มองขึ้นข้างบน

เจ้าหมึกตาโปนอาศัยอยู่ใน “แดนสนธยา” ของมหาสมุทร ซึ่งแสงแดดแทบจะส่องทะลุระดับน้ำที่ลึกมากลงไปไม่ถึง ชื่อเล่นของปลาหมึกตัวนี้มาจากดวงตาทั้งสองข้างของมันที่แตกต่างกันอย่างมาก โดยตาซ้ายของมันค่อยๆโตขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปจนมีขนาดใหญ่กว่าตาขวาเกือบสองเท่า นักวิทยาศาสตร์สรุปว่าปลาหมึกใช้ตาขวาซึ่งมีขนาดเล็กกว่าเพื่อมองฝ่าความมืดในน้ำลึก ขณะที่ตาซ้ายซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าจะใช้มองขึ้นไปด้านบนที่มีแสงแดดส่องมา

เจ้าปลาหมึกนี้เป็นภาพที่ดูไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ เหมือนกับการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ของเราและอนาคตอันแน่นอนที่เรารอคอยอยู่ในฐานะผู้ที่ถูก “ชุบให้เป็นขึ้นมาด้วยกันกับพระคริสต์” (คส.3:1) ในจดหมายของเปาโลถึงชาวเมืองโคโลสี ท่านยืนยันว่าเราควร “เอาใจใส่สิ่งที่อยู่เบื้องบน” เพราะชีวิตของเราถูก “ซ่อนไว้กับพระคริสต์ในพระเจ้า” (ข้อ 2-3)

ในฐานะผู้ที่อาศัยอยู่ในโลกซึ่งกำลังรอคอยชีวิตในสวรรค์ เราฝึกฝนที่จะจับตาดูความเป็นจริงที่เกิดขึ้นในโลกปัจจุบัน แต่เช่นเดียวกับตาซ้ายของปลาหมึกที่โตขึ้นตามกาลเวลาจนมีขนาดใหญ่และไวต่อสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นเหนือตัวมัน เราก็สามารถรับรู้ได้มากขึ้นถึงวิธีการที่พระเจ้าทรงกระทำกิจของพระองค์ในมิติฝ่ายวิญญาณ เราอาจจะยังไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้ถึงความหมายของการมีชีวิตอยู่ในพระเยซู แต่เมื่อเรามอง “ขึ้นข้างบน” ดวงตาของเราจะเริ่มมองเห็นความหมายนั้นชัดขึ้นเรื่อยๆ

วิ่งไปบอก

การวิ่งแข่งมาราธอนในปัจจุบันนั้นมีที่มาจากเรื่องของผู้ส่งสารชาวกรีกชื่อ ฟิดิปปิเดส ตามตำนานในปี 490 ก่อนคริสตกาล เขาวิ่งเป็นระยะทางประมาณสี่สิบกิโลเมตรจากเมืองมาราธอนถึงเอเธนส์ เพื่อแจ้งข่าวชัยชนะของกรีกที่มีต่อเปอร์เซียศัตรูน่าเกรงขามที่มารุกราน ทุกวันนี้ผู้คนวิ่งมาราธอนเพื่อความพึงพอใจส่วนตัวในการบรรลุเป้าหมายทางกีฬา แต่ฟิดิปปิเดสมีจุดประสงค์ที่ยิ่งใหญ่อยู่เบื้องหลังความพยายามของเขา เขาวิ่งด้วยความยินดีในทุกฝีเท้าเพื่อนำข่าวดีไปยังพี่น้องร่วมชาติ!

ห้าร้อยปีต่อมา ผู้หญิงสองคนวิ่งเพื่อไปบอกข่าวดีเช่นกัน ซึ่งเป็นข่าวที่สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์ เมื่อนางมารีย์และมารีย์ชาวมักดาลามาถึงอุโมงค์ฝังพระศพของพระเยซูหลังจากถูกตรึง แต่พบว่ามันว่างเปล่า ทูตสวรรค์บอกพวกเธอว่าพระเยซูทรง “เป็นขึ้นมาจากความตายแล้ว” และ “จงรีบไปบอกพวกสาวกของพระองค์” (มธ.28:7) พวกเธอ “ทั้งกลัวทั้งยินดีเป็นอันมาก” วิ่งไปบอกพวกสาวกถึงสิ่งที่เจอ (ข้อ 8)

