เข้าถึงได้ทุกคน
จากสะพานที่มนุษย์สร้างขึ้นบนเกาะเล็กๆในทะเลแคริบเบียนที่ชื่อ อิลิวเทรานักท่องเที่ยวสามารถชื่นชมความแตกต่างอย่างสิ้นเชิงระหว่างกระแสน้ำเชี่ยวสีน้ำเงินเข้มของมหาสมุทรแอตแลนติก และท้องน้ำเงียบสงบสีเขียวอมฟ้าของทะเลแคริบเบียน เมื่อกาลเวลาผ่านไป พายุได้พัดทำลายแผ่นดินเดิมที่เคยโดดเด่นด้วยซุ้มหินธรรมชาติ สะพานกระจกที่ปัจจุบันทำหน้าที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวบนอิลิวเทราเป็นที่รู้จักว่าเป็น “แผ่นดินที่แคบที่สุดในโลก”
พระคัมภีร์ได้บรรยายถึงถนนที่นำไปสู่ชีวิตนิรันดร์ว่าเป็นทางแคบและ “ผู้ที่หาพบก็มีน้อย” (มธ.7:14) ประตูก็เล็กเพราะองค์พระบุตรเป็นเพียงสะพานเดียวที่สามารถทำให้มนุษย์ที่ตกอยู่ในความบาปคืนดีกับพระเจ้าพระบิดาโดยฤทธิ์อำนาจของพระวิญญาณบริสุทธิ์ (ข้อ 13-14; ดู ยน.10:7-9; 16:13) อย่างไรก็ตาม พระคัมภีร์ยังบอกอีกว่าผู้เชื่อทุกคนจากทุกชาติและทุกชนชั้นสามารถเข้าสู่สวรรค์ และจะก้มกราบกษัตริย์เหนือกษัตริย์และนมัสการพระองค์ร่วมกันรอบพระบัลลังก์ของพระองค์ (วว.5:9) เป็นภาพอันมหัศจรรย์ของความแตกต่างและการรวมเป็นหนึ่งของประชากรของพระเจ้าที่มีความหลากหลายอันงดงาม
แม้ว่าเราต้องถูกแยกจากพระเจ้าเพราะความบาปของเรา แต่มนุษย์ทุกคนที่พระเจ้าทรงสร้างได้รับเชิญให้เข้าสู่ชีวิตนิรันดร์บนสวรรค์ โดยการเดินบนทางแคบแห่งการคืนดีผ่านทางความสัมพันธ์ส่วนตัวกับองค์พระคริสต์ การสละพระชนม์บนไม้กางเขน การฟื้นขึ้นจากความตาย และการเสด็จสู่สวรรค์เป็นข่าวดีที่ทุกคนเข้าถึงได้ และมีค่าควรที่เราจะแบ่งปันกับผู้อื่นในวันนี้และทุกๆวัน
ชีวิตล้ำค่าในพระคริสต์
ฉันน้ำตาไหลอาบแก้มตอนที่ลนลานหาแหวนแต่งงานและแหวนครบรอบแต่งงานที่หายไป หลังจากหนึ่งชั่วโมงของการยกเบาะโซฟาและค้นทุกซอกหลืบในบ้าน อลันก็พูดขึ้นว่า “ผมเสียใจ แต่เราจะหาแหวนมาแทน”
“ขอบคุณค่ะ” ฉันตอบ “แต่พวกมันมีคุณค่าทางใจมากกว่ามูลค่าทางวัตถุ ไม่มีอะไรจะมาแทนได้” ฉันอธิษฐานในขณะที่ยังคงค้นหาเครื่องประดับต่อ “พระองค์เจ้าข้า โปรดช่วยให้ฉันหามันพบด้วยเถิด”
