พิมพ์ไว้ในจิตใจ

เมื่อโยฮันเนส กูเทนเบิร์กรวมเอาแท่นพิมพ์กับตัวพิมพ์แบบถอดได้เข้าด้วยกันในปี 1450 เขาก็ได้เปิดศักราชใหม่แห่งการสื่อสารมวลชนในโลกตะวันตก เผยแพร่การเรียนรู้ไปสู่วงสังคมใหม่ การรู้หนังสือเพิ่มขึ้นทั่วโลกและแนวความคิดใหม่ๆทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วทั้งทางสังคมและด้านศาสนา กูเทนเบิร์กผลิตพระคัมภีร์ฉบับพิมพ์เป็นครั้งแรก ก่อนหน้านี้พระคัมภีร์ถูกคัดลอกด้วยมือ ซึ่งใช้เวลาถึงหนึ่งปีในการผลิต

หลายศตวรรษนับตั้งแต่นั้นมา แท่นพิมพ์ทำให้คนอย่างคุณและฉันมีสิทธิพิเศษในการเข้าถึงพระคัมภีร์โดยตรง แม้เรามีฉบับดิจิตอลแล้ว พวกเราหลายคนก็ยังถือพระคัมภีร์แบบเล่มไว้ในมือเพราะการคิดค้นของเขา สิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยเข้าถึงไม่ได้เพราะค่าใช้จ่ายและเวลาที่ใช้ในการคัดลอกพระคัมภีร์ ทุกวันนี้พร้อมอยู่ในมือของเราแล้ว

การเข้าถึงความจริงของพระเจ้าได้เป็นสิทธิพิเศษอันอัศจรรย์ ผู้เขียนสุภาษิตบอกว่าเราควรปฏิบัติต่อคำสั่งสอนในพระคัมภีร์ให้เหมือนกับสิ่งที่ควรชื่นชม เป็นเหมือนกับ “แก้วตา​ของ​เจ้า” (สภษ.7:2) และให้เขียนถ้อยคำแห่งปัญญาของพระองค์ไว้​ “บน​แผ่น​จารึก​แห่ง​ใจ​ของ​เจ้า” (ข้อ 3) เมื่อเราทำความเข้าใจพระคัมภีร์และใช้ชีวิตตามสติปัญญาแห่งพระคำนั้น เราก็กำลังคัดลอกความจริงของพระเจ้าจาก “นิ้วมือ” ลงสู่จิตใจของเรา เพื่อนำพระคำไปกับเราในทุกที่ที่เราไป

คู่แข่งหรือพันธมิตร

เมืองเท็กซาร์คาน่าตั้งอยู่ตรงพรมแดนระหว่างรัฐเท็กซัสและอาร์คันซอ เมืองนี้มีประชากร 70,000 คน มีนายกเทศมนตรีสองคน สภาเทศบาลสองสภา สถานีตำรวจและดับเพลิงอย่างละสองแห่ง การแข่งกีฬาระหว่างโรงเรียนมัธยมแต่ละฝั่งได้รับความสนใจอย่างสูง ซึ่งสะท้อนความภักดีที่ผู้คนมีต่อโรงเรียนประจำรัฐ แต่ก็มีปัญหาใหญ่ๆเกิดขึ้นด้วย เช่น ข้อพิพาทเรื่องระบบน้ำประปา ซึ่งอยู่ภายใต้กฎหมายรัฐ ทว่าเมืองนี้กลับขึ้นชื่อในเรื่องความเป็นหนึ่งเดียวกันแม้จะมีเส้นแบ่ง ทุกปีชาวเมืองของทั้งสองจะมาร่วมกันทานอาหารเย็นบนถนนที่คั่นระหว่างรัฐ โดยแบ่งปันอาหารเพื่อฉลองความเป็นหนึ่งเดียวในชุมชน

