ทำด้วยใจรัก

ดร.รีเบคก้า ลี ครัมเพลอร์ เป็นหญิงชาวอเมริกันเชื้อสายแอฟริกันคนแรกที่ได้รับปริญญาด้านการแพทย์ ทว่าในช่วงชีวิตของเธอ (ค.ศ. 1831-95) เธอจำได้ว่าเธอนั้น “ถูกมองข้าม ถูกดูหมิ่น และไม่ได้รับความสำคัญ” อย่างไรก็ตาม เธอยังคงทุ่มเทในการรักษาและทำสิ่งที่ตั้งใจไว้ให้สำเร็จ เธอยืนยันว่าถึงแม้บางคนอาจเลือกที่จะตัดสินเธอจากเชื้อชาติและความเป็นหญิงของเธอ แต่เธอก็มักจะมี “ความพร้อมที่สดใหม่ และความกล้าหาญที่จะไปทุกที่ และทุกเวลา เมื่อมีงานเข้ามา” และนั่นคือสิ่งที่เธอทำ เธอเชื่อว่าการรักษาผู้หญิงและเด็ก และดูแลสุขภาพให้กับแรงงานทาสที่ถูกปล่อยเป็นอิสระแล้ว คือทางหนึ่งที่จะรับใช้พระเจ้า น่าเศร้าที่เธอไม่ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการสำหรับความสำเร็จของเธอ จนกระทั่งเกือบหนึ่งศตวรรษต่อมา

มีหลายครั้งที่เราถูกมองข้าม ถูกลดความสำคัญ หรือไม่ได้รับคำชื่นชมจากคนรอบข้าง อย่างไรก็ตาม คำสอนจากพระคัมภีร์เตือนเราว่าเมื่อพระเจ้าทรงเรียกเราให้ทำงานใดงานหนึ่ง เราไม่ควรตั้งเป้าว่าจะได้รับการยอมรับและเป็นที่จดจำของโลกนี้ แต่ในทางตรงข้าม เราควร “ทำด้วยความเต็มใจเหมือนกระทำถวายองค์พระผู้เป็นเจ้า” (คส.3:23) เมื่อเราตั้งเป้าว่าจะรับใช้พระเจ้า เราจะทำได้สำเร็จแม้เป็นงานที่ยากที่สุด ด้วยความกระตือรือร้นและยินดีในฤทธิ์อำนาจและการทรงนำของพระองค์ แล้วเราจะกังวลน้อยลงกับการได้รับการยอมรับจากโลกนี้ และมีความต้องการมากขึ้นที่จะได้รับบำเหน็จที่มีเพียงพระองค์ผู้เดียวที่ให้ได้ (ข้อ 24)

แสงสว่างแห่งคริสต์มาส

ในสายตาฉัน ต้นคริสต์มาสนั้นดูเหมือนกำลังมีไฟลุกอยู่! ซึ่งไม่ใช่เพราะสายไฟประดับแต่เป็นไฟจริงๆ ครอบครัวของเราได้รับเชิญจากเพื่อนให้ไปร่วมในงาน “วิถีในอดีตของชาวเยอรมัน” ซึ่งเป็นงานเฉลิมฉลองที่มีขนมหวานโบราณแสนอร่อย รวมถึงต้นไม้ที่มีเทียนไขจุดไฟของจริงอยู่ (เพื่อความปลอดภัย จึงใช้ต้นไม้ที่ตัดมาใหม่จุดไฟเพียงคืนเดียวเท่านั้น)

ขณะที่มองไปยังต้นไม้ที่ดูเหมือนกำลังไหม้ไฟอยู่นั้น ฉันคิดถึงโมเสสที่พบกับพระเจ้าที่พุ่มไม้ไฟ ในขณะที่ดูแลฝูงแกะอยู่ในถิ่นทุรกันดารนั้น โมเสสประหลาดใจกับพุ่มไม้ที่มีไฟลุกอยู่แต่กลับไม่ถูกไฟเผาไหม้ เมื่อท่านเข้าไปใกล้ๆพุ่มไม้นั้นเพื่อสำรวจดู พระเจ้าได้ทรงเรียกท่าน ข้อความจากพุ่มไม้ไฟนั้นไม่ใช่การพิพากษาแต่เป็นการช่วยกู้ชีวิตชาวอิสราเอล พระเจ้าทรงเห็นสภาพและความทุกข์ลำบากของประชากรของพระองค์ในอียิปต์ และทรง “ลงมาเพื่อจะช่วยเขาให้รอด” (อพย.3:8)

ในขณะที่พระเจ้าทรงช่วยชนอิสราเอลให้รอดพ้นจากชาวอียิปต์นั้น มนุษย์ทั้งปวงก็ยังคงต้องการความช่วยเหลือด้วยเช่นกัน ไม่เพียงแค่จากความทุกข์ทรมานทางร่างกายเท่านั้น แต่ยังรวมถึงผลที่เกิดจากการที่ความชั่วร้ายและความตายนำเข้ามาสู่โลกของเรา เป็นเวลาหลายร้อยปีต่อมา ที่พระเจ้าทรงตอบสนองโดยการส่งความสว่าง คือพระเยซูพระบุตรของพระองค์ลงมา (ยน.1:9-10) โดยมิใช่เพื่อ “พิพากษาลงโทษโลก แต่เพื่อช่วยกู้โลกให้รอดโดยพระบุตรนั้น” (3:17)