ต่อมาในขณะที่ล้วงเข้าไปในกระเป๋าเสื้อกันหนาวที่สวมเมื่อตอนต้นสัปดาห์ ฉันก็เจออัญมณีล้ำค่า “ขอบคุณพระเยซู!” ฉันอุทาน ขณะที่ฉันกับสามีกำลังยินดี ฉันก็สวมแหวนและระลึกถึงคำอุปมาของหญิงที่ทำเหรียญหาย (ลก.15:8-10) เช่นเดียวกับหญิงที่หาเหรียญเงินที่หายไป ฉันได้รู้ถึงคุณค่าของสิ่งที่สูญหายพวกเราทั้งคู่ไม่มีใครผิดที่ต้องการตามหาของมีค่าของเรา พระเยซูทรงใช้เรื่องนั้นเพื่อเน้นถึงความปรารถนาที่จะทรงช่วยมนุษย์ทุกคนที่พระองค์ทรงสร้างคนบาปคนเดียวที่กลับใจนั้นส่งผลให้เกิดความปรีดีในสวรรค์
การได้เป็นผู้ที่อธิษฐานเผื่อผู้อื่นอย่างร้อนรนเหมือนตอนที่เราอธิษฐานขอให้เจอของล้ำค่าที่หายไปนั้น ถือเป็นของขวัญอันยิ่งใหญ่ นับเป็นสิทธิพิเศษที่ได้เฉลิมฉลองเมื่อมีคนกลับใจและยอมมอบชีวิตของพวกเขาแด่พระคริสต์ หากเราวางใจในพระเยซู เราสามารถขอบพระคุณสำหรับประสบการณ์แห่งความยินดีที่ได้เป็นที่รักของพระองค์ผู้ไม่เคยล้มเลิกที่จะตามหาเรา เพราะพระองค์ทรงถือว่าเรามีคุณค่ามากพอ
โกหกด้วยความจริง
ฉันวางพระคัมภีร์บนธรรมาสน์และมองไปยังใบหน้าที่ตั้งใจรอให้ฉันเริ่มพูด ฉันอธิษฐานและเตรียมตัวมาแล้ว แต่ทำไมจึงพูดไม่ออก
เธอมันไร้ค่า ไม่มีใครฟังเธอหรอกโดยเฉพาะถ้าพวกเขารู้อดีตของเธอ และพระเจ้าไม่มีวันจะใช้เธอ คำพูดเหล่านี้เสียดแทงเข้ามาในใจและความคิดของฉัน โดยมาในหลายรูปแบบ จุดชนวนสงครามแห่งคำโกหกในชีวิตที่ฉันเชื่ออย่างง่ายดายมานานนับสิบปี แม้จะรู้ว่าคำพูดเหล่านั้นไม่จริง แต่ฉันก็ไม่สามารถหนีจากความไม่มั่นคงและความกลัวนี้ได้ ฉันจึงเปิดพระคัมภีร์
ฉันเปิดสุภาษิต 30:5 หายใจเข้าและออกช้าๆก่อนอ่านออกเสียง “พระวจนะทุกคำของพระเจ้านั้นพิสูจน์เห็นจริงแล้ว พระองค์ทรงเป็นโล่แก่บรรดาผู้ลี้ภัยอยู่ในพระองค์” ฉันหลับตาลงขณะที่สันติสุขท่วมท้นเข้ามา และฉันจึงเริ่มเป็นพยานกับที่ประชุม
พวกเราหลายคนเคยมีประสบการณ์กับคำพูดหรือความคิดแง่ลบที่ผู้อื่นมีต่อเราซึ่งมีอำนาจทำให้เราอ่อนแรง แต่พระวจนะของพระเจ้านั้น “พิสูจน์เห็นจริงแล้ว” สมบูรณ์และเที่ยงแท้ เมื่อเราถูกล่อลวงให้เชื่อความคิดที่ทำลายจิตวิญญาณในเรื่องของคุณค่าและเป้าหมายที่เรามีในฐานะบุตรของพระเจ้า ความจริงที่คงทนและไม่ผิดพลาดของพระเจ้าจะปกป้องความคิดและจิตใจของเรา เราสามารถพูดตามผู้เขียนพระธรรมสดุดีได้ว่า “เมื่อข้าพระองค์คิดถึงกฎหมายของพระองค์แต่โบราณกาล ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ได้รับความเล้าโลมใจ” (สดด.119:52)