ขอให้เรามีความชื่นชมยินดีอย่างเปี่ยมล้นในการฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซูเช่นกัน และให้ความยินดีนี้ทำให้เรามีกำลังในการแบ่งปันข่าวดีกับผู้อื่น เราอาจไม่จำเป็นต้อง “วิ่ง” ไปไกลกว่าประตูบ้านข้างๆ เพื่อจะหาใครสักคนที่ต้องการรู้จักองค์พระผู้ช่วยให้รอด พระองค์ทรงมีชัยต่อความตาย เราจึงมีชีวิตในชัยชนะร่วมกับพระองค์เป็นนิตย์!

อยู่ด้วยกัน

เมื่อเจนพนักงานของสวนสนุกมองเห็นราล์ฟทรุดตัวลงบนพื้นทั้งน้ำตา เธอรีบเข้าไปช่วย ราล์ฟซึ่งเป็นเด็กชายออทิสติกสะอื้นไห้เพราะเครื่องเล่นที่เขารอเล่นมาทั้งวันนั้นเกิดเสีย แทนที่เจนจะเร่งให้เขาลุกขึ้นยืนหรือปลอบใจให้รู้สึกดีขึ้น เธอนั่งลงไปบนพื้นกับราล์ฟ ให้ความสำคัญกับความรู้สึกของเขาและปล่อยให้เขาได้ร้องไห้

การกระทำของเจนเป็นตัวอย่างอันงดงามของการอยู่เคียงข้างผู้ที่กำลังโศกเศร้าหรือทนทุกข์ พระคัมภีร์พูดถึงความทุกข์ระทมของโยบ หลังจากที่ท่านต้องสูญเสียบ้าน ฝูงสัตว์(รายได้) สุขภาพ และลูกทั้งสิบคนของท่านที่เสียชีวิตพร้อมกัน เมื่อเพื่อนของโยบรู้ถึงความทุกข์ใจของท่าน พวกเขา “ต่างก็มาจากที่ของตน...เพื่อ...เล้าโลมใจท่าน” โยบนั่งคร่ำครวญอยู่บนพื้นดิน เมื่อเพื่อนๆ มาถึง พวกเขานั่งลงด้วยกันกับโยบถึงเจ็ดวันโดยไม่พูดอะไรเพราะพวกเขาเห็นถึงความระทมทุกข์อย่างที่สุดของโยบ

แต่ด้วยความเป็นมนุษย์ เพื่อนของโยบได้ให้คำแนะนำที่ทำลายกำลังใจของเขาในเวลาต่อมา ซึ่งต่างจากเจ็ดวันแรกที่พวกเขามอบของขวัญแห่งความใส่ใจห่วงใยให้โยบด้วยการอยู่เป็นเพื่อนโดยไม่พูดอะไรเลย เราอาจไม่เข้าใจในความทุกข์ของคนอื่นแต่เราสามารถรักเขาได้โดยไม่จำเป็นต้องเข้าใจ ขอเพียงอยู่ด้วยกันกับพวกเขาก็พอ

รองเท้าที่ยืมมา

ความวุ่นวายในการหนีเอาชีวิตรอดจากเหตุไฟป่าในรัฐแคลิฟอร์เนียเมื่อปี 2018 ทำให้กาเบนักเรียนชั้นมัธยมปลาย ต้องพลาดรายการคัดตัวนักกีฬาเพื่อเข้าร่วมการแข่งขันวิ่งข้ามรัฐที่เขาอุตส่าห์ฝึกฝนมา การพลาดครั้งนี้หมายความว่าเขาจะไม่มีโอกาสได้ลงแข่งในระดับรัฐ ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาใฝ่ฝันมาตลอดสี่ปีของการเป็นนักวิ่ง จากเหตุการณ์นี้คณะกรรมการจัดการแข่งขันได้ให้โอกาสกาเบอีกครั้ง โดยเขาจะต้องวิ่งคนเดียวบนลู่วิ่งของโรงเรียนมัธยมที่เป็นคู่แข่งภายในเวลาที่กำหนดด้วย “รองเท้าทั่วไป” เนื่องจากรองเท้าวิ่งของเขานั้นอยู่ใต้ซากปรักหักพังของบ้าน เมื่อเขามาถึง “การแข่งขัน” กาเบต้องประหลาดใจที่คู่แข่งของเขาเอารองเท้าวิ่งมาให้และวิ่งเคียงข้างไปกับเขาเพื่อช่วยเขารักษาความเร็วให้อยู่ในระดับที่สามารถผ่านเข้ารอบได้