ผู้เชื่อในเมืองโครินธ์อาจไม่ได้ขีดเส้นแบ่งบนถนนแต่กลับแตกแยกกัน พวกเขาทะเลาะกันเพราะความภักดีที่มีต่อผู้สอนพวกเขาเรื่องพระเยซู ไม่ว่าจะเป็นเปาโล อปอลโล หรือเคฟาส (เปโตร) เปาโลวิงวอนให้พวกเขาเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน “ในความคิดและจิตใจ” (1 คร.1:10 TNCV) โดยย้ำเตือนว่า พระคริสต์คือผู้ที่ทรงถูกตรึงกางเขนเพื่อพวกเขา ไม่ใช่พวกผู้นำฝ่ายวิญญาณ

ทุกวันนี้เราก็เป็นเช่นนั้นใช่หรือไม่ บางครั้งเราต่อต้านแม้แต่ผู้ที่มีความเชื่อเดียวกับเรา คือเชื่อว่าพระเยซูทรงสละพระชนม์เพื่อความบาปของเรา เรามองพวกเขาเป็นคู่แข่งแทนที่จะเป็นพันธมิตร เช่นเดียวกับที่พระคริสต์ไม่ทรงแบ่งแยก เราซึ่งเป็นตัวแทนคือพระกายของพระองค์บนโลกนี้ ต้องไม่ยอมให้ความแตกต่างที่ไม่เป็นสาระทำให้เราแตกแยกกัน แต่ให้เราเฉลิมฉลองความเป็นหนึ่งเดียวกันในพระองค์

อย่าเป็นนักฉวยโอกาส

นักโทษหลายคนกำลังทำงานเก็บขยะข้างทางเพื่อลดหย่อนโทษ ในตอนที่เจมส์ผู้คุมได้ล้มลงหมดสติ พวกเขารีบเข้าไปช่วยและพบว่าผู้คุมเขาอยู่ในภาวะวิกฤติ นักโทษคนหนึ่งใช้โทรศัพท์ของเจมส์ติดต่อขอความช่วยเหลือ ภายหลังเจ้าหน้าที่ตำรวจได้ขอบคุณนักโทษเหล่านั้นที่ไม่ทอดทิ้งผู้คุมซึ่งกำลังอยู่ในอันตรายจากภาวะเส้นเลือดในสมองแตก และไม่ฉวยโอกาสหลบหนี

การทำดีของนักโทษเหล่านั้นไม่ต่างกับสิ่งที่เปาโลและสิลาสทำในขณะถูกจองจำ หลังจากที่โดนกระชากเสื้อผ้าออก ถูกทุบตีและจำไว้ในคุก ก็เกิดแผ่นดินไหวอย่างรุนแรงจนทำให้เครื่องจำจองหลุดและประตูคุกเปิดออก (กจ.16:23-26) เมื่อผู้คุมตื่นขึ้น เขาคิดว่านักโทษคงหนีไปแล้วจึงคิดจะฆ่าตัวตาย (เพื่อไม่ต้องรับโทษที่ปล่อยให้นักโทษหลบหนี) เมื่อเปาโลตะโกนบอกว่า “เราทุกคนยังอยู่” (ข้อ 28) ผู้คุมจึงซาบซึ้งใจกับการกระทำของพวกเขา ที่ทำตัวไม่เหมือนนักโทษ จนทำให้เขาอยากรู้จักพระเจ้าที่คนเหล่านี้นมัสการ และในที่สุดได้เชื่อในพระองค์ด้วย (ข้อ 29-34)

วิธีที่เราปฏิบัติต่อผู้อื่นจะเผยให้เห็นถึงสิ่งที่เราเชื่อและให้คุณค่า เมื่อเราเลือกทำการดีแทนการร้าย การกระทำของเราอาจทำให้คนอื่นอยากรู้จักกับพระเจ้าที่เรารักและรู้จัก

