พระเจ้าอยู่ในรายละเอียด
ตอนที่ “ช็อคโกแลต” ลูกสุนัขพันธุ์ลาบราดอร์ รีทรีฟเวอร์ของผมอายุสามเดือน ผมพามันไปหาสัตวแพทย์เพื่อฉีดยาและตรวจสุขภาพ ขณะที่สัตวแพทย์ตรวจดูอย่างถี่ถ้วน เธอสังเกตเห็นรอยสีขาวเล็กๆ ตรงขนที่อุ้งเท้าซ้ายด้านหลัง เธอยิ้มแล้วพูดกับมันว่า “นี่เป็นตำแหน่งที่พระหัตถ์พระเจ้าจับเจ้าไว้ตอนทรงจุ่มเจ้าลงในช็อคโกแลต”
ความชูใจที่ได้แบ่งปัน
"พระเจ้าส่งคุณมาหาฉันคืนนี้”
มอบของขวัญคำอธิษฐาน
"ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าคำอธิษฐานที่เป็นของขวัญคืออะไร จนเมื่อน้องชายของฉันล้มป่วยและพวกคุณอธิษฐานเผื่อเขา ฉันบอกไม่ถูกว่าคำอธิษฐานของคุณปลอบโยนฉันมากแค่ไหน!”
มีค่าต่อพระเจ้า
เขาชื่อเดวิด แต่ผู้คนเรียกเขาว่า “วณิพก” เดวิดเป็นชายชราแต่งตัวรุงรังตระเวนไปตามสถานที่สำคัญในเมืองของเรา ขับกล่อมผู้ผ่านไปมาด้วยความสามารถด้านไวโอลินที่ไม่ธรรมดาของเขา บางครั้งผู้ฟังจะตอบแทนเสียงดนตรีโดยการวางเงินลงในกล่องเครื่องดนตรีที่เปิดไว้ข้างทางเดิน เดวิดจะยิ้มและก้มศีรษะแสดงความขอบคุณขณะบรรเลงต่อไป
หนีไปสู่ความเข้มแข็ง
"รับดาบสี่!”
ความหวังแท้
ไม่นานนี้ผมกับเพื่อนไปเยี่ยมชมตึกเอ็มไพร์สเตท แถวที่คอย ดูไม่ยาวแค่ช่วงมุมตึก แต่เมื่อเข้าไปในตึกเราพบว่ามีคนต่อแถวเต็มห้องโถงยาวขึ้นไปบนบันไดและเข้าไปอีกห้องหนึ่ง ทุกครั้งที่เดินเลี้ยวก็จะเห็นว่าหนทางยังอีกยาวไกล
คนปลายจะเป็นคนต้น
เมื่อไม่นานมานี้ ผมเข้าแถวขึ้นเครื่องบินแบบไม่ระบุที่นั่งเป็นคนท้ายๆ ผมเห็นที่นั่งว่างเบาะกลางบริเวณปีกเครื่องบิน แต่ที่เก็บสัมภาระช่องเดียวที่ว่างคือเหนือศีรษะผู้โดยสารแถวสุดท้าย ซึ่งแปลว่าผมต้องรอให้ทุกคนลงจากเครื่องก่อน ผมจึงจะเดินย้อนไปหยิบกระเป๋าได้
เล่นซ่อนหา
เมื่อเด็กเล็กเล่น “ซ่อนหา” พวกเขาเชื่อว่า แค่หลับตาก็ไม่มีใครมองเห็นแล้ว เพราะคิดว่าการมองไม่เห็นคนอื่น คนอื่นก็จะมองไม่เห็นเราผู้ใหญ่อาจจะคิดว่าดูไร้เดียงสา แต่บางครั้งเราก็ทำเช่นนั้นกับพระเจ้าเมื่อเราอยากทำสิ่งที่เรารู้ว่าผิด เรามักจะกันพระเจ้าออกไปพร้อมกับเดินหน้าไปตามทางของตัวเอง
เราอธิษฐาน, เวลาของพระเจ้า
บางครั้งพระเจ้าทรงใช้เวลาในการตอบคำอธิษฐานของเรา ซึ่งไม่ง่ายที่เราจะเข้าใจเสมอไป