อย่าวิ่งคนเดียว

แจ็ค สามีของฉันรู้สึกหมดแรง เมื่อเขาวิ่งไปได้ 40 กิโลเมตรจากระยะทางทั้งหมด 41 กิโลเมตร

คำสัญญาเรื่องบ้านอันสงบ

65 ล้านคน เป็นจำนวนผู้อพยพทั่วโลก ในปัจจุบันพวกเขาต้องจากบ้านของตนเพราะความขัดแย้งและการข่มเหง นั่นเป็นจำนวนที่มากอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน สหประชาชาติเรียกร้องให้ผู้นำร่วมมือกันรับผู้อพยพเหล่านี้ เพื่อที่เด็กทุกคนจะมีโอกาสเรียนหนังสือ ผู้ใหญ่จะมีงานทำ และทุกครอบครัวจะมีบ้าน

งานที่ยังไม่เสร็จ

ตอนที่ไมเคิลแองเจโล ศิลปินผู้ยิ่งใหญ่เสียชิวิต เขาทิ้งผลงานที่ยังไม่เสร็จไว้มากมาย แต่มีรูปสลักที่เขาตั้งใจทำแบบไม่เสร็จ คือ รูปสลักทาสทั้ง 4 ได้แก่ เดอะเบียร์ด, ดิแอทลาส, ดิอเวกเคนนิ่ง และ เดอะยังก์สลาฟ การที่รูปสลักเหล่านี้ไม่เสร็จสมบูรณ์ก็เพราะเขาตั้งใจสื่อให้เห็นว่า การตกเป็นทาสชั่วชีวิตนั้น ให้ความรู้สึกอย่างไร

เหตุให้ร้องเพลง

การร้องเพลงทำให้สมองเปลี่ยน! เมื่อเราร้องเพลงร่างกายจะปล่อยฮอร์โมนที่ช่วยคลายความเครียดและกังวล มีงานวิจัยบอกว่าเมื่อร้องเพลงร่วมกันเป็นกลุ่ม จังหวะการเต้นของหัวใจทุกคนจะสัมพันธ์กัน

ภาระของการรอคอย

เมื่อไม่กี่ปีมานี้ สมาชิกสองคนในครอบครัวของฉันได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคร้ายแรง สำหรับฉันแล้ว สิ่งที่ยากที่สุดในการคอยดูแลพวกเขาในช่วงการรักษาก็คือความไม่แน่นอน ฉันอยากจะได้ยินคำวินิจฉัยที่ตรง และชัดเจนจากหมอ แต่เรื่องก็ไม่ง่ายอย่างนั้น เพราะหมอมักจะบอกให้เรารอคอยมากกว่าจะให้ความชัดเจน

ทดสอบด้วยไฟ

ฉันได้ไปเที่ยวชมพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ทางธรรมชาติในรัฐโคโล-ราโดเมื่อฤดูหนาวปีที่แล้ว ฉันได้รู้ข้อมูลน่าทึ่งเกี่ยวกับต้นแอสเพนคือ ต้นแอสเพนลำต้นสีขาวทั้งป่าสามารถเกิดจากเมล็ดเพียงเมล็ดเดียว โดยใช้ระบบรากร่วมกัน ระบบรากเหล่านี้คงอยู่ได้เป็นพันปีไม่ว่าจะมีลำต้นงอกออกมาหรือไม่ เมื่อเกิดไฟป่า น้ำท่วม หรือหิมะถล่ม แล้วเกิดพื้นที่โล่ง รากของต้นแอสเพนที่ได้รับแสงอาทิตย์ก็จะมีต้นอ่อนงอกขึ้นมา

สำหรับต้นแอสเพน มันเติบโตขึ้นใหม่ได้เพราะภัยพิบัติทางธรรมชาติ ยากอบเขียนไว้ว่าการเติบโตในความเชื่อของเราก็เกิดขึ้นได้จากความยากลำบาก “เมื่อท่านทั้งหลายประสบความทุกข์ยากลำบากต่างๆ ก็จงถือว่าเป็นเรื่องน่ายินดี เพราะท่านทั้งหลายรู้ว่าการทดลองความเชื่อของท่านนั้น ทำให้เกิดความหนักแน่นมั่นคง และจงให้ความมั่นคงนั้นบรรลุผลอันสมบูรณ์ เพื่อท่านทั้งหลายจะได้เป็นคนที่ดีพร้อม มีคุณสมบัติครบถ้วนไม่มีสิ่งใดบกพร่องเลย” (ยก.1:2-4)

เป็นเรื่องยากที่จะยินดีท่ามกลางการทดลอง แต่เราหวังใจได้จากความจริงที่ว่า พระเจ้าทรงใช้สถานการณ์ที่ยากลำบากเพื่อช่วยให้เราเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น เช่นเดียวกับต้นแอสเพน ความเชื่อจะเติบโตได้ก็ในยามที่มีการทดลอง ความลำบากทำให้เกิดพื้นที่โล่งในใจเราเพื่อให้แสงสว่างของพระเจ้าสัมผัสเราได้

พระพักตร์อันงดงาม

ลูกชายวัยสี่ขวบของฉันช่างซักถาม และมักพูดเร็ว ฉันชอบคุยกับลูก แต่เขาเริ่มติดนิสัยหันหลังพูดกับฉัน จนฉันต้องคอยบอกเขาว่า “แม่ไม่ได้ยินเสียงลูก หันหน้ามาคุยกับแม่ครับ” บางครั้งฉันคิดว่าพระเจ้าก็ต้องการพูดแบบนี้กับเรา ไม่ใช่เพราะพระองค์ไม่ได้ยินเรา แต่เพราะเรามักจะพูดคุยกับพระองค์โดยที่ไม่ได้ “มอง” ดูที่พระองค์จริงๆ เราอธิษฐาน แต่เรายังคงติดอยู่กับคำถามและคิดถึงแต่ตัวเอง จนลืมพระลักษณะของผู้ที่กำลังฟังเราอธิษฐาน เช่นเดียวกับลูกชายของฉัน เราถามคำถามโดยไม่สนใจคนที่เรากำลังคุยด้วย