อย่าพลาดโอกาส
"อย่าพลาดโอกาสที่จะชี้ให้ลูกน้อยของคุณได้เห็นดวงจันทร์” เธอกล่าวก่อนการประชุมอธิษฐานกลางสัปดาห์ของเราจะเริ่ม กลุ่มของเราคุยกันเรื่องคืนก่อนซึ่งเป็นคืนวันเพ็ญแรกในฤดูเก็บเกี่ยว ดวงจันทร์เต็มดวงน่าประทับใจราวกับมันนั่งอยู่ที่ขอบฟ้า มิสซิสเว็บบ์ผู้รักผมสีเทาที่พระเจ้าทรงสร้าง คือเจ้าของเสียงที่อาวุโสที่สุดในกลุ่ม เธอรู้ว่าผมและภรรยามีลูกสองคนอยู่ที่บ้านในตอนนั้น และอยากจะช่วยผมฝึกลูกๆ ในทางที่ควรจะไป อย่าพลาดโอกาสที่จะชี้ให้ลูกน้อยของคุณได้เห็นดวงจันทร์
ค้นหาขุมทรัพย์
จอห์นกับแมรี่พาสุนัขเดินเล่นในที่ดินของตน แล้วสะดุดกระป๋องขึ้นสนิมที่โผล่พ้นดินเพราะฝนเพิ่งตก เมื่อนำกลับมาบ้านจึงพบว่าเป็นเหรียญทองเก่ากว่าหนึ่งศตวรรษ และพบอีกเจ็ดกระป๋องรวม 1,427 เหรียญ พวกเขาปกป้องขุมทรัพย์โดยย้ายไปฝังที่อื่น
อนุสรณ์ความกรุณาที่มีชีวิต
ผมโตมาในโบสถ์ที่เต็มไปด้วยธรรมเนียม ธรรมเนียมหนึ่งคือเมื่อสมาชิกครอบครัวหรือเพื่อนที่รักเสียชีวิต จากนั้นไม่นานที่ม้านั่งหรือภาพวาดที่ผนังตรงโถงทางเดินในโบสถ์มักจะมีแผ่นทองเหลืองจารึกว่า “เพื่อระลึกถึง...” จารึกชื่อของผู้จากไป ป้ายมันวาวนี้ย้ำเตือนถึงชีวิตหนึ่งที่จากไป ผมประทับใจอนุสรณ์เหล่านี้จนถึงทุกวันนี้ แต่ในขณะเดียวกันผมก็ได้คิดด้วยว่าป้ายเหล่านี้เป็นวัตถุและเป็นสิ่ง “ไม่มีชีวิต” มีวิธีไหนที่จะเพิ่มความ “มีชีวิต” ให้กับอนุสรณ์เหล่านี้ได้บ้าง
อธิษฐานระยะไกล
เควินเช็ดน้ำตาขณะที่เขายื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้แครี่ ภรรยาของผมอ่าน เควินรู้ว่าแครี่กับผมกำลังอธิษฐานเผื่อลูกสาวให้กลับมาเชื่อพระเยซู “ผมพบกระดาษแผ่นนี้ในพระคัมภีร์ของแม่ผม หลังจากที่ท่านเสียชีวิต และผมหวังว่าข้อความนี้จะหนุนใจคุณ” เควินกล่าว ด้านบนของกระดาษเขียนว่า “เพื่อเควิน ลูกชายของฉัน” และด้านล่างเป็นคำอธิษฐานเผื่อให้เขาได้รับความรอด
กลับมีความหวัง
ดวงอาทิตย์ขึ้นทางตะวันออก ท้องฟ้าเป็นสีฟ้า น้ำในมหาสมุทรมีรสเค็ม อะตอมของโคบอลต์มีน้ำหนัก 58.9 ใช่ไหม ผู้ตอบข้อสุดท้ายต้องเป็นคนที่หลงใหลในวิทยาศาสตร์หรือชอบรายละเอียด แต่ว่าคำถามข้ออื่นๆ มีคำตอบชัดเจน ใช่แล้ว ที่จริงคำถามแบบนี้มักเจือด้วยการเสียดสี
รู้เท่าทันสถานการณ์