ผู้ชายบนที่นั่ง 2D

เคลซี่พยายามเดินผ่านทางเดินแคบๆบนเครื่องบินพร้อมกับลูซี่ลูกสาวอายุ 11 เดือน และเครื่องผลิตออกซิเจนของเธอ พวกเธอเดินทางเพื่อไปรับการรักษาโรคปอดเรื้อรังของลูซี่ ไม่นานหลังจากได้ที่นั่งร่วมกับลูกสาว พนักงานบนเครื่องบินเดินมาหาเคลซี่และบอกว่ามีผู้โดยสารในที่นั่งชั้นหนึ่งต้องการสลับที่นั่งกับเธอ เคลซี่เดินผ่านทางเดินแคบๆไปสู่ที่นั่งที่กว้างขึ้นด้วยน้ำตาแห่งความขอบคุณ ในขณะที่คนแปลกหน้าผู้ใจดีเดินมายังที่นั่งของเธอ

การรวมตัวศักดิ์สิทธิ์

กลุ่มเพื่อนของเรากลับมารวมตัวกันในวันหยุดยาวริมทะเลสาบอันงดงาม กลางวันเราเล่นน้ำและรับประทานอาหารกัน แต่ฉันชอบบทสนทนายามค่ำมากที่สุด เมื่อฟ้าเริ่มมืด ใจของเราก็เริ่มเปิดออกต่อกันและกันอย่างลึกซึ้งและไม่ปิดบัง เราแบ่งปันความเจ็บปวดเรื่องชีวิตแต่งงานที่สั่นคลอนและผลกระทบของเหตุการณ์รุนแรงที่ลูกของเรากำลังประสบ เราพากันชี้ไปที่พระเจ้าและความสัตย์ซื่อของพระองค์ในท่ามกลางความยากลำบากร้ายแรงโดยไม่กลบเกลื่อนความเป็นจริงอันปวดร้าว คืนเหล่านั้นเป็นหนึ่งในบรรดาค่ำคืนอันศักดิ์สิทธิ์ของฉัน

โต๊ะสนทนา

ความเหงาคือหนึ่งในภัยคุกคามร้ายแรงที่สุดต่อความเป็นอยู่ที่ดีของเรา ส่งผลต่อสุขภาพโดยผ่านพฤติกรรมการใช้สื่อสังคม การบริโภคอาหาร และอื่นๆในทำนองเดียวกัน งานวิจัยหนึ่งบอกว่า เกือบสองในสามของผู้คนทั้งหมด ไม่ว่าอายุหรือเพศใด ต้องเคยรู้สึกโดดเดี่ยวบ้างในบางครั้ง ซูเปอร์มาร์เก็ตแห่งหนึ่งในอังกฤษได้ตั้ง “โต๊ะสนทนา” ไว้ในร้านกาแฟของห้าง เพื่อส่งเสริมให้ผู้คนเชื่อมโยงถึงกัน ผู้ที่อยากปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นเพียงนั่งที่โต๊ะซึ่งออกแบบมาเพื่อวัตถุประสงค์นี้ ร่วมกลุ่ม หรือเปิดให้ผู้อื่นมาเข้าร่วม การสนทนาจะตามมา ซึ่งช่วยสร้างความรู้สึกผูกพันและเป็นชุมชน

ผู้คนในคริสตจักรยุคแรกก็มุ่งมั่นที่จะสร้างความสัมพันธ์เช่นกัน หากไม่มีกันและกันแล้ว พวกเขาคงจะรู้สึกโดดเดี่ยวในการฝึกฝนความเชื่อซึ่งยังคงเป็นเรื่องใหม่สำหรับโลกในยุคนั้น พวกเขาไม่เพียง “ขะมักเขม้นฟังคำสอนของจำพวกอัครทูต” เพื่อเรียนรู้ความหมายของการติดตามพระเยซู แต่ยัง “ร่วมใจกันไปในพระวิหาร” และ “หักขนมปังตามบ้านของเขา” เพื่อหนุนใจและสามัคคีธรรมซึ่งกันและกัน (กจ.2:42,46)

