เกาะกันไว้
หลายภูมิภาคในโลกคุ้นเคยกับปรากฏการณ์อันแสนมหัศจรรย์ที่เกิดจากหิมะ เกล็ดหิมะเป็นผลึกน้ำแข็งที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวและสวยงาม เกล็ดหิมะบอบบาง และจะละลายอย่างรวดเร็วถ้าสัมผัสมือของคุณ แต่ถ้าอยู่รวมกันเป็นกลุ่ม มันจะมีพลังที่เราต้องรับมือมันสามารถปิดตายเมืองใหญ่ หรืออาจสร้างทิวทัศน์อันงดงามที่มีต้นไม้มากมายปกคลุมด้วยหิมะ ซึ่งภาพเหล่านี้มักปรากฏอยู่บนปฏิทินและกลายเป็นต้นแบบของงานศิลปะ ทั้งยังรังสรรค์ความพึงพอใจบนลานสกี และให้ความสุขแก่เด็กๆ เมื่อพวกเขาสร้างตุ๊กตาหิมะ และใช้ลูกบอลหิมะเป็นอาวุธในการสู้กัน ทั้งหมดเป็นเพราะเกล็ดหิมะเกาะตัวกันอยู่
เอร็ดอร่อยทุกคำ
มาร์ตี้ ภรรยาของผม มักบอกผมเสมอว่า “โจ คุณกินเร็วเกินไปแล้ว! ค่อยๆกินและมีความสุขกับอาหารของคุณสิ” ผมมักจะกินเสร็จเร็วกว่าเธอมาก เพราะเธอจะใช้เวลาดื่มด่ำกับอาหารทุกคำ
จงสงบเงียบ
เอลูอิส เพื่อนของผม เป็นคนที่มีมุมมองชีวิตที่ค่อนข้างฉลาด มีครั้งหนึ่งผมถามเธอว่า “วันนี้สบายดีไหม” ผมคาดหวังคำตอบแบบคนทั่วไปคือ “สบายดี” แต่เปล่าเลย เธอตอบผมว่า “ฉันต้องปลุกพระองค์ให้ตื่น!” ผมจึงถามเธอต่อไปว่าหมายความว่าอย่างไร เธอตอบผมขำๆว่า “คุณไม่รู้พระคัมภีร์หรือนี่” แล้วเธอก็อธิบายว่า “เมื่อเหล่าสาวกเผชิญกับปัญหา พวกเขาวิ่งไปปลุกพระเยซู ฉันเลยจะวิ่งไปหาพระองค์บ้าง!”
อาหารกลางวันที่หายไป
สำหรับผม อาหารไม่ได้เป็นแค่สิ่งจำเป็นในชีวิต แต่เป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมมีความสุขมาก! ผมสุขใจที่ได้นั่งลงตรงหน้าอาหารที่จัดเตรียมอย่างดีโดยเฉพาะเวลาหิว ผมคิดว่าสาวกของพระเยซูก็คงจะหิวเช่นกัน เมื่อพวกเขากลับมาที่บ่อน้ำและพบพระเยซูสนทนาอยู่กับหญิงชาวสะมาเรีย พวกเขารีบบอกว่า “พระอาจารย์เจ้าข้า เชิญรับประทานเถิด” (ยน.4:31) พระองค์ทรงตอบพวกเขาว่า “เรามีอาหารรับประทานที่ท่านทั้งหลายไม่รู้” (ยน.4:32) ซึ่งทำให้พวกเขาสงสัยว่ามีใครนำอาหารมาถวายพระองค์แล้วหรือ (ยน.4:33)
สิ่งที่ล้ำค่า
ตลอดชีวิตของผม ผมสะสมของไว้มากมาย ผมมีกล่องเก็บของซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นของสำคัญ แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความน่าสนใจของมันก็เริ่มลดลง และด้วยนิสัยตามแบบฉบับของนักสะสม ผมตระหนักว่าความสนุกอยู่ที่การเสาะหา และการได้ของชิ้นใหม่มาสะสมเพิ่มขึ้น เพราะจากนั้นผมก็จะหันไปสนใจกับการตามล่าหาของชิ้นต่อไป