ครอบครัวผมทั้ง 5 คนไปกรุงโรมกันในช่วงคริสต์มาส ผมไม่เคยเห็นคนเบียดเสียดกันในที่เดียวเยอะขนาดนี้มาก่อน ขณะแทรกผ่านฝูงชนเพื่อเข้าชมสถานที่อย่างวาติกันและโคลีเซียม ผมต้องย้ำให้ลูกใช้ “หลักการรู้เท่าทันสถานการณ์” ซึ่งได้แก่การใส่ใจว่าตัวเองอยู่ที่ไหน มีใครอยู่รอบตัวและมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง เพราะเรามีชีวิตอยู่ในยุคที่โลกไม่ใช่ที่ที่ปลอดภัยอีกแล้ว ไม่ว่าจะในบ้านหรือนอกประเทศ ยิ่งถ้าได้ใช้โทรศัพท์มือถือกับหูฟังด้วยแล้วเด็กๆ (รวมถึงผู้ใหญ่) ก็จะไม่ค่อยสนใจสิ่งรอบตัว
ในฟีลิปปี 1:9-11 เปาโลอธิษฐานขอให้ผู้เชื่อที่ฟีลิปปี รู้เท่าทันสถานการณ์และมีวิจารณญาณมากขึ้นว่า ใคร อะไร ที่ไหนในแต่ละสถานการณ์ แต่จุดประสงค์ของท่านยิ่งใหญ่กว่าเรื่องความปลอดภัยส่วนบุคคล ท่านขอให้ชนชาติบริสุทธิ์ของพระเจ้าเป็นผู้อารักขาที่ดีในเรื่องความรักที่ได้รับมาจากพระคริสต์ ให้หยั่งรู้ได้ว่า “สิ่งใดประเสริฐที่สุด” ให้ใช้ชีวิตอย่าง “บริสุทธิ์และไม่เป็นที่ติ”และให้บริบูรณ์ด้วย คุณลักษณะที่ดีซึ่งมีเพียงพระเยซูเท่านั้นที่ทำให้เกิดขึ้นได้ วิถีชีวิตเช่นนี้จะเกิดขึ้นเมื่อเราตระหนักได้ว่าพระเจ้าคือ ผู้นั้นที่อยู่ในชีวิตของเรา และ สิ่งที่สร้างความปีติยินดีให้พระองค์ก็คือเมื่อเราพึ่งพาพระองค์มากขึ้น และในทุกสถานการณ์คือ ที่ซึ่งเราแบ่งปันจากความรักยิ่งใหญ่ที่ไหลล้นของพระองค์ได้
สิ่งดีที่ยืมมา
ตอนมื้อเที่ยง เมื่อเราก้มศีรษะลง เจฟฟ์เพื่อนของผมอธิษฐานว่า “พระบิดาเจ้า ขอบคุณที่ให้เราได้สูดอากาศของพระองค์และกินอาหารของพระองค์” เขาเพิ่งผ่านช่วงที่ลำบากมาเพราะตกงาน การที่เขาวางใจและยอมรับจากใจจริงว่าทุกสิ่งเป็นของพระองค์จึงทำให้ผมประทับใจ และคิดว่าผมเข้าใจจริงๆ ใช่ไหมว่า แม้แต่สิ่งที่ธรรมดาที่สุดในชีวิตประจำวันแท้จริงแล้วก็เป็นของพระเจ้า ซึ่งทรงอนุญาตให้ผมได้ใช้
ไม่เปรียบเทียบ
"วันหนึ่งฉันจะบอกเล่าทุกอย่างลงเฟซบุ๊ก ไม่ใช่เฉพาะเรื่องดีๆ เท่านั้น” เป็นความคิดเห็นของซูเพื่อนของฉัน ในช่วงรับประทานอาหารเที่ยงกับสามี ซึ่งทำให้ฉันหัวเราะและฉุกคิด สื่อสังคมออนไลน์อาจเป็นสิ่งดีที่ช่วยให้เราติดต่อและอธิษฐานเผื่อพี่น้องที่อยู่ห่างไกล แต่ถ้าเราไม่ระวัง มันอาจทำให้เราไม่ได้มองชีวิตตามความเป็นจริง เพราะส่วนใหญ่ที่เราเห็นผ่านสื่อมักเป็น “ตอนสำคัญ” ของ “ช่วงเวลาดีๆ” เราอาจเข้าใจผิดว่าชีวิตคนอื่นไม่มีปัญหา แต่ชีวิตเราผิดปกติ
อธิษฐานและเติบโต
เมื่อภรรยาของเดวิดเริ่มป่วยเป็นโรคอัลไซเมอร์ ความเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้เขาขมขื่น เขาต้องเกษียณก่อนเวลาเพื่อมาดูแลเธอ และเมื่ออาการของโรคเพิ่มขึ้น เธอก็ต้องการการดูแลมากขึ้น
