช้า ความหงุดหงิดลามไปเป็นความวิตก เธอคิดไปว่าที่เพื่อนไม่ตอบเป็นเพราะมีปัญหากับเธอ ในที่สุดเพื่อนก็ตอบ และลูกสาวของฉันก็โล่งใจที่เห็นว่าความสัมพันธ์กับเพื่อนยังดีอยู่ เพื่อนของเธอเพียงแค่กำลังหารายละเอียดเพื่อจะตอบคำถามของเธอ
ดาเนียล ผู้เผยพระวจนะในพระคัมภีร์เดิมก็รอคอยคำตอบอย่างกระวนกระวาย หลังจากเห็นนิมิตสงครามครั้งใหญ่ ท่านอดอาหารและแสวงหาพระเจ้าด้วยการถ่อมใจอธิษฐาน (ดาเนียล 10:3,12) ผ่านไปสามสัปดาห์ ท่านยังไม่ได้รับคำตอบ (ดาเนียล 10:2,13) สุดท้าย ทูตของพระเจ้ามาหาท่านและยืนยันว่าพระเจ้าทรงฟังคำอธิษฐานของท่าน “ตั้งแต่วันแรก” ทูตองค์นั้นได้ต่อสู้เพื่อคำอธิษฐานของเขา แม้ตอนแรกดาเนียลจะไม่ทราบแต่พระเจ้าทรงกระทำกิจตลอดเวลายี่สิบเอ็ดวัน นับแต่คำอธิษฐานคำแรกจนเมื่อทูตสวรรค์มา
แม้เราจะมั่นใจว่าพระเจ้าฟังคำอธิษฐานของเรา เราก็อาจกังวลใจเมื่อคำตอบของพระองค์ไม่ได้มาถึงในเวลาที่เราต้องการ เรามักสงสัยว่าพระองค์ทรงสนพระทัยหรือเปล่า แต่เรื่องของดาเนียลย้ำเตือนเราว่า พระเจ้าทรงกระทำกิจเพื่อผู้ที่พระองค์ทรงรัก แม้ในยามที่เรามองไม่เห็น
ผ่อนคลายในอ้อมกอด
เพื่อนของฉันให้ฉันมีสิทธิพิเศษ อุ้มลูกสาววัยสี่วันของเธอ แต่พอหนูน้อยมาอยู่ในอ้อมแขนฉันได้ไม่นานก็เริ่มดิ้น ฉันจึงกอดเธอแน่นขึ้น แก้มของฉันแนบกับศีรษะเล็กๆ พร้อมกับไกวและฮัมเพลงเบาๆ เพื่อปลอบ แต่ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน ประสบการณ์การเป็นแม่สิบห้าปีของฉันก็ไม่อาจทำให้หนูน้อยสงบลงได้ เธอโยเยหนักขึ้น จนกระทั่งฉันวางเธอลงในอ้อมแขนของแม่ ทันใดนั้นความสงบก็กลับคืนมา เสียงร้องไห้แผ่วลง และทารกน้อยผ่อนคลายอยู่ในความปลอดภัยที่เธอไว้วางใจ แล้วเพื่อนของฉันรู้วิธีอุ้มและตบเบาๆ เพื่อให้หนูน้อยผ่อนคลาย
พระเจ้าก็ทรงปลอบโยนลูกของพระองค์เหมือนกับแม่ผู้อ่อนโยน น่าไว้วางใจ และพยายามอย่างไม่เหน็ดเหนื่อยเพื่อให้ลูกสงบลง เมื่อเราอ่อนล้าหรือโศกเศร้า พระองค์ทรงอุ้มเราด้วยความรักในอ้อมพระกรของพระองค์ พระองค์ทรงรู้จักเราอย่างลึกซึ้ง เพราะทรงเป็นพระบิดาและพระผู้สร้างเรา “ใจแน่วแน่นั้น พระองค์ทรงรักษาไว้ในศานติภาพอันสมบูรณ์เพราะเขาวางใจในพระองค์” (อสย.26:3)
เมื่อปัญหาของโลกนี้ทับถมใจเราจนหนักหน่วง เราพักสงบได้ เพราะรู้ว่าพระองค์ทรงคุ้มครองและต่อสู้แทนเราผู้เป็นลูกของพระองค์ ดั่งพ่อแม่ที่รักลูก
ไหลผ่านนิ้ว
ฉันซุ่มซ่ามปัดแก้วน้ำล้มที่เคาน์เตอร์ร้านอาหารแห่งหนึ่ง หลังจากนั้นเครื่องดื่มที่หกก็ไหลเป็นทางลงบนพื้น ฉันอายมากจึงพยายามเอามือรองน้ำที่ไหลลงมา แต่ความพยายามดูไม่เป็นผล เพราะน้ำไหลออกมาตามช่องระหว่างนิ้วมือ ท้ายที่สุด น้ำในอุ้งมือมีปริมาณเพียงหนึ่งช้อนชากว่าเท่านั้น ในขณะที่ฉันยืนอยู่บนพื้นที่มีน้ำเจิ่งนอง
หลายครั้งชีวิตของฉันก็เป็นเช่นนั้น ฉันพบว่าตัวเองร้อนรนแก้ปัญหา ลงรายละเอียดและควบคุมสถานการณ์ แต่ไม่ว่าจะพยายามมากแค่ไหน มือที่อ่อนแรงของฉันก็ไม่อาจจัดการทุกสิ่งได้ ย่อมมีบางอย่างไหลลอดนิ้วฉันไปและนองอยู่ที่พื้นแทบเท้าฉัน ทำให้ฉันรู้สึกถูกโถมทับ ไม่ว่าจะพยายามกำมือให้แน่นแค่ไหน ก็ไม่อาจทำให้ฉันจัดการกับเรื่องต่างๆ ได้หมด เหมือนน้ำที่ยังไหลผ่านร่องนิ้วออกไป
แต่พระเจ้าทรงทำได้ อิสยาห์กล่าวว่าพระเจ้าทรงตวงน้ำทั้งสิ้นด้วยมือ ทั้งมหาสมุทร แม่น้ำ และฝน ภายในอุ้งพระหัตถ์เดียวของพระองค์(อสย.40:12) มีเพียงพระหัตถ์พระองค์ที่ใหญ่พอจะรองรับทั้งหมดไว้ได้ เราไม่จำเป็นต้องแบกเอาไว้มากเกินกว่าที่ทรงออกแบบไว้ให้เราแบกรับได้ เมื่อเรารู้สึกเหมือนถูกปัญหาโถมทับ เราสามารถวางความห่วงกังวลไว้ในพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ของพระเจ้า
