ความพอใจเร่งด่วน
เมื่อมีการเปิดตัวกล้องถ่ายรูปโพลารอยด์รุ่น SX-70 ในปี 1972 นับเป็นการปฏิวัติการ ถ่ายภาพ บทความของโอเวน เอ็ดเวิร์ด ในวาร-สารสมิธโซเนียน บรรยายถึงกล้องตัวนี้ว่า “เป็นความมหัศจรรย์ของฟิสิกส์ การมองเห็น และอิเล็กทรอนิกส์” เมื่อรูปถูกบันทึก “กระดาษสี่เหลี่ยมว่างเปล่าจะโผล่ออกมาจากหน้ากล้อง และค่อยๆปรากฏภาพให้เราเห็น” คนเรามักให้ความสำคัญกับความรวดเร็ว และการเห็นผลทันตา
พลังแห่งรัก
หนังสือเกี่ยวกับผู้นำมักเป็นหนังสือขายดีที่สุด ส่วนใหญ่จะบอกวิธีการเป็นผู้นำที่มีอำนาจและมีประสิทธิภาพ แต่หนังสือภาพสะท้อนของผู้นำคริสเตียน (In the Name ofJesus: Reflections on Christian Leadership) ของเฮนรี่ นูเวน ให้มุมมองที่แตกต่าง อดีตอาจารย์มหาวิทยาลัยซึ่งทำงานดูแลผู้ป่วยที่มีปัญหาด้านพัฒนาการนานหลายปีผู้นี้กล่าวว่า “คำถามไม่ได้อยู่ที่ว่า มีกี่คนที่สนใจคุณจริงๆ คุณทำสำเร็จได้มากน้อยแค่ไหน? สร้างผลงานได้หรือไม่? แต่อยู่ที่ว่า คุณรักพระเยซูไหม? ในโลกที่โดดเดี่ยวและหดหู่ เราต้องการผู้ที่รู้จักพระทัยของพระเจ้าเป็นอย่างดี เป็นหัวใจที่ให้อภัย ห่วงใยและปรารถนาที่จะออกไปรักษาผู้อื่น”
เล่าเรื่องบนภูเขา
ผมรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้อ่านบทความในหนังสือพิมพ์ เป็นเรื่องของกลุ่มวัยรุ่นที่รักการเล่นสโนว์บอร์ด รวมตัวกันนมัสการพระเจ้า ณ ที่ลาดสำหรับเล่นสกีบนภูเขาในรัฐโคโลราโดทุกสัปดาห์และบอกเล่าว่าพระเยซูทรงเปลี่ยนแปลงชีวิตของพวกเขาอย่างไร บทความของคิมเบอร์ลี นิโคลเล็ต ในหนังสือพิมพ์ซัมมิท เดลี่นิวส์ นี้ได้รับความสนใจจากผู้อ่านจำนวนมากและผู้ที่มีส่วนในการขัดเกลาชีวิตของเด็กเหล่านี้ให้สำแดงความรักของพระเจ้าคือ หน่วยงานคริสเตียนที่ทำงานกับเยาวชน
คุณลักษณะหรือชื่อเสียง?
จอห์น วูดเด็น โค้ชบาสเก็ตบอลผู้เป็นตำนาน(1910-2010) เชื่อว่าคุณลักษณะชีวิตนั้นสำคัญกว่าชื่อเสียง โค้ชวูดเด็นมักบอกกับลูกทีมของเขาว่า “ชื่อเสียงคือสิ่งที่คนอื่นมองคุณ แต่คุณลักษณะชีวิตคือตัวจริงที่คุณเป็น คุณเป็นคนเดียวที่รู้จักตัวเอง คุณหลอกคนอื่นได้ แต่หลอกตัวเองไม่ได้”
จิตใจที่อยากเปิดเผย
ไม่นานมานี้ ผมมีโอกาสได้อ่านเรื่องของนักสืบเอกชนคนหนึ่งในสหรัฐ ซึ่งไปเคาะประตูตามบ้าน แสดงบัตรนักสืบให้คนที่เปิดประตูดูและพูดว่า “ผมคงไม่ต้องบอกคุณหรอกนะ ว่าผมมาที่นี่ทำไม” บ่อยครั้งคนที่เปิดประตูจะทำหน้าตกใจและพูดว่า “คุณรู้ได้อย่างไร” แล้วก็เริ่มสาธยายอาชญากรรมที่เขาก่อซึ่งถูกปกปิดมาเป็นเวลานาน รอน โรเซนบอมเรียกปฏิกิริยาดังกล่าวว่า “การเปิดช่องให้จิตสำนึกซึ่งอัดแน่นด้วยบทรำพึงจากจิตใจที่อยากเปิดเผยความลับ”
