วันหนึ่งเมื่อฉันกลับจากที่ทำงาน ฉันพบรองเท้าส้นสูงคู่หนึ่งวางอยู่ข้างๆ ทางเข้าบ้าน ฉันมั่นใจว่าเป็นของใคร ฉันจึงนำไปเก็บไว้ในโรงรถเพื่อคืนให้กับลิซ่าลูกสาวของฉันเมื่อเธอมารับลูก แต่ลิซ่าบอกว่าไม่ใช่ของเธอ และไม่ได้เป็นของใครในบ้านของเราด้วย ฉันจึงนำรองเท้าคู่นั้นกลับไปวางไว้ที่เดิม วันต่อมารองเท้าคู่นั้นก็หายไปอย่างลึกลับ

อัครทูตเปาโลได้เขียนข้อล้ำลึกไว้ในจดหมายของท่าน แต่ความล้ำลึกนี้ไม่เหมือนกับความลึกลับใน “นวนิยายนักสืบ” ในเอเฟซัส 3 เปาโลได้พูดถึงความล้ำลึกที่ “ไม่ได้ทรงโปรดสำแดงแก่มนุษย์เหมือนอย่างบัดนี้” (ข้อ 5) เพราะในอดีตพระเจ้าทรงสำแดงพระองค์ผ่านชนชาติอิสราเอล แต่ปัจจุบันพระองค์ทรงโปรดให้คนต่างชาติได้เป็น “ผู้รับมรดกร่วมกัน” กับชนชาติอิสราเอลผ่านทางพระเยซู (ข้อ 6) และนี่คือความล้ำลึกนั้น

ความหมายของข้อล้ำลึกนี้คือ ทุกคนที่วางใจให้พระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอดสามารถรักและรับใช้พระเจ้าร่วมกันได้ เราทุกคนสามารถ “เข้าไปให้ถึงพระองค์ด้วยความไว้ใจเพราะความเชื่อในพระองค์” (ข้อ 12) และโลกจะรู้จักปัญญาและความดีงามของพระเจ้าผ่านความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันของคริสตจักร (ข้อ 10)

สรรเสริญพระเจ้าสำหรับความรอดของเรา ซึ่งเป็นข้อล้ำลึกที่ทำให้ชนทุกชาติจากต่างพื้นเพได้เป็นหนึ่งเดียวกันในพระเยซู