ให้เราต่อสู้คำโกหกที่เรารับมาทั้งในเรื่องที่เกี่ยวกับพระเจ้า ตัวเราและผู้อื่น โดยการแทนที่คำพูดในแง่ลบนั้นด้วยพระวจนะ
มรดกแห่งความกรุณา
มาร์ธาทำงานเป็นผู้ช่วยครูที่โรงเรียนประถมมากว่าสามสิบปี ทุกปีเธอจะเก็บเงินเพื่อซื้อเสื้อโค้ท ผ้าพันคอ และถุงมือใหม่ๆให้เด็กที่ขาดแคลน หลังจากที่เธอพ่ายแพ้ให้กับโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว พวกเราได้จัดการนมัสการเพื่อเฉลิมฉลองและระลึกถึงชีวิตของเธอ แทนการมอบดอกไม้ ผู้คนต่างบริจาคเสื้อโค้ทใหม่หลายร้อยตัวเพื่อมอบให้กับเด็กนักเรียนที่เธอรักและรับใช้มาหลายสิบปี หลายคนได้แบ่งปันเรื่องราวและวิธีมากมายที่มาร์ธาหนุนใจคนอื่นด้วยคำพูดที่เมตตาและการกระทำที่สำแดงความห่วงใย เพื่อนครูต่างยกย่องและระลึกถึงเธอด้วยการจัดระดมทุนเพื่อบริจาคเสื้อโค้ทติดต่อกันถึงสามปีหลังจากเธอเสียชีวิต มรดกแห่งความกรุณาของเธอยังคงเป็นแรงบันดาลใจให้คนอื่นๆรับใช้ผู้ยากไร้ด้วยใจกว้างขวาง
ในพระธรรมกิจการบทที่ 9 อัครทูตลูกาได้เล่าเรื่องราวของโดรคัส หญิงผู้ “กระทำการอันเป็นคุณประโยชน์และให้ทานมามากแล้ว” (ข้อ 36) หลังจากที่เธอป่วยและเสียชีวิต บรรดาผู้โศกเศร้าได้ขอให้เปโตรมาเยี่ยม กลุ่มหญิงม่ายได้พาเปโตรไปดูชีวิตการรับใช้ของโดรคัส (ข้อ 39) ด้วยความรักอันอัศจรรย์ของพระเจ้า เปโตรได้ทำให้โดรคัสกลับมีชีวิตอีกครั้ง ข่าวการฟื้นจากความตายของโดรคัสได้แพร่ออกไป และ “คนเป็นอันมากพากันมาเชื่อถือองค์พระผู้เป็นเจ้า” (ข้อ 42) แต่เป็นเพราะความทุ่มเท และลงมือปฏิบัติรับใช้ผู้อื่นของโดรคัสที่สามารถแตะต้องจิตใจผู้คนในชุมชนของเธอ และเผยให้เห็นพลังแห่งความมีน้ำใจที่เปี่ยมด้วยความรัก
รอคอยในความหวัง
โรเจลิโอ ทำหน้าที่เป็นบริกรให้เราในช่วงวันหยุดยาว ครั้งหนึ่งขณะคุยกันเขาขอบคุณพระเยซูที่อวยพรให้เขามีคาลี่ภรรยาผู้เปี่ยมไปด้วยใจเมตตาและความเชื่อเข้มแข็ง หลังจากทั้งคู่มีลูกคนแรก พระเจ้าให้พวกเขามีโอกาสช่วยดูแลหลานสาวที่มีภาวะดาวน์ซินโดรม หลังจากนั้นไม่นาน แม่ยายของโรเจลิโอก็ต้องการคนดูแลใกล้ชิด