เราจำเป็นต้องติดต่อกับผู้คน พระเจ้าทรงสร้างเราเช่นนั้น ฤดูกาลแห่งความเหงาอันเจ็บปวดบ่งบอกความต้องการนี้ เช่นเดียวกับผู้คนในคริสตจักรยุคแรก เป็นสิ่งสำคัญที่เราจะมีสายสัมพันธ์กับผู้คน ซึ่งส่งเสริมความเป็นอยู่ที่ดีของเรา และส่งต่อให้แก่ผู้คนรอบตัวที่ต้องการเช่นกัน

ถ้อยคำแห่งการเยียวยา

ผลการศึกษาไม่นานมานี้แสดงว่า ถ้อยคำให้กำลังใจจากผู้ให้บริการด้านสุขภาพสามารถช่วยผู้ป่วยให้หายเร็วขึ้น โดยทำการทดลองให้อาสาสมัครเกิดอาการแพ้ที่ผิวหนังและคัน เปรียบเทียบระหว่างกลุ่มที่ได้รับคำให้กำลังใจจากหมอและกลุ่มที่ไม่ได้รับ พบว่ากลุ่มที่ได้รับกำลังใจรู้สึกกังวลใจและคันน้อยกว่าอีกกลุ่ม

ผู้เขียนพระธรรมสุภาษิตรู้ถึงความสำคัญของคำให้กำลังใจ “ถ้อยคำแช่มชื่น” นำมาซึ่ง “อนามัยแก่ร่างกาย” (สภษ.16:24) ผลด้านบวกจากคำพูดไม่ได้จำกัดแค่เพียงร่างกายของเรา เมื่อเราฟังคำแนะนำที่ประกอบด้วยสติปัญญา เรามีโอกาสที่จะประสบความสำเร็จมากขึ้น (ข้อ 20) นอกจากนั้นคำให้กำลังใจยังช่วยให้เราฝ่าฟันความท้าทายทั้งที่กำลังเผชิญและอาจพบเจอในอนาคต

เราอาจไม่เข้าใจทั้งหมดว่า สติปัญญาและการให้กำลังใจทำให้ชีวิตเราในแต่ละวันเข้มแข็งและได้รับการเยียวยารักษาได้อย่างไรและมากแค่ไหน กำลังใจและคำแนะนำจากพ่อแม่ โค้ช และเพื่อนร่วมงานดูจะช่วยให้เราอดทนต่อความยากลำบากและนำเราไปสู่ความสำเร็จ เช่นเดียวกับพระคัมภีร์ที่หนุนใจเราในเวลาแห่งการทดลอง และเสริมสร้างเราให้ทนได้แม้ในสถาน-การณ์ที่คาดไม่ถึงที่สุด พระเจ้าข้าโปรดช่วยเราให้มีกำลังโดยพระปัญญาของพระองค์ เพื่อเราจะมอบการเยียวยาและความหวังจาก “ถ้อยคำแช่มชื่น” ให้แก่ทุกคนที่พระองค์ส่งเข้ามาในชีวิตของเรา

เชิร์บปี้

ทุกวันเป็นเวลาสิบสองปีที่เชิร์บปี้ซึ่งเป็นนกนางนวล จะบินมาหาคนที่เคยช่วยรักษาตอนมันขาหัก จอห์นล่อเชิร์บปี้ให้เข้ามาหาด้วยขนมสุนัขเพื่อจะได้รักษามันให้หาย ถึงแม้เชิร์บปี้จะอาศัยอยู่ที่หาดอินสโตว์ ในเมืองเดวอนประเทศอังกฤษ เฉพาะเดือนกันยายนถึงมีนาคมเท่านั้น แต่ทั้งสองก็หากันพบได้โดยง่าย แต่ละวันเชิร์บปี้จะบินตรงมาหาจอห์นเมื่อเขามาถึงหาดนั้น โดยที่มันไม่เข้าหามนุษย์คนอื่นเลย แบบนี้เป็นความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดา

