โธมัสรู้ว่าต้องทำอะไร เขาเกิดในครอบครัวที่ยากจนในอินเดีย แต่มีชาวอเมริกันรับเป็นลูกบุญธรรม เมื่อกลับไปอินเดีย เขาได้เห็นความยากจนข้นแค้นของเด็กๆ ที่บ้านเกิด โธมัสรู้ว่าเขาต้องช่วยเหลือ จึงวางแผนว่าจะกลับไปอเมริกา เรียนให้จบ เก็บเงินให้ได้มากๆ แล้วกลับมาอินเดียในอนาคต

แต่หลังจากได้อ่าน ยากอบ 2:14-18 ซึ่งอัครทูตถามว่า “แม้ใครจะกล่าวว่าตนมีความเชื่อ แต่ไม่ได้ประพฤติตามจะมีประโยชน์อะไร” โธมัสได้ยินเด็กหญิงตัวเล็กๆ ที่เป็นคนชาติเดียวกับเขาร้องบอกแม่ว่า “แม่คะ หนูหิวแล้ว” ทำให้เขานึกถึงตอนเป็นเด็ก มีหลายครั้งที่เขาหิวมากจนคุ้ยหาอาหารตามถังขยะ โธมัสรู้ว่าเขารอไม่ได้ จึงตัดสินใจว่า “ผมจะเริ่มตอนนี้”

ปัจจุบันบ้านเด็กกำพร้าที่เขาก่อตั้งเป็นที่พักของเด็ก 50 คน ที่ได้รับการดูแลเลี้ยงดูอย่างดี ได้เรียนรู้เรื่องพระเยซูและได้รับการศึกษา ทั้งหมดนี้เป็นเพราะชายคนหนึ่งที่รู้ว่าพระเจ้าประสงค์ให้เขาทำอะไรและเขาไม่ได้มองข้ามไป

ข้อความในยากอบประยุกต์ได้กับเราเช่นกัน ความเชื่อในพระเยซูคริสต์ทำให้เราได้รับประโยชน์อย่างยิ่ง ทั้งความสัมพันธ์กับพระองค์ ชีวิตที่บริบูรณ์และความหวังในอนาคต แต่จะเป็นประโยชน์กับใครเล่า ถ้าเราไม่ยื่นมือออกไปช่วยผู้ขัดสน คุณได้ยินไหม มีเสียงร้องว่า “ฉันหิว”