โรเจลิโอทำงานด้วยความชื่นชมยินดี และมักจะรับงานสองกะเพื่อให้ภรรยาสามารถอยู่บ้านดูแลคนที่พระเจ้ามอบหมายไว้กับพวกเขาได้ เมื่อฉันบอกว่าการที่พวกเขาทั้งสองเปิดใจและเปิดบ้านเพื่อปรนนิบัติสมาชิกในครอบครัวได้เป็นแรงบันดาลใจให้ฉันรักผู้อื่นมากขึ้น เขาตอบว่า “ผมยินดีที่ได้รับใช้พวกเขา...และคุณ”
ชีวิตของโรเจลิโอยืนยันถึงฤทธิ์เดชในการดำเนินชีวิตด้วยใจกว้างขวางและไว้วางใจ ว่าพระเจ้าจะทรงจัดเตรียมเมื่อเรารับใช้ซึ่งกันและกันอย่างไม่เห็นแก่ตัว เปาโลกระตุ้นประชากรของพระเจ้าให้ “รักกันฉันพี่น้อง...จงชื่นชมยินดีในความหวัง จงอดทนต่อความยากลำบาก จงขะมักเขม้นอธิษฐาน” เมื่อเรา “เห็นอกเห็นใจช่วยธรรมิกชนเมื่อเขาขัดสน จงมีน้ำใจอัธยาศัยไมตรี” (รม.12:10-13)
ชีวิตของเราอาจเปลี่ยนแปลงไปในชั่วพริบตา จนตัวเราหรือคนที่เรารักอยู่ในสถานการณ์ที่เกินจะรับไหว แต่เมื่อเราเต็มใจแบ่งปันทุกสิ่งที่พระเจ้าประทานให้กับเราในขณะที่เรารอคอยพระองค์ เราจะสามารถยึดมั่นในความรักมั่นคงของพระองค์...ด้วยกัน
ผู้ให้อย่างลับๆ
สำหรับคริสโตเฟอร์ผู้เป็นทหารผ่านศึกที่พิการทางร่างกายนั้น กิจวัตรประจำวันเป็นเรื่องท้าทายมากขึ้น ใช้เวลามากขึ้น และสร้างความเจ็บปวดมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ กระนั้นเขาก็ยังทำสุดกำลังเพื่อปรนนิบัติภรรยาและลูก คนที่ผ่านไปมาจะเห็นเขาใช้รถเข็นตัดหญ้าที่สนามหน้าบ้านทุกสัปดาห์
วันหนึ่งคริสโตเฟอร์ได้รับจดหมายและรถตัดหญ้าแบบขับขี่ราคาแพงจากผู้บริจาคที่ไม่ระบุนาม ความอิ่มเอมใจของผู้ให้อย่างลับๆนี้มาจากการได้ช่วยเหลือผู้ที่ขัดสน
พระเยซูไม่ได้ตรัสว่าการให้ทั้งสิ้นของเราต้องเป็นความลับ แต่พระองค์ทรงเตือนให้สำรวจแรงจูงใจเมื่อเราให้ออกไป (มธ.6:1) พระองค์ตรัสอีกว่า “เมื่อท่านทำทานอย่าเป่าแตรข้างหน้าท่าน เหมือนคนหน้าซื่อใจคดกระทำในธรรมศาลาและตามถนน เพื่อให้คนสรรเสริญ” (ข้อ 2) ในขณะที่พระเจ้าปรารถนาให้เราเป็นผู้ให้ด้วยใจกว้างขวาง พระองค์ก็หนุนใจให้เราหลีกเลี่ยงการทำดีต่อหน้าผู้อื่นเพราะหวังจะได้รับเกียรติหรือการยอมรับเป็นพิเศษ (ข้อ 3)
เมื่อเราตระหนักว่าทุกสิ่งที่เรามีมาจากพระเจ้า เราจะเป็นผู้ให้อย่างลับๆที่ไม่ต้องยกย่องตัวเองหรือรับคำชื่นชมจากผู้อื่น พระองค์ผู้ทรงทราบทุกสิ่งและประทานสิ่งดีทั้งสิ้นทรงยินดีที่คนของพระองค์มีใจกว้างขวางอย่างแท้จริง ไม่มีรางวัลใดที่จะดีไปกว่าการเห็นชอบจากพระองค์