มีค่าในสายพระเนตรของพระเจ้า
เมื่อได้ทราบข่าวว่าเพื่อนของเราเสียชีวิต พี่น้องคริสเตียนคนหนึ่ง ได้ส่งข้อพระคัมภีร์มาให้ผมว่า “มรณกรรมแห่งธรรมิกชนของพระองค์สำคัญในสายพระเนตรพระเจ้า” (สดุดี116:15) เพื่อนของเรามีชีวิตที่สำแดงออกอย่างชัดเจนถึงความเชื่ออันเข้มแข็งในพระเยซูคริสต์ และเรารู้ว่าเขาได้ไปอยู่กับพระเจ้าในสวรรค์แล้ว ครอบครัวของเขาก็มีความเชื่อมั่นเช่นนั้น แต่ผมกลับสนใจแต่ความโศกเศร้าของพวกเขา เพราะเราควรเห็นอกเห็นใจผู้ที่ทุกข์ใจและสูญเสีย
วันธรรมดา
ขณะที่กำลังเดินดูนิทรรศการของพิพิธภัณฑ์แห่งหนึ่ง ภายใต้หัวข้อ “วันหนึ่งในปอมเปอี” ผมรู้สึกสะเทือนใจกับชื่อหัวข้อนี้ซึ่งเป็นชื่อหัวข้อที่มักใช้กัน วันที่ 24 สิงหาคม ค.ศ. 79 เริ่มต้นขึ้นเหมือนวันธรรมดาวันหนึ่ง ผู้คนในเมืองอันมั่งคั่งของโรมที่มีคนอาศัยอยู่ 20,000 คน ต่างทำธุระตามปกติ ทั้งในบ้าน ที่ตลาดและที่ท่าเรือ เมื่อเวลา 8 นาฬิกา มีคนเห็นการปะทุเล็กน้อยหลายครั้งเกิดขึ้นบนภูเขาเวซูเวียสที่อยู่ใกล้ๆ ตามมาด้วยการระเบิดอย่างรุนแรงในตอนบ่าย ภายในเวลาไม่ถึง 24 ชั่วโมง เมืองปอมเปอีและผู้คนมากมายในเมืองนั้นถูกฝังอยู่ใต้เถ้าธุลีหนาจากภูเขาไฟ อย่างที่ไม่มีใครเคยคาดคิดมาก่อน
เต็นท์เล็ก
ในช่วงงานประกาศครั้งประวัติศาสตร์ของบิลลีเกรแฮม เมื่อปี 1949 ที่เมืองลอสแองเจลิสประเทศสหรัฐอเมริกา มีผู้มาร่วมจนเต็มและล้นออกมานอกเต็นท์ขนาดใหญ่ที่จุคนได้มากกว่า 6,000 คนทุกคืนเป็นเวลา 8 สัปดาห์ ใกล้ๆกันนั้นมีเต็นท์ขนาดเล็กตั้งไว้สำหรับการให้คำปรึกษาและการอธิษฐาน คลิฟ แบร์โรว์ส วาทยากรมากประสบการณ์ ผู้เป็นเพื่อนสนิทและผู้ร่วมงานของเกรแฮมมักจะพูดว่า งานที่แท้จริงของข่าวประเสริฐมักจะเกิดขึ้นใน “เต็นท์เล็ก” ที่มีคนเข้ามาคุกเข่าอธิษฐานร่วมกันทั้งก่อนและระหว่างการเทศนาของทุกวัน สตรีชาวเมืองลอสแองเจลิส ชื่อ เพิร์ล กู๊ด เป็นกำลังหลักของการประชุมอธิษฐานครั้งนั้น รวมถึงการประชุมอื่นที่เกิดขึ้นในภายหลังด้วย
พระคำที่ช่วยเหลือและเยียวยา
เมื่อวันที่ 19 พฤศจิกายน 1863 ชายผู้มีชื่อเสียงสองคนได้กล่าวสุนทรพจน์ในพิธีมอบถวายสุสานทหารแห่งชาติในเมืองเก็ตตี้สเบิร์กรัฐเพนซิลเวเนีย ผู้กล่าวสุนทรพจน์คนสำคัญ คือ เอ็ดเวิร์ด เอเวอเร็ต อดีตผู้ว่าฯ สมาชิกรัฐสภาและอธิการบดีมหาวิทยาลัยฮาร์เวิร์ด เอเวอเร็ตได้กล่าวคำสุนทรพจน์อย่างเป็นทางการยาวสองชั่วโมง ตามด้วยประธานาธิบดีอับราฮัม ลินคอล์น ที่กล่าวสุนทรพจน์ เพียง 2 นาที
