เธอชื่อ ซาราลิน ผมเคยแอบชอบเธอสมัยที่เรียนด้วยกัน ผมชอบเสียงหัวเราะของเธอ ผมไม่แน่ใจว่าเธอรู้หรือไม่ แต่เธอน่าจะรู้ หลังจากเรียนจบ ผมขาดการติดต่อกับเธอ เราต่างแยกย้ายกันไป ซึ่งเป็นเรื่องปกติ

ผมได้ติดต่อกับเพื่อนที่จบรุ่นเดียวกันทางสังคมออนไลน์ และเสียใจมากที่ได้รู้ว่าซาราลินเสียชีวิตแล้ว ผมอดคิดไม่ได้ว่าชีวิตของเธอเป็นอย่างไรในช่วงหลายปีมานี้ การสูญเสียเพื่อนและครอบครัวเกิดบ่อยขึ้นเรื่อยๆ เมื่อผมอายุมากขึ้น แต่พวกเรามักจะหลีกเลี่ยงการพูดถึงเรื่องนี้

ขณะที่เราโศกเศร้าอยู่นั้น ความหวังที่อัครทูตเปาโลพูดถึงคือ ความตายไม่ใช่จุดสิ้นสุด (1คร.15:54-55) สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นเรียกว่าการเป็นขึ้นจากตาย ความหวังของเปาโลอยู่บนความจริงเรื่องการเป็นขึ้นของพระคริสต์ (ข้อ 12) และกล่าวว่า “ถ้าพระคริสต์มิได้ทรงถูกชุบให้เป็นขึ้นมาการเทศนาของเรานั้นก็ไม่มีหลัก ทั้งความเชื่อของท่านทั้งหลายก็ไม่มีหลักด้วย” ถ้าความหวังของเราในฐานะผู้เชื่อถูกจำกัดไว้แต่เพียงแค่ในโลกนี้ ก็ถือเป็นเรื่องน่าสังเวช (ข้อ 19)

วันหนึ่งเราจะได้พบกับคนเหล่านั้นที่ได้ “ล่วงหลับในพระคริสต์” (ข้อ 18) ไม่ว่าจะเป็น ปู่ย่าตายาย พ่อแม่ เพื่อน เพื่อนบ้าน หรือแม้แต่คนที่เราเคยแอบชอบในสมัยเรียน

ความตายไม่ใช่จุดสิ้นสุด แต่คือการเป็นขึ้นจากตาย