คู่แข่งของกาเบไม่จำเป็นต้องช่วยเขาก็ได้ เพราะเป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่พวกเขาจะคิดถึงตัวเองก่อน (กท.5:13) และนั่นอาจทำให้พวกเขามีโอกาสชนะมากขึ้นด้วย เปาโลเรียกร้องให้เราสำแดงผลของพระวิญญาณโดย “รับใช้กันและกันด้วยความรัก” รวมทั้งสำแดง “ความปรานี” และ “ความดี” (ข้อ 13, 22) เมื่อเราพึ่งพาองค์พระวิญญาณให้ช่วยเราที่จะไม่ทำตามสัญชาตญาณตามธรรม-ชาติของเรา เราก็จะสามารถรักคนรอบข้างได้มากขึ้น

รอดจากความแห้งแล้ง

ในเดือนเมษายนปี 2019 ย่านชานเมืองในวิกเตอร์วิลล์รัฐแคลิฟอร์เนียถูกปกคลุมไปด้วยวัชพืช สายลมแรงพัดพาเมล็ดของต้นทิเซิ้ลซึ่งมีหนามแหลมจากทะเลทรายโมฮาวีที่อยู่ติดกันให้มาเจริญเติบโตที่นี่ เมื่อโตเต็มที่วัชพืชที่น่ารังเกียจอาจสูงถึงหกฟุต เป็นขนาดที่น่ากลัวเมื่อมันหลุดจากรากและ “ล้มกลิ้ง” ไปตามลมเพื่อกระจายเมล็ดของมัน

ฉันเห็นภาพของวัชพืชเมื่ออ่านคำจำกัดความของเยเรมีย์ถึงบุคคลที่ “ใจของเขาหันออกจากพระเจ้า” (ยรม.17:5) ท่านกล่าวว่าผู้ที่พึ่งพาในกำลังของ “เนื้อหนัง” จะเป็นเหมือน “พุ่มไม้ที่อยู่ในทะเลทราย” และไม่สามารถ “เห็นความดีอันใดมาถึงเลย” (ข้อ 5-6) ซึ่งแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับผู้ที่มอบความวางใจของเขาไว้ในพระเจ้าแทนที่จะเป็นมนุษย์ พวกเขาเป็นเหมือนต้นไม้ที่รากอันแข็งแรงและหยั่งลึกได้รับกำลังจากพระเจ้า ทำให้พวกเขายังคงเต็มไปด้วยชีวิตแม้อยู่ในสถานการณ์ที่แห้งแล้ง

ทั้งวัชพืชและต้นไม้ต่างก็มีราก แต่วัชพืชไม่ยึดติดอยู่กับรากที่ให้ชีวิต มันจึงแห้งและตายไป ในทางตรงกันข้าม ต้นไม้ยึดติดอยู่กับรากของมันอย่างมั่นคงซึ่งช่วยให้มันเติบโต เบ่งบานและหล่อเลี้ยงมันในเวลายากลำบาก เมื่อเรายึดมั่นในพระเจ้า รับกำลังและการหนุนใจจากพระปัญญาที่พบได้ในพระคัมภีร์ และพูดคุยกับพระองค์ในคำอธิฐาน เราจะได้รับชีวิตและการบำรุงเลี้ยงที่พระองค์ทรงจัดเตรียมเพื่อเรา

