มองดูพู่
ไฮม์ โพต็อก นักเขียนหนังสือขายดีเริ่มต้นนิยายของเขาที่ชื่อว่า ผู้ถูกเลือก (The Chosen) ด้วยการบรรยายเกมการแข่งขันเบสบอลระหว่างชาวยิวสองทีมในนิวยอร์คซิตี้ รูเวน มัลเทอร์ ตัวเอกของเรื่องสังเกตเห็นเครื่องแบบของทีมคู่แข่งมีเครื่องประดับที่ไม่เหมือนใคร เป็นพู่ยาวสี่อันอยู่กับชายเสื้อของแต่ละคน รูเวนจำได้ว่าพู่คือสัญลักษณ์ของการเชื่อฟังพระบัญญัติของพระเจ้าในพันธสัญญาเดิมอย่างเคร่งครัด
สิ่งดีที่สุด
ระหว่างการนมัสการถัดไปข้างหน้าหลายแถว ฉันเห็นทารกคนหนึ่ง เมื่อทารกน้อยมองข้ามไหล่ผู้เป็นพ่อมาด้านหลัง ดวงตาของเขาเบิกกว้างมองดูผู้คนในที่ประชุมอย่างพิศวง เขายิ้มให้ ปล่อยน้ำลายไหล และดูดนิ้วกลมๆ ของตัวเอง ฉันเริ่มไม่ใส่ใจคำเทศนาเพราะสายตาของฉันกลับไปจับจ้องที่ทารกน่ารักคนนั้นอยู่บ่อยๆ
วิถีลึกลับ
เมื่อลูกชายเริ่มเรียนภาษาจีน ฉันอัศจรรย์ใจเมื่อเห็นสมุดที่เขานำกลับบ้าน ฉันใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลัก จึงไม่เข้าใจว่าตัวอักษรจีนสัมพันธ์กับเสียงอ่านได้อย่างไร สำหรับฉัน ภาษาจีนซับซ้อนอย่างเหลือเชื่อและแทบไม่สามารถเข้าใจได้
พลังแห่งการสรรเสริญ
วิลลี มายริค ถูกลักพาตัวจากถนนหน้าบ้านเมื่ออายุ 9 ขวบ เขานั่งรถไปกับคนร้ายหลายชั่วโมง โดยไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ระหว่างนั้นวิลลีตัดสินใจร้องเพลง “ทุกคำสรรเสริญ” พอเขาร้องซ้ำๆ โจรก็สบถคำหยาบคายแล้วสั่งให้เงียบ ในที่สุดโจรก็หยุดรถและปล่อยตัววิลลี โดยไม่ได้ทำอันตรายใดๆ
เชิญทุกคนขึ้นรถ
วันหนึ่งฉันไปส่งสามีที่สถานีรถไฟ และได้เห็นเจ้าหน้าที่รถไฟกำลังดูว่ายังเหลือใครอีกที่ยังไม่มาขึ้นรถ ผู้หญิงผมเปียกคนหนึ่งพรวดพราดมาจากลานจอดขึ้นรถไฟ จากนั้นมีชายใส่สูทสีเข้มสาวเท้าเข้าชานชาลาแล้วขึ้นไปบนรถ เจ้าหน้าที่คอยอย่างอดทนขณะที่คนมาช้าอีกหลายคนวิ่งมาขึ้นรถในนาทีสุดท้าย
โลกของพระเจ้า
ฉันรู้ว่าลูกชายของฉันต้องดีใจที่ได้แผนที่โลกเป็นของขวัญวันเกิดแน่ ฉันไปหาซื้อ และได้พบแผนที่ทวีปต่างๆ สีสันสวยงาม พร้อมรูปภาพประกอบอยู่บนทุกภูมิภาค รูปผีเสื้อปีกนกอยู่เหนือปากัวนิวกีนี รูปเทือกเขาทอดยาวผ่านชิลี รูปเพชรประดับอยู่เหนือแอฟริกาใต้ ฉันดีใจมาก แต่ฉันติดใจกับชื่อที่เขียนอยู่ใต้แผนที่ว่า โลกของเรา
อธิษฐานก่อน
เมื่อฉันและสามีต้องดูแลลูกชายให้ฝึกซ้อมเปียโน เราเริ่มโดยการทูลขอความช่วยเหลือจากพระเจ้า เราอธิษฐานก่อนเพราะทั้งฉันและสามีไม่มีใครที่เล่นเปียโนเป็น แล้วเราทั้งสามคนก็ค่อยๆ เข้าใจสิ่งที่เราไม่เคยรู้เกี่ยวกับดนตรี เช่นความหมายของ “ซตัคคาโต” และ “เลกาโต” และเมื่อใดที่ต้องดีดคีย์สีดำ
จงมาหาเรา
ชาร์ล็อต เอลเลียต ประพันธ์บทเพลงนมัสการ “ใจชั่วเท่าใด” ขึ้นในปี 1834 เธอเจ็บป่วยอยู่หลายปี และแม้ว่าเธออยากจะระดมทุนเพื่อช่วยเหลือโรงเรียนสำหรับเด็กหญิง แต่เธอป่วยมาก เธอรู้สึกว่าตนเองไร้ค่า และภาวะซึมเศร้านี้ทำให้เธอเริ่มสงสัยในความเชื่อที่มีต่อพระคริสต์ เธอเขียนเพลง “ใจชั่วเท่าใด” เพื่อตอบสนองต่อความสงสัยของตน ปมเหตุแห่งความซึมเศร้าของเธอ อาจเห็นได้ชัดเจนที่สุดในเนื้อเพลงที่กล่าวว่า
ของขวัญแห่งความหวัง
เมื่อพายุไต้ฝุ่นกำลังสูง พัดถล่มเมืองทาโคลบานในฟิลิปปินส์ ในปี 2013 มีผู้เสียชีวิตราว 10,000 คน คนจำนวนมากไร้ที่อยู่ ไม่มีงานทำ และขาดแคลนสิ่งจำเป็น สามเดือนต่อมา ขณะที่เมืองนั้นยังคงต่อสู้ดิ้นรนเพื่อฟื้นฟูจากสภาพความเสียหาย มีทารกคนหนึ่งเกิดที่ข้างถนนใกล้กับทาโคลบาล ท่ามกลางสายฝนกระหน่ำและลมแรง แม้สภาพอากาศจะทำให้หวนคิดถึงความทรงจำอันเจ็บปวด แต่ผู้คนต่างช่วยกันตามหมอและส่งแม่และทารกไปคลินิก ทารกรอดตาย เติบโต และเป็นสัญลักษณ์ของความหวังท่ามกลางสถานการณ์สูญเสีย