วิสัยทัศน์ใหม่
หลังการผ่าตัดเล็กที่ตาข้างซ้าย แพทย์แนะนำให้ฉันทดสอบการมองเห็นด้วยความมั่นใจฉันปิดตาขวาและอ่านไล่ไปทีละบรรทัดอย่างสบาย แต่เมื่อปิดตาซ้ายฉันถึงกับอ้าปากค้าง ฉันไม่รู้เลยหรือว่าตัวเองตาบอดขนาดนี้
ในขณะที่ปรับแว่นและมุมมองใหม่ ฉันก็คิดถึงการทดลองในชีวิตประจำวันที่มักจะทำให้สายตาฝ่ายวิญญาณของฉันสั้นลง การจดจ่ออยู่กับสิ่งที่มองเห็นได้ในระยะใกล้ เช่น ความเจ็บปวดและสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอด ทำให้ฉันมองไม่เห็นความสัตย์ซื่อของพระเจ้าผู้เป็นนิรันดร์และไม่มีวันเปลี่ยนแปลง ด้วยมุมมองที่จำกัดนี้ ความหวังจึงกลายเป็นภาพเลือนลางที่ไม่มีวันเป็นจริงได้
1 ซามูเอล 1 เป็นเรื่องราวของผู้หญิงอีกคนซึ่งไม่เชื่อในความสัตย์ซื่อของพระเจ้า แต่กลับจดจ่ออยู่กับความปวดร้าว ความไม่แน่นอน และการสูญเสียที่กำลังเผชิญ หลายปีที่ฮันนาห์ต้องทนกับการไม่มีบุตร และคำพูดทิ่มแทงจากเปนินนาห์ภรรยาอีกคนของเอลคานาห์สามีของนาง แม้สามีจะรักนางแต่ก็ไม่ทำให้นางพอใจ วันหนึ่งนางได้อธิษฐานอย่างขมขื่น เมื่อเอลีปุโรหิตถาม นางจึงเล่าสถานการณ์ของนางให้ท่านฟัง ก่อนที่นางจะไป ท่านอธิษฐานขอให้พระเจ้าประทานตามคำขอของนาง (1 ซมอ.1:17) แม้ว่าสถานการณ์จะไม่เปลี่ยนแปลงในทันที แต่ฮันนาห์ก็เดินจากไปด้วยความหวังและความมั่นใจ (ข้อ 18)
คำอธิษฐานของนางใน 1 ซามูเอล 2:1-2 เผยให้เห็นมุมมองที่เปลี่ยนไป แม้สถานการณ์จะยังคงเหมือนเดิม แต่วิสัยทัศน์ใหม่ทำให้มุมมองและทัศนคติของฮันนาห์เปลี่ยนไป นางชื่นชมยินดีในการทรงสถิตของพระเจ้า ผู้ทรงเป็นพระศิลาและความหวังนิรันดร์ของนาง
ทำงานร่วมกัน
โจทำงานมากกว่าสิบสองชั่วโมงต่อวันโดยมักจะไม่ได้พักเลย การเริ่มต้นธุรกิจเพื่อการกุศลทำให้เขาต้องทุ่มเทเวลาและกำลังจนแทบจะไม่มีเวลาให้กับภรรยาและลูกๆเมื่อกลับถึงบ้าน หลังจากที่ความเครียดสะสมทำให้โจต้องเข้าโรงพยาบาล เพื่อนคนหนึ่งเสนอให้มีทีมช่วยงานเขา แม้เขารู้สึกกลัวที่จะปล่อยมือ แต่โจรู้ว่าเขาไม่สามารถก้าวต่อไปแบบเดิมได้ เขายอมไว้ใจเพื่อนและพระเจ้า และมอบหมายงานให้กลุ่มคนที่พวกเขาช่วยกันเลือก หนึ่งปีต่อมาโจยอมรับว่าองค์กรการกุศลและครอบครัวของเขาไม่มีทางเจริญรุ่งเรืองได้หากเขาปฏิเสธความช่วยเหลือที่พระเจ้าประทานให้
