ฉันกับสามีอาศัยอยู่ในชนบท ซึ่งล้อมรอบด้วยผืนนา ที่นี่มีคำพูดยอดนิยมว่า “หากวันนี้คุณได้ทานข้าว จงขอบคุณชาวนา” ชาวนาสมควรได้รับคำขอบคุณจากพวกเราจริงๆ พวกเขาทำงานหนักท่ามกลางแสงแดดเพื่อเตรียมดินหว่านเมล็ดพืช และเก็บเกี่ยวผล ที่จะช่วยไม่ให้พวกเราอดตาย

แต่ทุกครั้งที่ฉันขอบคุณชาวนา ฉันจะระลึกว่าให้สรรเสริญพระเจ้าด้วย เพราะพระองค์เป็นผู้รับผิดชอบ ในการทำให้เกิดผลผลิตซึ่งเป็นอาหารให้เรารับประทาน พระองค์ประทานแสงแดด ฝน และพลังงานที่อยู่ภายในเมล็ดพืชเพื่อให้มันมีกำลังที่จะแทงทะลุลงดินและเกิดผล

แม้ว่าโลกและทุกสิ่งที่อยู่ในนั้นจะเป็นของพระเจ้า (สดุดี 24:1) พระองค์ทรงเลือกมนุษย์ให้เป็นผู้ดูแลสรรพสิ่งทั้งปวง เราต้องรับผิดชอบใช้ทรัพยากรต่างๆ ในโลก เหมือนที่พระองค์ทรงใช้ คือเพื่อทำงานของพระองค์ในโลกนี้ (สดุดี 115:16) เราเป็นผู้อารักขาสิ่งทั้งปวงที่ทรงสร้าง เราก็มีหน้าที่อารักขาสังคมให้เป็นอย่างที่ทรงออกแบบไว้ คือเคารพต่อผู้ที่มีอำนาจ ซึ่งพระองค์ทรงแต่งตั้งขึ้น เสียภาษี ให้เกียรติกับผู้ที่สมควรได้รับ และใช้หนี้ความรักอยู่เสมอ (โรม 13:7-8) แต่สิ่งหนึ่งที่เราต้องสงวนไว้ให้กับพระเจ้า คือ เกียรติและคำสรรเสริญ ซึ่งเป็นของพระองค์ เพราะพระองค์เป็นผู้ที่ทำให้ทุกสิ่งเป็นไปได้ (สดุดี 96:8) – JAL