พิมพ์ไว้ในจิตใจ

เมื่อโยฮันเนส กูเทนเบิร์กรวมเอาแท่นพิมพ์กับตัวพิมพ์แบบถอดได้เข้าด้วยกันในปี 1450 เขาก็ได้เปิดศักราชใหม่แห่งการสื่อสารมวลชนในโลกตะวันตก เผยแพร่การเรียนรู้ไปสู่วงสังคมใหม่ การรู้หนังสือเพิ่มขึ้นทั่วโลกและแนวความคิดใหม่ๆทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วทั้งทางสังคมและด้านศาสนา กูเทนเบิร์กผลิตพระคัมภีร์ฉบับพิมพ์เป็นครั้งแรก ก่อนหน้านี้พระคัมภีร์ถูกคัดลอกด้วยมือ ซึ่งใช้เวลาถึงหนึ่งปีในการผลิต

หลายศตวรรษนับตั้งแต่นั้นมา แท่นพิมพ์ทำให้คนอย่างคุณและฉันมีสิทธิพิเศษในการเข้าถึงพระคัมภีร์โดยตรง แม้เรามีฉบับดิจิตอลแล้ว พวกเราหลายคนก็ยังถือพระคัมภีร์แบบเล่มไว้ในมือเพราะการคิดค้นของเขา สิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยเข้าถึงไม่ได้เพราะค่าใช้จ่ายและเวลาที่ใช้ในการคัดลอกพระคัมภีร์ ทุกวันนี้พร้อมอยู่ในมือของเราแล้ว

การเข้าถึงความจริงของพระเจ้าได้เป็นสิทธิพิเศษอันอัศจรรย์ ผู้เขียนสุภาษิตบอกว่าเราควรปฏิบัติต่อคำสั่งสอนในพระคัมภีร์ให้เหมือนกับสิ่งที่ควรชื่นชม เป็นเหมือนกับ “แก้วตา​ของ​เจ้า” (สภษ.7:2) และให้เขียนถ้อยคำแห่งปัญญาของพระองค์ไว้​ “บน​แผ่น​จารึก​แห่ง​ใจ​ของ​เจ้า” (ข้อ 3) เมื่อเราทำความเข้าใจพระคัมภีร์และใช้ชีวิตตามสติปัญญาแห่งพระคำนั้น เราก็กำลังคัดลอกความจริงของพระเจ้าจาก “นิ้วมือ” ลงสู่จิตใจของเรา เพื่อนำพระคำไปกับเราในทุกที่ที่เราไป

คู่แข่งหรือพันธมิตร

เมืองเท็กซาร์คาน่าตั้งอยู่ตรงพรมแดนระหว่างรัฐเท็กซัสและอาร์คันซอ เมืองนี้มีประชากร 70,000 คน มีนายกเทศมนตรีสองคน สภาเทศบาลสองสภา สถานีตำรวจและดับเพลิงอย่างละสองแห่ง การแข่งกีฬาระหว่างโรงเรียนมัธยมแต่ละฝั่งได้รับความสนใจอย่างสูง ซึ่งสะท้อนความภักดีที่ผู้คนมีต่อโรงเรียนประจำรัฐ แต่ก็มีปัญหาใหญ่ๆเกิดขึ้นด้วย เช่น ข้อพิพาทเรื่องระบบน้ำประปา ซึ่งอยู่ภายใต้กฎหมายรัฐ ทว่าเมืองนี้กลับขึ้นชื่อในเรื่องความเป็นหนึ่งเดียวกันแม้จะมีเส้นแบ่ง ทุกปีชาวเมืองของทั้งสองจะมาร่วมกันทานอาหารเย็นบนถนนที่คั่นระหว่างรัฐ โดยแบ่งปันอาหารเพื่อฉลองความเป็นหนึ่งเดียวในชุมชน

ผู้เชื่อในเมืองโครินธ์อาจไม่ได้ขีดเส้นแบ่งบนถนนแต่กลับแตกแยกกัน พวกเขาทะเลาะกันเพราะความภักดีที่มีต่อผู้สอนพวกเขาเรื่องพระเยซู ไม่ว่าจะเป็นเปาโล อปอลโล หรือเคฟาส (เปโตร) เปาโลวิงวอนให้พวกเขาเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน “ในความคิดและจิตใจ” (1 คร.1:10 TNCV) โดยย้ำเตือนว่า พระคริสต์คือผู้ที่ทรงถูกตรึงกางเขนเพื่อพวกเขา ไม่ใช่พวกผู้นำฝ่ายวิญญาณ