พระเจ้าไม่ได้ออกแบบมนุษย์ให้เติบโตโดยไร้ซึ่งการสนับสนุนจากชุมชนแห่งความรัก ในอพยพบทที่ 18 โมเสสนำชนชาติอิสราเอลผ่านถิ่นทุรกันดาร ท่านรับใช้คนของพระเจ้าด้วยตัวคนเดียวทั้งในฐานะครู ที่ปรึกษา และผู้พิพากษา เมื่อเยโธรพ่อตาของท่านมาเยี่ยม เขาได้ให้คำแนะนำแก่โมเสสว่า “ท่านและประชาชนที่มาหาท่านนั้นคงจะอ่อนระอาใจเพราะภาระอันหนักนี้เหลือกำลังของท่าน ท่านไม่สามารถที่จะทำแต่ผู้เดียวได้” (อพย.18:18) เขาหนุนใจให้โมเสสแบ่งภาระความรับผิดชอบให้แก่คนที่สัตย์ซื่อ โมเสสยอมรับความช่วยเหลือ และชุมชนทั้งหมดได้รับประโยชน์
เมื่อเราวางใจว่าพระเจ้าทรงทำงานอยู่ภายในและในท่ามกลางคนของพระองค์ทุกคนซึ่งทำงานร่วมกัน เราจะได้พบการพักสงบที่แท้จริง
ทรงตัวบนคลื่น
ขณะที่สามีของฉันเดินเล่นไปตามหาดหินเพื่อถ่ายภาพขอบฟ้าของเกาะฮาวาย ฉันนั่งอยู่บนก้อนหินใหญ่ ในใจคิดกังวลเรื่องปัญหาสุขภาพ แม้จะมีปัญหารออยู่ที่บ้านแต่ ณ เวลานั้นฉันต้องการสันติสุข ฉันมองดูคลื่นที่ซัดกระแทกหินคมสีดำเหล่านั้น มีเงาดำตรงแนวโค้งของคลื่นสะดุดตาฉัน เมื่อใช้กล้องซูมภาพจากรูปทรงก็บอกได้ว่าเป็นเต่าทะเลกำลังว่ายไปตามแนวคลื่นอย่างสงบในท่ากางขาออก ฉันยิ้มออกมาขณะหันหน้าไปสูดกลิ่นไอทะเล
“ฟ้าสวรรค์จงสรรเสริญการอัศจรรย์ของพระองค์” (สดด.89:5) พระเจ้าผู้ไม่มีใครเปรียบได้ของเราทรงปกครอง “การเดือดดาลของทะเล เมื่อคลื่นสูงขึ้นพระองค์ทรงให้สงบ” (ข้อ 9) พระองค์ “ได้ทรงตั้งพิภพ และบรรดาสิ่งที่อยู่ในนั้น” (ข้อ 11) พระองค์ทรงสร้างทุกสิ่ง ทรงเป็นเจ้าของ ทรงจัดการ และกำหนดจุดมุ่งหมายทั้งสิ้นเพื่อพระสิริของพระองค์และเพื่อความชื่นชมยินดีของเรา
การยืนอยู่บนรากฐานของความเชื่อ คือในความรักของพระบิดาผู้ไม่เปลี่ยนแปลงนั้น ทำให้เรา “เดินในสว่างแห่งพระพักตร์ของพระองค์” (ข้อ 15) พระเจ้ายังทรงฤทธิ์อำนาจยิ่งใหญ่และทรงพระเมตตาในการปฏิบัติต่อเรา เราเต้นโลดอยู่ในพระนามของพระองค์ได้วันยังค่ำ (ข้อ 16) ไม่ว่าอุปสรรคใดที่เราเผชิญหรือต้องอดทนกับความล้มเหลวอีกกี่ครั้ง พระเจ้าทรงยึดเราไว้ในขณะที่คลื่นซัดขึ้นและลง