เราสะสมหลายสิ่งหลายอย่างที่สำคัญต่อเรา แต่สิ่งที่มีค่าจริงๆ กลับมีไม่กี่อย่าง แท้ที่จริง เมื่อเวลาผ่านไปผมได้เรียนรู้ว่า สิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตหาใช่วัตถุสิ่งของไม่ แต่เป็นผู้คนที่รักผมและเสริมสร้างชีวิตของผมต่างหาก เมื่อใดที่ใจของผมพูดว่า “ผมไม่รู้ว่าจะทำเช่นไรหากไม่มีพวกเขา” เมื่อนั้นผมรู้เลยว่าพวกเขามีค่าสำหรับผมจริงๆ
ดังนั้น เมื่อเปโตรอ้างถึงพระเยซูว่าทรงเป็น “ศิลาหัวมุมที่ทรงเลือกแล้ว และเป็นศิลาที่มีค่าอันประเสริฐ” (1 ปต.2:6) ถ้อยคำนี้ควรจะดังก้องอยู่ในหัวใจของเราว่า พระองค์ทรงมีค่าอย่างแท้จริง เป็นสมบัติล้ำค่าเหนือสิ่งอื่นใดและผู้ใด เราจะเป็นเช่นไรในวันนี้ หากไม่มีสหาย ผู้คอยให้คำแนะนำอันชาญฉลาดและสมบูรณ์แบบ ผู้กอปรด้วยความเมตตา ความอดทน คำปลอบประโลมและคำตักเตือนที่นำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลง ผู้ทรงอยู่เคียงข้างเราเสมอ เราจะทำอย่างไรหากไม่มีพระองค์ ผมล่ะคิดไม่ออกเลยจริงๆ! - JS
ดีที่สุดทุกฤดู
ชีวิตก็คล้ายกับสภาพอากาศ คือมีฤดูกาลซึ่งผลักให้เราก้าวสู่ฤดูกาลต่อไปไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่ และเมื่อเข้าสู่ฤดูกาลใหม่ เรามักจะเกิดความไม่แน่ใจและบางครั้งก็กังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงปลายของชีวิต เมื่อเราเป็นกังวลว่า ฉันจะถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวหรือเปล่า? สุขภาพร่างกายฉันจะรับไหวหรือไม่? ฉันจะมีเงินพอใช้หรือไม่? ความคิดฉันจะยังแล่นดีอยู่หรือเปล่า? ในทุกช่วงของชีวิต เราต้องเลือกว่าจะเสียเวลานั้นไปกับความวิตกกังวล หรือจะ “ฉวยโอกาสเพราะว่าทุกวันนี้เป็นกาลที่ชั่ว” (อฟ.5:16) อย่างที่เปาโลบอกไว้
ไม่ว่าคุณจะอยู่ในฤดูกาลใด คุณวางใจในความสัตย์ซื่อของพระเจ้าได้ พระองค์ตรัสว่า “เราจะไม่ละท่านหรือทอดทิ้งท่านเลย’ดังนั้นเราจึงกล่าวได้อย่างมั่นใจว่า“องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นพระผู้ช่วยของข้าพเจ้าข้าพเจ้าจะไม่กลัว” (ฮบ.13:5-6)
เพราะพระเจ้าทรงสถิตอยู่ด้วยและทรงจัดเตรียมสิ่งต่างๆ ให้คุณ คุณจึงสามารถใช้เวลาให้เป็นประโยชน์สูงสุดได้ในทุกฤดูกาล ด้วยการติดตามพระองค์อย่างใกล้ชิด ใช้เวลาในการศึกษาพระคำของพระองค์และอธิษฐาน มีความรักและให้อภัยแก่ผู้อื่นง่ายขึ้นกว่าแต่ก่อน และรับใช้ผู้อื่นด้วยความยินดีและใจกว้างขวาง
พระเจ้าทรงอวยพรเราด้วยฤดูกาลปัจจุบัน จงใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด! - JS
