นอกสถานีรถไฟชิบูยะในโตเกียว มีรูปปั้นที่ระลึกถึงฮาจิโก สุนัขพันธุ์อากิตะ ฮาจิโกเป็นที่จดจำในเรื่องความจงรักภักดีที่ไม่ธรรมดาต่อนายของมัน ซึ่งเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย เขาเดินทางจากสถานีนี้ไปทำงานทุกวันมันเดินไปกับเขาทุกเช้า และกลับมาพบเขาทุกบ่ายในเวลาที่รถไฟของเขามาถึงพอดี

วันหนึ่งอาจารย์ท่านนี้ไม่ได้กลับมาที่สถานีที่น่าเศร้าคือเขาเสียชีวิตในที่ทำงาน ตลอดชีวิตที่เหลือนานกว่าเก้าปี ฮาจิโกมารอเขาเวลาเดิมตามเวลารถไฟเที่ยวบ่าย วันแล้ววันเล่า ไม่ว่าสภาพอากาศเช่นไร มันยังรอคอยการกลับมาของนายอย่างสัตย์ซื่อ

เปาโลชมเชยความสัตย์ซื่อของชาวเธสะโลนิกา โดยกล่าวถึง “ความเชื่อที่แสดงออกเป็นการกระทำ” “ความรักที่เต็มใจทำงานหนัก” และ “ความพากเพียรซึ่งเกิดจากความหวังในพระเยซูคริสตเจ้าของเรา” (1 ธส.1:3) แม้จะถูกต่อต้านรุนแรง พวกเขาก็ละทิ้งวิถีชีวิตเดิม “เพื่อรับใช้พระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่และเที่ยงแท้ และรอคอยพระบุตรของพระเจ้าจากสวรรค์” (ข้อ9-10)

ความหวังสำคัญของผู้เชื่อยุคแรกในพระผู้ช่วยให้รอด และในความรักที่พระองค์มีต่อพวกเขา ส่งผลให้พวกเขามองข้ามความยากลำบากและแบ่งปันความเชื่ออย่างกระตือรือร้น พวกเขามั่นใจว่าไม่มีสิ่งใดดีไปกว่าการอยู่เพื่อพระเยซู ดีจริงๆ ที่ได้รู้ว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์ผู้ประทานความกล้าแก่พวกเขา (ข้อ 5) ยังคงประทานฤทธิ์เดชแก่เราในวันนี้ เพื่อให้เรารับใช้พระเยซูอย่างสัตย์ซื่อ ขณะรอคอยการกลับมาของพระองค์