คุณเป็นคนอย่างไร

ในปี 2011 หลังจาก 10 ปีที่ยังไม่มีลูก ผมและภรรยาจึงเลือกไปเริ่มต้นใหม่ในต่างประเทศ แม้การย้ายที่อยู่จะน่าตื่นเต้นแต่ผมต้องออกจากงานวิทยุที่ผมรัก ผมรู้สึกสับสนจึงขอคำแนะนำจากเพื่อนที่ชื่อเลียม

“ผมไม่รู้แล้วว่าตอนนี้การทรงเรียกของผมคืออะไร” ผมบอกเลียมอย่างหดหู่
“นายไม่ได้จัดรายการวิทยุที่นี่แล้วหรือ” เขาถามและผมตอบปฏิเสธ
“แล้วชีวิตแต่งงานของนายเป็นอย่างไรบ้าง”

แม้จะแปลกใจที่เขาเปลี่ยนเรื่องแต่ผมบอกไปว่าผมกับเมอรินยังมีชีวิตแต่งงานที่ดี เราผ่านเวลาที่โศกเศร้ามาด้วยกันแต่การทดสอบนั้นทำให้เราใกล้ชิดกันยิ่งขึ้น

“การอุทิศตัวเป็นหัวใจหลักของข่าวประเสริฐ” เขากล่าวยิ้มๆ “ผู้คนต้องการเห็นชีวิตแต่งงานที่อุทิศตัวเหมือนที่นายทำอยู่! นายอาจไม่รู้ตัวว่าได้สร้างผลกระทบในเชิงบวกอยู่ ซึ่งมากกว่าสิ่งที่นายทำ แต่เป็นในแบบที่นายเป็นนี้”

เมื่อสถานการณ์การทำงานที่ยากลำบากทำให้ทิโมธีรู้สึกหดหู่ใจ อัครทูตเปาโลไม่ได้ตั้งเป้าหมายการทำงานให้ท่าน แต่กลับหนุนใจทิโมธีให้มีชีวิตที่ถวายเกียรติพระเจ้า เป็นแบบอย่างแก่คนที่เชื่อทั้งปวง ทั้งในทางวาจาและการประพฤติ ในความรัก ในความเชื่อ และในความบริสุทธิ์ (4:12-13, 15) สิ่งที่จะสร้างการเปลี่ยนแปลงในผู้อื่นได้ดีที่สุดคือการที่ท่านดำเนินชีวิตอย่างสัตย์ซื่อ

เรามักจะให้คุณค่ากับชีวิตตามความสำเร็จในอาชีพการงาน ในขณะที่สิ่งสำคัญที่สุดคือคุณลักษณะที่เราเป็น ผมลืมสิ่งนี้ไป ที่จริงแล้วถ้อยคำแห่งความจริง การกระทำที่เมตตา และแม้แต่การอุทิศตัวในชีวิตคู่ เป็นสิ่งที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอันยิ่งใหญ่ได้ เพราะโดยสิ่งเหล่านี้ ความดีที่เป็นพระลักษณะของพระเจ้าก็ได้สร้างผลกระทบต่อโลกนี้แล้ว

หนุนใจซึ่งกันและกัน

หลังจากอีกสัปดาห์หนึ่งที่ฉันรู้สึกถูกคุกคามหนักจากปัญหาสุขภาพที่มีเข้ามาอีก ฉันทรุดตัวลงบนโซฟา ไม่อยากคิดเรื่องอะไรทั้งสิ้น ไม่อยากคุยกับใคร แม้แต่อธิษฐานก็ทำไม่ได้ ขณะที่เปิดทีวีดู ความท้อใจและความสงสัยทำให้ฉันหดหู่มาก ฉันดูโฆษณาหนึ่งที่มีเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆกำลังคุยกับน้องชายว่า “น้องเก่งที่สุด” ขณะที่เธอยังคงชมน้องชายต่อไปเรื่อยๆเขาก็เริ่มยิ้มออก และฉันก็เช่นเดียวกัน

คนของพระเจ้ามักจะต่อสู้กับความท้อใจและความสงสัยอยู่เสมอ ผู้เขียนพระธรรมฮีบรูอ้างอิงจากพระธรรมสดุดี 95 ที่ยืนยันว่า เราได้ยินเสียงของพระเจ้าได้ผ่านทางพระวิญญาณบริสุทธิ์ โดยผู้เขียนพระธรรมฮีบรูเตือนผู้เชื่อในพระเยซูไม่ให้ทำผิดพลาดเหมือนชาวอิสราเอลขณะเร่ร่อนอยู่ในถิ่นทุรกันดาร (ฮบ.3:7-11) ท่านเขียนว่า “ดูก่อน ท่านพี่น้องทั้งหลาย จงระวังให้ดี เพื่อจะไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดในพวกท่านมีใจชั่วและไม่เชื่อ คือใจซึ่งพาท่านหลงไปจากพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์ ท่านจงเตือนสติกันและกันทุกวัน” (ข้อ 12-13)

ด้วยความช่วยเหลือแห่งความหวังที่มั่นคงปลอดภัยในพระคริสต์ เราจะได้สัมผัสกับแหล่งพลังงานสำรองที่ให้กำลังเพื่อช่วยเราอดทนฟันฝ่าไปได้ คือการหนุนใจซึ่งกันและกันภายในกลุ่มผู้เชื่อ (ข้อ 13) เมื่อผู้เชื่อคนหนึ่งสงสัย ผู้เชื่ออีกคนสามารถยืนยันถึงความจริงและถือเป็นความรับผิดชอบร่วมกัน ในขณะที่พระเจ้าทรงเสริมกำลังเราผู้เป็นคนของพระองค์ เราเองก็สามารถมอบกำลังแห่งการหนุนใจให้แก่กันและกันได้