ความภักดีอย่างไม่อาย
แฟนกีฬาชอบยกย่องทีมของตน การใส่เสื้อติดสัญลักษณ์ทีม ลงข้อความในเฟสบุ๊ค และพูดคุยกับเพื่อนถึงทีมโปรด ทำให้รู้ได้ว่าพวกเขาจงรักภักดีต่อทีมไหน หมวกแก๊ป เสื้อ และบทสนทนาเกี่ยวกับทีมดีทร็อยต์ไทเกอร์ส์ของผมบ่งบอกว่าผมเป็นพวกเดียวกับคนเหล่านั้น
อยู่ทุกที่และไม่อยู่ที่ใด
เพื่อนของครอบครัวเราสูญเสียลูกวัยรุ่นในอุบัติเหตุรถยนต์เหมือนเรา เธอได้เขียนคำรำลึกถึงลินซีย์ลูกสาว ลงหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น ภาพหนึ่งที่มีพลังที่สุด คือหลังจากที่เธอกล่าวถึงภาพถ่ายและความทรงจำมากมายถึงลินซีย์ที่มีอยู่ทั่วบ้าน เธอได้เขียนว่า “ลินซีย์อยู่ทุกที่ แต่ไม่อยู่ที่ใดเลย”
อัศจรรย์!
ในสภาพธรรมชาติของเรา ทุกคนเสื่อมจากสิ่งนี้ (รม.3:23) พระเยซูทรงเป็นแสงสะท้อนสิ่งนี้ (ฮบ.1:3) และผู้ที่รู้จักพระองค์ได้เห็นสิ่งนี้ (ยน.1:14)
“ตกลง” ด้วยรัก
วันที่ 21 สิงหาคม 2016 คาริสสาเผยแพร่รูปน้ำท่วมรุนแรงในหลุยเซียนาบนสื่อออนไลน์ เช้าวันรุ่งขึ้นเธอเพิ่มข้อความขอความช่วยเหลือจากคนในพื้นที่น้ำท่วม ห้าชั่วโมงถัดมา เธอและบ๊อบบี้ ผู้เป็นสามีส่งข่าวเพื่อหาคนมาร่วมเดินทางไกล 1,600 กิโลเมตรเพื่อไปช่วยเหลือ ไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงต่อมา มีคนสิบสามคนออกเดินทางไปช่วยผู้คนที่บ้านเรือนเสียหายอย่างหนัก
พระสิริอันน่าตื่นตะลึง
สิ่งหนึ่งที่ผมประทับใจจากการไปเที่ยวยุโรปคือ การได้เยี่ยมชมมหาวิหารหลายแห่งซึ่งงดงามตระการตา ทั้งยังสูงตระหง่านตรงสู่สวรรค์ทั้งสถาปัตยกรรม ศิลปะ และสัญลักษณ์ที่พบในอาคารล้วนน่าพิศวงและอลังการ ซึ่งเป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นตะลึง
ประเพณีและวันคริสต์มาส
คริสต์มาสนี้เมื่อคุณลิ้มรสลูกกวาดรูปไม้เท้า จงพูดว่า “ดังเคอะเชิน”เพื่อขอบคุณชาวเยอรมัน เพราะลูกกวาดนี้เกิดขึ้นที่เมืองโคโลญ เมื่อคุณชื่นชมดอกคริสต์มาส จงพูดว่า “กราเซียส” เพื่อขอบคุณชาวเม็กซิโก เพราะต้นคริสต์มาสมีถิ่นกำเนิดจากที่นั่น จงพูดว่า “แมคซี่ โบคุ” เพื่อขอบคุณชาวฝรั่งเศส สำหรับคำว่า โนเอล และพูดว่า “เชียส์” เพื่อขอบคุณชาวอังกฤษ สำหรับต้นมิสเซิลโท
การเก็บเกี่ยวกับวันขอบพระคุณ
หลายพันปีก่อน พระเจ้าตรัสกับโมเสสโดยตรงและกำหนดเทศกาลใหม่ให้คนของพระองค์ ตามที่โมเสสบันทึกในอพยพ 23:16 พระเจ้าตรัสว่า “จงถือเทศกาลเลี้ยงฉลองการเก็บเกี่ยว ถวายพืชผลแรกที่เกิดจากแรงงานของเจ้า ซึ่งเจ้าได้หว่านพืชลงในนา”
รอยยิ้มอันโด่งดัง
หลังจากที่ผมกับภรรยามีโอกาสไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์ลูฟในกรุงปารีส ผมโทรหาแอดดี้ หลานสาววัย 11 ปี เมื่อผมเล่าว่าได้เห็นภาพวาดโมนาลิซ่าอันโด่งดังของดาวินชี่ เธอถามว่า “โมนาลิซ่ายิ้มไหมคะ?”
เรื่องราวของรูธ
รูธไม่อาจเล่าเรื่องของตัวเองโดยไม่เสียน้ำตา รูธในวัยแปดสิบกว่าที่ขยับเขยื้อนตัวเองไม่ได้มากนัก เธออาจจะไม่ได้เป็นจุดสนใจในคริสตจักรของเรา เธอต้องพึ่งพาผู้อื่นเมื่อเดินทางเพราะเธออยู่ตัวคนเดียว จึงไม่ได้มีผู้คนแวดล้อมมากนัก