ทุกวันนี้เราก็เป็นเช่นนั้นใช่หรือไม่ บางครั้งเราต่อต้านแม้แต่ผู้ที่มีความเชื่อเดียวกับเรา คือเชื่อว่าพระเยซูทรงสละพระชนม์เพื่อความบาปของเรา เรามองพวกเขาเป็นคู่แข่งแทนที่จะเป็นพันธมิตร เช่นเดียวกับที่พระคริสต์ไม่ทรงแบ่งแยก เราซึ่งเป็นตัวแทนคือพระกายของพระองค์บนโลกนี้ ต้องไม่ยอมให้ความแตกต่างที่ไม่เป็นสาระทำให้เราแตกแยกกัน แต่ให้เราเฉลิมฉลองความเป็นหนึ่งเดียวกันในพระองค์

อย่าเป็นนักฉวยโอกาส

นักโทษหลายคนกำลังทำงานเก็บขยะข้างทางเพื่อลดหย่อนโทษ ในตอนที่เจมส์ผู้คุมได้ล้มลงหมดสติ พวกเขารีบเข้าไปช่วยและพบว่าผู้คุมเขาอยู่ในภาวะวิกฤติ นักโทษคนหนึ่งใช้โทรศัพท์ของเจมส์ติดต่อขอความช่วยเหลือ ภายหลังเจ้าหน้าที่ตำรวจได้ขอบคุณนักโทษเหล่านั้นที่ไม่ทอดทิ้งผู้คุมซึ่งกำลังอยู่ในอันตรายจากภาวะเส้นเลือดในสมองแตก และไม่ฉวยโอกาสหลบหนี

การทำดีของนักโทษเหล่านั้นไม่ต่างกับสิ่งที่เปาโลและสิลาสทำในขณะถูกจองจำ หลังจากที่โดนกระชากเสื้อผ้าออก ถูกทุบตีและจำไว้ในคุก ก็เกิดแผ่นดินไหวอย่างรุนแรงจนทำให้เครื่องจำจองหลุดและประตูคุกเปิดออก (กจ.16:23-26) เมื่อผู้คุมตื่นขึ้น เขาคิดว่านักโทษคงหนีไปแล้วจึงคิดจะฆ่าตัวตาย (เพื่อไม่ต้องรับโทษที่ปล่อยให้นักโทษหลบหนี) เมื่อเปาโลตะโกนบอกว่า “เราทุกคนยังอยู่” (ข้อ 28) ผู้คุมจึงซาบซึ้งใจกับการกระทำของพวกเขา ที่ทำตัวไม่เหมือนนักโทษ จนทำให้เขาอยากรู้จักพระเจ้าที่คนเหล่านี้นมัสการ และในที่สุดได้เชื่อในพระองค์ด้วย (ข้อ 29-34)

วิธีที่เราปฏิบัติต่อผู้อื่นจะเผยให้เห็นถึงสิ่งที่เราเชื่อและให้คุณค่า เมื่อเราเลือกทำการดีแทนการร้าย การกระทำของเราอาจทำให้คนอื่นอยากรู้จักกับพระเจ้าที่เรารักและรู้จัก

ผู้ชายบนที่นั่ง 2D

เคลซี่พยายามเดินผ่านทางเดินแคบๆบนเครื่องบินพร้อมกับลูซี่ลูกสาวอายุ 11 เดือน และเครื่องผลิตออกซิเจนของเธอ พวกเธอเดินทางเพื่อไปรับการรักษาโรคปอดเรื้อรังของลูซี่ ไม่นานหลังจากได้ที่นั่งร่วมกับลูกสาว พนักงานบนเครื่องบินเดินมาหาเคลซี่และบอกว่ามีผู้โดยสารในที่นั่งชั้นหนึ่งต้องการสลับที่นั่งกับเธอ เคลซี่เดินผ่านทางเดินแคบๆไปสู่ที่นั่งที่กว้างขึ้นด้วยน้ำตาแห่งความขอบคุณ ในขณะที่คนแปลกหน้าผู้ใจดีเดินมายังที่นั่งของเธอ