จากว่างเปล่าเป็นเต็มล้น

หนังสือเด็กยอดนิยมเล่มหนึ่งเป็นเรื่องของเด็กบ้านนอกยากจนที่ถอดหมวกของเขาออกเพื่อถวายบังคมต่อกษัตริย์ ทันทีที่เขาถอดหมวกออก หมวกใบใหม่ซึ่งมีลักษณะคล้ายกันก็ปรากฏขึ้นบนศีรษะ กษัตริย์จึงกริ้วที่ดูเหมือนเขาไม่ให้เกียรติ บาร์โธโลมิวถอดหมวกออกใบแล้วใบเล่าขณะถูกนำตัวไปลงโทษที่พระราชวัง แต่ละครั้งหมวกใบใหม่ก็ปรากฏขึ้นจะมีรูปทรงสวยงามขึ้นเรื่อยๆ ประดับด้วยอัญมณีล้ำค่าและขนนกขนาดใหญ่ หมวกใบที่ 500 เป็นหมวกที่กษัตริย์เดอร์วินอยากได้มากจึงอภัยโทษให้เขาและซื้อหมวกใบนั้นด้วยทองคำ 500 แผ่น ในที่สุดศีรษะของบาร์โธโลมิวก็ว่างเปล่า เขาเดินกลับบ้านพร้อมอิสรภาพและเงินสำหรับดูแลครอบครัว

มอบให้พระเจ้า

ตอนเป็นวัยรุ่น เมื่อฉันถูกถาโถมด้วยปัญหาหนักหน่วงหรือการตัดสินใจที่ยาก แม่สอนให้ฉันใช้กระดาษและปากกาเพื่อเปิดมุมมอง เมื่อฉันไม่แน่ใจว่าจะเรียนหรือทำงานอะไร หรือจะรับมือกับความเป็นจริงอันน่าหวาดหวั่นของวัยผู้ใหญ่ได้อย่างไร ฉันเรียนรู้นิสัยการเขียนข้อเท็จจริงเบื้องต้น สิ่งที่ฉันทำได้และผลที่จะเกิดขึ้นไว้ หลังจากเทใจเขียนลงไปหมดแล้ว ฉันสามารถถอยออกมาและมองปัญหาได้อย่างชัดเจนขึ้นโดยไม่ใช้อารมณ์

ตามหาด้วยความกระตือรือร้น

ทุกกเสาร์เราจะไปชมการแข่งขันวิ่งเพื่อเชียร์ลูกสาวของเรา ซึ่งอยู่ในทีมนักวิ่งระดับมัธยมและต้องไปแข่งกับทีมอื่นทั่วประเทศ หลังจากที่เข้าเส้นชัย นักวิ่งจะมารวมตัวกับเพื่อนร่วมทีม โค้ช และพ่อแม่ฝูงชนจะมาห้อมล้อมนักวิ่งที่เข้าเส้นชัย ซึ่งมักจะมีมากกว่า 300 คน การจะหาคนคนหนึ่งให้พบท่ามกลางฝูงชนเป็นเรื่องยาก แต่เราก็หาลูกจนพบและเข้าไปสวมกอดนักกีฬาคนเดียวที่เรามาชม คือ ลูกสาวสุดที่รัก

ออกจากที่ลึก

ฉันกวาดตามองไปในน้ำอย่างละเอียด เตรียมพร้อมหากมีสัญญาณขอความช่วยเหลือ ตลอดเวลาหกชั่วโมงของการเข้ากะในตำแหน่งผู้ช่วยชีวิตคนตกน้ำ ฉันคอยมองอยู่ข้างสระน้ำเพื่อรักษาความปลอดภัยของผู้ที่กำลังว่ายน้ำ การทิ้งจุดประจำการ หรือการหละหลวมในหน้าที่อาจทำให้เกิดผลที่เลวร้ายขึ้นกับผู้ที่อยู่ในสระ หากคนที่ว่ายน้ำอยู่กำลังจะจมเพราะบาดเจ็บหรือเพราะขาดทักษะฉันมีหน้าที่คือดึงพวกเขาขึ้นจากน้ำแล้วพาไปยังขอบสระอย่างปลอดภัย

ให้ก่อน

เราต้องใช้ความอดทนเพื่อเยียวยาจิตใจของลูกชายและช่วยให้ปรับตัวเข้ากันได้กับครอบครัวของเรา บาดแผลทางใจจากวัยเด็กในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเป็นเหมือนฟืนที่เติมเชื้อไฟให้กับนิสัยไม่ดี แม้ฉันจะเห็นใจในความลำบากที่เขาเคยเผชิญมา แต่ฉันพบว่าตัวเองเริ่มถอยห่างจากเขาเพราะนิสัยอย่างนั้น ฉันเล่าปัญหานี้ให้นักบำบัดของลูกฟังด้วยความละอายใจ แต่คำตอบอ่อนโยนที่ได้กลับมานั้นถูกต้องทีเดียว “เด็กต้องการให้คุณทำให้ดูก่อน...แสดงให้เขาเห็นว่าเขามีค่าคู่ควรที่จะรัก ก่อนที่เขาจะสามารถเป็นคนที่แสดงความรักได้”

