ม่านขาด
วันนั้นเป็นวันที่มืดมนและเคร่งเครียดนอกเมืองเยรูซาเล็ม บนเนินเขาไม่ไกลจากกำแพงเมือง ชายคนหนึ่งที่มีฝูงชนติดตามอย่างร้อนรนมาตลอดสามปี ถูกตรึงอย่างไร้เกียรติและด้วยความเจ็บปวดบนกางเขนไม้สากๆ ผู้ไว้ทุกข์ร่ำไห้ด้วยความโศกเศร้า แสงอาทิตย์ไม่ทำให้ท้องฟ้ายามบ่ายสว่างแจ้งอีกต่อไป และความทรมานแสนสาหัสของชายบนกางเขนจบลงเมื่อท่านร้องเสียงดังว่า “สำเร็จแล้ว” (มธ.27:50; ยน.19:30)
อ่อนโยนแต่ทรงอำนาจ
เมื่อศัตรูที่เข้ายึดครองเนเธอร์แลนด์เพิ่มมากขึ้น แอนน์ แฟรงค์และครอบครัวเตรียมการอย่างกล้าหาญและย้ายไปที่ซ่อนลับ พวกเขาหลบอยู่ที่นั่น 2 ปีช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ก่อนจะมีคนค้นพบและถูกส่งไปค่ายกักกัน แต่แอนน์เขียนไว้ในบันทึกซึ่งกลายมาเป็นหนังสือซึ่งเป็นที่รู้จักเรื่อง บันทึกลับของแอนน์ แฟรงค์ ว่า “ท้ายที่สุดแล้ว อาวุธที่คมที่สุดคือจิตวิญญาณที่กรุณาและอ่อนโยน”
ทรงอยู่กับเรา
เธอมุ่งความสนใจไปที่ขวดโหลซอสสปาเกตตี้ที่อยู่ชั้นบนสุด ผมยืนอยู่ข้างเธอในร้านขายของ ผมกำลังมองไปที่เดียวกันและกำลังตัดสินใจ แต่เธอไม่ได้สังเกตว่าผมอยู่ตรงนั้นเพราะกำลังพะวง ผมเอื้อมถึงชั้นบนสุดได้ง่ายเพราะตัวสูง ส่วนเธอไม่สูงเลย ผมจึงเสนอตัวช่วย เธอตกใจพูดว่า “อุ๊ย ฉันไม่ทันสังเกตเลยว่าคุณยืนอยู่ตรงนี้ ช่วยทีนะคะ”
บรรยากาศการหนุนน้ำใจ
ผมรู้สึกมีกำลังใจทุกครั้งที่ไปสถานออกกำลังกาย ผมอยู่ท่ามกลางคนที่กำลังพยายามอย่างหนักเพื่อจะมีสุขภาพและร่างกายแข็งแรง ป้ายที่ติดไว้เตือนเราไม่ให้ตัดสินซึ่งกันและกัน แต่เราควรพูดและกระทำสิ่งที่ส่งเสริมความพยายามของผู้อื่นเสมอ
หูมีไว้ฟัง
ไดแอน ครูเกอร์ นักแสดงหญิงได้รับบทบาทที่จะทำให้เธอมีชื่อเสียง แต่เธอจะต้องแสดงเป็นภรรยาและแม่ยังสาวซึ่งสูญเสียสามีและลูก และในชีวิตเธอก็ไม่เคยสูญเสียเช่นนั้น เธอไม่รู้ว่าจะแสดงได้สมจริงหรือไม่ แต่ก็ตอบตกลง และเพื่อเป็นการเตรียมตัว เธอได้เข้าร่วมกลุ่มพบปะของคนที่ต้องเดินผ่านหุบเขาแห่งความเศร้าโศก
แทนที่ความกังวล
ชายที่ซื่อตรงและเคารพกฎหมายคนหนึ่งได้รับข้อความเสียงว่า “นี่คือเจ้าหน้าที่_จากกรมตำรวจ กรุณาโทรหาผมที่เบอร์นี้” เขาเริ่มวิตกทันทีว่าเคยทำผิดอะไรไว้ที่ไหนหรือไม่ เขาไม่กล้าโทรกลับและนอนไม่หลับไปหลายคืนเพราะคาดเดาเหตุการณ์ไปต่างๆนานา กังวลว่าตัวเขาต้องเจอปัญหาบางอย่างตำรวจไม่เคยโทรมาอีก แต่ต้องใช้เวลาหลายสัปดาห์กว่าจะหายกังวล
บ้าน
ไม่นานมานี้ เพื่อนที่มีอาชีพขายบ้านเสียชีวิตเพราะโรคมะเร็ง เมื่อผมกับภรรยาพูดคุยกันถึงแพ็ทซี่ ซูจำได้ว่าหลายปีก่อน แพ็ทซี่ได้นำชายคนหนึ่งมาเชื่อพระเยซูและเขาก็กลายเป็นเพื่อนสนิทของเรา
ขอบพระคุณที่ทรงเป็นพระเจ้า
ในบรรดาคำแสดงความรู้สึกที่พิมพ์ลงในการ์ดอวยพร ข้อความหนึ่งที่ซาบซึ้งใจที่สุดน่าจะเป็นถ้อยคำง่ายๆ นี้ “ขอบคุณที่เป็นคุณ” เมื่อได้รับการ์ดใบนี้ คุณรู้ว่ามีคนห่วงใยไม่ใช่เพราะคุณทำอะไรพิเศษให้เขา แต่เพราะเขาซาบซึ้งในความเป็นคุณ
ต้อนรับทุกคนอย่างอบอุ่น
ในช่วงหยุดพักผ่อนที่ผ่านมา ผมกับภรรยาไปเที่ยวสนามกีฬาที่มีชื่อเสียง ประตูเปิดกว้างดูราวกับต้อนรับให้เราเข้าชม เราสนุกกับการเดินดูไปรอบๆ และชื่นชมสนามที่ได้รับการดูแลอย่างดี ขณะที่เรากำลังจะกลับ มีคนเรียกเราไว้และบอกอย่างเย็นชาว่าเราไม่ควรเข้าไปที่นั่น ทันใดนั้นเราก็ระลึกได้ว่าเราเป็นคนนอกและรู้สึกไม่สบายใจ
