“อย่าปล่อยนะครับพ่อ!” “ไม่ปล่อยแน่ จับลูกไว้แล้ว พ่อสัญญา”

ผมเป็นเด็กชายตัวเล็กที่กลัวน้ำ แต่พ่ออยากให้ผมเรียนว่ายน้ำ ท่านจะพาผมจากขอบสระไปยังจุดที่น้ำลึกมิดหัวผม ที่ที่ผมต้องพึ่งท่านเพียงคนเดียว แล้วท่านจะสอนให้ผมผ่อนคลายและลอยตัว

ผมไม่เพียงแค่ได้เรียนว่ายน้ำ แต่ได้เรียนเรื่องความไว้วางใจด้วย ผมรู้ว่าพ่อรักผมและไม่มีทางเจตนาปล่อยให้ผมตกอยู่ในอันตรายแต่ผมก็กลัว ผมเกาะคอของท่านไว้แน่น จนท่านยืนยันว่าผมจะปลอดภัย ในที่สุดความอดทนและใจดีของท่านก็เกิดผล และผมก็เริ่มว่ายน้ำ แต่ผมต้องไว้วางใจท่านก่อน

เมื่อผมรู้สึกว่าความยากลำบาก “ท่วมหัว” ผมมักคิดย้อนไปถึงเวลาเหล่านั้น ซึ่งช่วยให้ผมระลึกถึงคำที่พระเจ้ายืนยันต่อคนของพระองค์ “จนกระทั่งเจ้าแก่ เราก็คือพระองค์นั้น เราจะอุ้มเจ้าจนเจ้าถึงผมหงอก เราได้สร้าง เราจะชูไว้” (อสย.46:4)

เราอาจไม่สามารถรู้สึกถึงอ้อมแขนของพระเจ้าได้ตลอด แต่พระเจ้าสัญญาว่าพระองค์จะไม่ทอดทิ้งเรา (ฮบ.13:5) เมื่อเราพักสงบในการดูแลและพระสัญญาของพระองค์ พระองค์จะช่วยให้เรารู้จักไว้วางใจในความสัตย์ซื่อของพระองค์ พระองค์ยกชูเราอยู่เหนือความวิตกกังวลเพื่อจะค้นพบสันติสุขใหม่ในพระองค์