เทเบิลร็อค

ไม้กางเขนประดับไฟขนาดยักษ์ตั้งตระหง่านอยู่บนเทเบิลร็อค ที่ราบสูงที่เป็นหิน เมื่อมองลงมาจะเห็นเมืองที่ฉันอยู่ มีบ้านหลายหลังสร้างอยู่ในพื้นที่ใกล้เคียง แต่ไม่นานมานี้ เจ้าของถูกบังคับให้ย้ายออกเพราะอาจไม่ปลอดภัย แม้จะอยู่ใกล้ฐานหินที่มั่นคงของเทเบิลร็อค แต่บ้านเหล่านี้ก็ไม่มั่นคง มันเคลื่อนจากฐานวันละเกือบสามนิ้ว เสี่ยงต่อการรั่วของท่อน้ำขนาดใหญ่ ซึ่งจะยิ่งทำให้ดินทรุดตัวเร็วขึ้น

ทางเดินที่ไร้แสงไฟ

ขณะที่ครอบครัวเรามุ่งหน้ากลับบ้านหลังจากเที่ยวพักผ่อนในวันหยุด ถนนพาเราผ่านไปทางพื้นที่รกร้างในรัฐโอเรกอน หลังจากพลบค่ำ เราขับรถต่ออีก 2 ชั่วโมง ผ่านหุบเขาและที่ราบสูงเวิ้งว้าง มีแสงไฟข้างทางอยู่ไม่ถึงยี่สิบดวง ในที่สุดดวงจันทร์ก็โผล่ขึ้น มาตรงขอบฟ้า เราเห็นได้ชัดเจนขณะที่รถไต่ขึ้นไปบนเขา แต่มันลับตาไปเมื่อรถแล่นลงไปในที่ลุ่ม ลูกสาวของฉันบอกว่า แสงจันทร์ย้ำเตือนว่าพระเจ้าทรงสถิตอยู่ด้วย ฉันถามลูกว่าลูกต้องมองเห็น แล้วจึงจะแน่ใจว่าพระองค์สถิตอยู่ด้วยใช่หรือไม่ เธอตอบว่า “ไม่เห็นก็แน่ใจ แต่ถ้าเห็นก็ดีค่ะ”

หลังจากที่โมเสสเสียชีวิต โยชูวาสืบทอดเป็นผู้นำชนชาติอิสราเอลและมีหน้าที่นำประชากรที่พระเจ้าเลือกสรรไว้เข้าสู่แผ่นดินพันธสัญญา โยชูวาเองก็คงรู้สึกกังวลตามธรรมดาของการรับหน้าที่แบบนี้ พระเจ้าจึงให้คำมั่นสัญญากับโยชูวาว่าจะอยู่กับเขาตลอดไปในหนทางข้างหน้า (ยชว.1:9)

หนทางชีวิตมักพาเราไปยังอาณาเขตที่ไม่รู้จัก เราต้องไปตามฤดูของชีวิตที่ทางข้างหน้าไม่ชัดเจน แผนการของพระเจ้าไม่ได้ชัดเจนเสมอไป แต่พระองค์สัญญาว่าจะอยู่กับเรา “เสมอไปจนกว่าจะสิ้นยุค” (มธ.28:20) ไม่มีสิ่งใดที่ทำให้เรามั่นใจได้มากกว่านี้ ไม่ว่าเราต้องเผชิญความไม่แน่นอนหรือความยากลำบากใด แม้เมื่อหนทางข้างหน้าไม่มีแสงไฟ แต่เรามีพระองค์ผู้เป็นความสว่างอยู่กับเรา

ปล่อยมือ

ในวันครบรอบแต่งงาน สามีของฉันขอยืมจักรยานแบบที่ปั่นเรียงกันสองคนมาเพื่อให้เราได้ใช้เวลาผจญภัยแบบโรแมนติคด้วยกัน พอเริ่มปั่นไป ฉันจึงรู้ว่าเวลาที่ฉันนั่งในตำแหน่งข้างหลัง ฉันไม่อาจมองถนนหนทางข้างหน้าได้ชัดเพราะถูกบดบังด้วยไหล่กว้างๆ ของสามี และแฮนด์จักรยานก็ติดอยู่กับที่ ไม่สามารถบังคับล้อได้ คนข้างหน้าเท่านั้นที่กำหนดว่าจะไปทางใด ที่นั่งของฉันมีเอาไว้นั่งเฉยๆ ฉันต้องเลือกว่าจะหงุดหงิดที่ทำอะไรไม่ได้ หรือยินดีรับการเดินทางครั้งนี้และวางใจว่าสามีจะนำทางไปอย่างปลอดภัย

เมื่อพระเจ้าสั่งให้อับรามออกจากบ้านเกิดและครอบครัว พระองค์ไม่ได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับจุดหมายปลายทางมากนัก ไม่มีพิกัด ไม่มีคำอธิบายถึงดินแดนใหม่หรือรายละเอียดด้านทรัพยากรธรรมชาติ ไม่ได้บอกแม้แต่ระยะเวลาที่ใช้ในการเดินทาง พระองค์เพียงสั่งให้ “ไป” ยังดินแดนที่พระองค์จะบอกให้รู้ การที่อับรามเชื่อฟังคำสั่งของพระเจ้า ทั้งที่ขาดรายละเอียดที่คนทั่วไปมักต้องการรู้ ทำให้ท่านได้ชื่อว่าเป็นผู้ที่มีความเชื่อ (ฮบ.11:8)

หากเราเผชิญความไม่แน่นอนหรือสถานการณ์ในชีวิตที่เราไม่อาจควบคุมได้ ขอให้เราทำตามอย่างอับราฮัมที่เชื่อฟังและวางใจพระเจ้าพระองค์จะทรงนำเราไปอย่างดี