ที่กำบังและผู้พิพากษา
ในศาล ผู้พิพากษาจะปกป้องจำเลยที่บริสุทธิ์ แต่ลงโทษผู้ที่ทำผิดจริง ในพระธรรมนาฮูม พระเจ้าทรงเป็นทั้งที่กำบังและผู้พิพากษา “พระเจ้าประเสริฐทรงเป็นที่กำบังเข้มแข็งในวันยากลำบาก” (นาฮูม 1:7) แต่ในข้อต่อมา “แต่พระองค์จะทรงกระทำให้ศัตรูของพระองค์สิ้นสุดลงด้วยน้ำท่วมที่ไหลท่วมท้น และจะทรงไล่ให้ปฏิปักษ์ของพระองค์เข้าไปในความมืด” (นาฮูม 1:8) ร้อยกว่าปีก่อนหน้านั้น เมืองนี้ได้กลับใจเมื่อโยนาห์เทศนาเรื่องการอภัยโทษของพระเจ้าเมืองนี้จึงรอด (โยนาห์ 3:10) แต่ในสมัยของนาฮูม เมืองนีนะเวห์คิด “อุบายชั่วร้ายต่อพระเจ้า” (นาฮูม 1:11) บทที่ 3 พูดถึงหายนะของเมืองนีนะเวห์ไว้อย่างละเอียด
กระจก
เมื่อโมเสสรวบรวมลูกหลานชาวอิสราเอลเพื่อเริ่มสร้างพลับพลา (อพยพ 35-39) ท่านเรียกเบซาเลล ช่างฝีมือที่มีของประทาน ให้ช่วยสร้างเครื่องตกแต่ง พระคัมภีร์บอกเราว่า มีการขอกระจกทองสัมฤทธิ์อันมีค่าจากผู้หญิงบางคนไปเพื่อทำขันทองสัมฤทธิ์ (อพยพ 38:8) พวกเขายอมเสียสละเพื่อช่วยจัดเตรียมสถานที่ที่พระเจ้าจะทรงสถิตอยู่
พักสงบ
หลายปีก่อน ผมและไบรอัน ลูกชาย ตกลงกันว่า จะขนย้ายเครื่องมือบางอย่างไปให้เพื่อนที่ไร่ปศุสัตว์ ซึ่งอยู่ในถิ่นทุรกันดารห่างไกลในรัฐไอดาโฮ ที่นั่นยังไม่มีถนนตัดผ่าน และไม่มีเส้นทางที่รถบรรทุกของผมจะผ่านไปได้ ดังนั้นราล์ฟ ผู้จัดการไร่วัยหนุ่ม จึงมาพบเราที่จุดสิ้นสุดของถนน พร้อมด้วยเกวียนขนาดเล็กที่เทียมด้วยล่อคู่หนึ่ง
นอนอุตุ
เมื่อตอนเป็นเด็ก ครอบครัวของผมอาศัยอยู่ทางตะวันตกของเมืองดันแคนวิลล์ รัฐเท็กซัส ในบ้านที่พ่อสร้างขึ้นกลางป่าซีดาร์ บ้านของเรามีมุมทำครัวและทานอาหารเล็กๆ ห้องนอน 2 ห้อง และห้องโถงที่มีเตาผิงทำด้วยหินที่มีขนาดใหญ่จนเผาไม้ซีดาร์ยาวสองฟุตได้ เตาผิงนี้คือศูนย์กลางความอบอุ่นของบ้าน
พระเจ้าทรงกระซิบว่า “ปลา”
เมื่อหลายปีก่อน ผมและลูกชายไปใช้เวลาดีๆ ด้วยกันหลายวัน เราล่องเรือและตกปลาในแม่น้ำเมดิสัน ในมอนทาน่า เรามีคนนำทางตกปลา 2 คน ซึ่งทำหน้าที่เป็นคนเรือให้เราด้วย
แม้เล็กน้อยที่สุด
ยาโคบไม่ได้มองว่าตนเองดี เขารู้ว่าเขาย่อยยับเพราะความบาป (ปฐมกาล 32:10) เขารู้ตัวว่าเขาไม่คู่ควรกับพระคุณของพระเจ้า เขาโกงสิทธิบุตรหัวปีจากเอซาวพี่ชายของเขา (ปฐมกาล 27) และพี่ชายก็เกลียดเขาและยาโคบกำลังกลับไปเผชิญหน้ากับเอซาวอีกครั้ง
คนที่เข้าใจ
สามีของเพื่อนผมเป็นโรคสมองเสื่อมระยะสุดท้าย ครั้งแรกที่เขาพบกับพยาบาลที่จะมาดูแล เขาเอื้อมไปจับแขนเธอไว้และบอกว่าเขาอยากจะแนะนำเพื่อนที่ดีที่สุดของเขา ซึ่งรักเขามาก ให้เธอได้รู้จัก
ไม่คิดถึงอีกเลย
ตลอดหลายปีที่เชื่อพระเจ้าใหม่ๆ ผมเป็นทุกข์ใจเพราะผมคิดว่าเมื่อพระเยซูเสด็จกลับมา ความบาปทั้งหลายของผมจะถูกนำมาเปิดเผยบนจอขนาดใหญ่ให้ทุกคนได้เห็น
ทั้งหมดที่เราต้องรู้
ในการแสดงเพลง “ใจชั่วเท่าใดข้าก็เชื่อว่า” ของเฟอร์นานโด ออร์เทก้า เราได้ยินเสียงของบิลลี่ เกรแฮม ร้องคลอตามไปด้วย ดร.เกรแฮมกำลังรำลึกถึงอาการเจ็บป่วยในช่วงเวลาที่เขาเชื่อว่า เขากำลังจะตาย เขาครุ่นคิดถึงอดีต และตระหนักว่า เขาเป็นคนบาปตัวยงและยังคงต้องการการอภัยอย่างมากจากพระเจ้าในทุกๆวัน
