คืนที่ไม่มีใครมา
คืนหนึ่งในฤดูหนาว นักประพันธ์เพลง โจฮัน เซบาสเตียน บาค มีกำหนดเปิดตัวบทเพลงใหม่ เขามาถึงโบสถ์ด้วยความคาดหวังว่าคนจะเต็มโบสถ์ แต่ตรงกันข้าม กลับไม่มีใครมาเลย แต่เขาก็ไม่ลังเล บาคบอกนักดนตรีว่าให้ทำการแสดงตามที่กำหนดไว้ นักดนตรีประจำที่บาคให้สัญญาณ แล้วโบสถ์อันว่างเปล่าก็ดังกึกก้องไปด้วยเสียงดนตรีอันยิ่งใหญ่อลังการ
อยู่ด้วย
หลังจากนักเรียน 20 คนและเจ้าหน้าที่อีก 6 คนถูกฆ่าตายในโรงเรียนแห่งหนึ่งในรัฐคอนเนคติคัต คนทั้งประเทศต่างตกตะลึงที่เรื่องน่ากลัวเช่นนี้เกิดขึ้น ทุกคนต่างพุ่งความสนใจไปที่โศกนาฏกรรมครั้งนี้และเกิดคำถามต่างๆ ตามมา เช่น คนประเภทไหนกัน ถึงทำเรื่องเช่นนี้ได้และทำไปเพื่ออะไร? เราจะป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นอีกได้อย่างไร? เราจะช่วยเหลือผู้รอดชีวิตได้อย่างไร? ท่ามกลางความวุ่นวาย มีกลุ่มหนึ่งที่เราคาดไม่ถึงได้เข้าไปช่วยเหลือ
ไฟคริสตมาส
ในเดือนธันวาคมของทุกปี ชุมชน 13 ครัวเรือนใกล้ละแวกที่เราอาศัยอยู่ จะประดับไฟคริสตมาสที่สว่างไสวกว่า 300,000 ดวง ผู้คนขับรถมาไกลและเข้าแถวรอหลายชั่วโมง เพื่อชมแสงสีและฟังเสียงดนตรีซึ่งถูกจัดไว้ให้เข้ากับแสงไฟการแสดงถูกจัดเตรียมไว้อย่างประณีตซับซ้อนต้องใช้คอมพิวเตอร์ 64 เครื่องทำงานร่วมกันเพื่อให้ทุกอย่างประสานลงตัว
พระเจ้าคอยอยู่
ในช่วงเทศกาลคริสตมาส เรารอรถติด เรารอเข้าแถวจ่ายเงินซื้อของขวัญ เรารอครอบครัวที่กำลังเดินทางมา เรารอร่วมโต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหารซึ่งเราโปรดปราน เรารอเปิดของขวัญซึ่งถูกคัดสรรมาด้วยความรัก
การเลียนแบบฝ่ายวิญญาณ
เมื่อฉันสอนวิชาเรียงความภาษาอังกฤษ ฉันกำหนดให้นักเรียนเขียนเรียงความให้เสร็จในชั้นเรียน เพื่อจะรู้ว่าเป็นงานเขียนโดยพวกเขาเอง และเพื่อจะคุ้นเคยกับน้ำเสียงในการเขียนของนักเรียนแต่ละคนและสังเกตได้ว่า พวกเขา “ยืม” งานเขียนของคนอื่นมามากเกินไปหรือไม่นักเรียนประหลาดใจที่ได้เรียนรู้ว่าน้ำเสียงในการเขียนของพวกเขา ซึ่งได้แก่สิ่งที่พวกเขาสื่อและวิธีการสื่อของพวกเขา มีคุณลักษณะพิเศษเช่นเดียวกับน้ำเสียงในการพูดของพวกเขา ทั้งภาษาพูดและภาษาเขียนบอกถึงสิ่งที่อยู่ในใจและทำให้รู้ว่าเราเป็นใคร
ให้แก่ผู้ที่ควรได้รับ
ฉันกับสามีอาศัยอยู่ในชนบท ซึ่งล้อมรอบด้วยผืนนา ที่นี่มีคำพูดยอดนิยมว่า “หากวันนี้คุณได้ทานข้าว จงขอบคุณชาวนา” ชาวนาสมควรได้รับคำขอบคุณจากพวกเราจริงๆ พวกเขาทำงานหนักท่ามกลางแสงแดดเพื่อเตรียมดินหว่านเมล็ดพืช และเก็บเกี่ยวผล ที่จะช่วยไม่ให้พวกเราอดตาย
รับความรักเพื่อจะรัก
“การมีจิตใจดีไม่ได้วัดที่ว่าคุณรักผู้อื่นมากเพียงใด แต่วัดที่คนอื่นรักคุณมากแค่ไหน”เป็นคำพูดของพ่อมดแห่งออซที่อยู่บนแผ่นป้ายซึ่งติดอยู่ที่ข้างฝาของร้านขายของขวัญแห่งหนึ่ง
รักและรู้จัก
ในนวนิยายของโจนาธาน แซฟราน โฟเออร์ตัวละครตัวหนึ่งพูดถึงตึกเอ็มไพร์สเตทในนิวยอร์กว่า “ผมรู้จักตึกนั้น เพราะผมรักตึกนั้น”
พระเจ้าทรงจัดเตรียมอย่างไร?
ที่นอกหน้าต่างห้องทำงานของฉัน กระรอกหลายตัว กำลังทำงานแข่งกับฤดูหนาวเพื่อนำเอาลูกโอ๊คไปเก็บไว้ในที่ที่ปลอดภัยและเข้าถึงง่าย ความวุ่นวายของพวกมัน ทำให้ฉันนึกขำเมื่อกวางทั้งฝูงเดินผ่านสนามหลังบ้านของเราอย่างเงียบเชียบ แต่เสียงของกระรอกเพียงตัวเดียว ฟังดูเหมือนมันจะบุกเข้ามา