ความผูกพันของจอห์นและเชิร์บปี้ทำให้ผมคิดถึงความสัมพันธ์ของมนุษย์กับนกอีกเรื่องหนึ่ง เมื่อเอลียาห์ผู้เผยพระวจนะคนหนึ่งของพระเจ้าถูกส่งไปยังถิ่นทุรกันดารเพื่อ “ซ่อนตัวอยู่ที่ข้างลำธารเครีท” ในระหว่างการกันดารอาหาร พระเจ้าทรงบอกให้ท่านดื่มน้ำจากลำธาร แล้วจะทรงส่งกานำอาหารมาให้ท่าน (1 พกษ.17:3-4) แม้ในยามยากลำบาก เอลียาห์ก็ยังได้รับการดูแลเรื่องอาหารและน้ำ กาไม่น่าเป็นผู้ส่งอาหารได้ เพราะตามธรรมชาติแล้วอาหารที่มันกินไม่ใช่อาหารของมนุษย์ แต่มันก็ได้นำอาหารที่ดีมาส่งให้แก่เอลียาห์

อาจไม่น่าประหลาดใจที่มนุษย์ช่วยนก แต่เมื่อนกหาเลี้ยงมนุษย์ด้วย “ขนมปังและเนื้อมาให้ท่านในเวลาเช้า และนำขนมปังและเนื้อมาในเวลาเย็น” เรื่องนี้อธิบายเป็นอื่นไปไม่ได้นอกจากเป็นฤทธิ์อำนาจและการดูแลของพระเจ้า (ข้อ 6) เราไว้วางใจการทรงจัดเตรียมของพระเจ้าได้เช่นเดียวกับเอลียาห์

บ้านใกล้เรือนเคียง

ระแวกบ้านเราเป็นเช่นเดียวกับละแวกอื่นๆ ที่ใช้เว็บไซต์ช่วยให้คนในละแวกเดียวกันติดต่อกันได้อย่างทันท่วงที ในชุมชนของฉัน สมาชิกจะช่วยเตือนหากมีใครพบสิงโตภูเขาและมีคำสั่งให้อพยพผู้คนเมื่อเกิดไฟป่า รวมทั้งการช่วยกันดูแลเด็กในยามจำเป็น เว็บ-ไซต์ยังเป็นช่องทางในการตามหาสัตว์เลี้ยงที่หายไปอีกด้วย การใช้ประโยชน์จากพลังของอินเทอร์เน็ต ทำให้ผู้คนที่อยู่ใกล้กันกลับมาสัมพันธ์กันอีกครั้งซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยมีในโลกปัจจุบันที่เร่งรีบ

การมีความสัมพันธ์กับคนที่อยู่ใกล้มีความสำคัญมาตั้งแต่สมัยโบราณ ในสมัยของกษัตริย์ซาโลมอน ความสัมพันธ์ภายในครอบครัวมีความสำคัญอย่างยิ่งและเป็นแหล่งสนับสนุนที่สำคัญ ซาโลมอนกล่าวว่า บทบาทของเพื่อนก็สำคัญอย่างมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในวันที่เราพบ “ความหายนะ” (สภษ.27:10) ญาติพี่น้องอาจห่วงใยคนในครอบครัวอย่างลึกซึ้งและอยากช่วยเหลือในสถานการณ์เช่นนั้น แต่ถ้าพวกเขาอยู่ไกลกัน ก็คงทำอะไรไม่ได้มากนักเมื่อเกิดวิกฤติ แต่เพื่อนบ้านซึ่งอยู่ใกล้กันมากกว่ามักรับรู้ความต้องการได้อย่างรวดเร็วและเข้าช่วยเหลือได้อย่างทันท่วงทีมากยิ่งกว่า

เนื่องจากเทคโนโลยีทำให้เราได้ติดต่อกับคนที่เรารักซึ่งอยู่อีกซีกโลกหนึ่งได้ง่ายขึ้น เราจึงอาจถูกลวงให้มองข้ามคนที่อยู่ใกล้ตัว ข้าแต่พระเยซู โปรดช่วยเราให้ลงทุนในความสัมพันธ์กับคนที่พระองค์ทรงนำให้อยู่รอบตัวเรา - KHH