สวัสดีเสมอไป
หลังจากเคธี่ได้หยุดพักผ่อนหนึ่งสัปดาห์กับลูกสาว และโอลิเวอร์ หลานชายวัย 4 เดือน ก็ถึงเวลากล่าวคำลาจนกว่าจะได้พบกันอีก เธอเขียนถึงฉันเล่าว่า “การได้พบกันอย่างมีความสุขแบบนี้ ทำให้หัวใจของฉันโหยหาแผ่นดินสวรรค์ ที่นั่นเราไม่ต้องพยายามสะสมความทรงจำต่างๆไว้ในใจ ที่นั่นเราไม่ต้องอธิษฐานให้เวลาเดินไปช้าๆ และให้แต่ละวันเนิ่นนาน ที่นั่นคำว่าสวัสดีจะไม่มีวันเปลี่ยนเป็นลาก่อน ที่สวรรค์จะมีแต่การ ‘สวัสดีเสมอไป’ และฉันแทบจะรอไม่ไหว” การมีหลานคนแรกทำให้เธออยากใช้เวลากับโอลิเวอร์ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้! เธอรู้สึกขอบคุณทุกครั้งที่ได้อยู่กับเขา และที่มีความหวังในแผ่นดินสวรรค์ ซึ่งที่นั่นช่วงเวลาอันแสนสุขจะไม่มีวันสิ้นสุด
หัวใจเพื่อการอธิษฐาน
ขณะเดินทางโดยเครื่องบินพร้อมกับลูกสาววัย 4 และ 2 ขวบ คุณแม่ยังสาวพยายามหากิจกรรมให้ลูกทำเพื่อจะไม่รบกวนคนอื่น เมื่อเสียงประกาศของนักบินดังขึ้นจากอินเตอร์คอมแคเธอรีนลูกสาวคนเล็กหยุดสิ่งที่กำลังทำอยู่และก้มศีรษะลง เมื่อนักบินพูดจบ เธอกระซิบว่า “อาเมน” อาจเป็นเพราะเมื่อไม่นานมานี้มีภัยธรรมชาติเกิดขึ้น เธอจึงคิดว่านักบินกำลังอธิษฐาน
ความหวังที่จะไปต่อ
เครื่องบินพลังแสงอาทิตย์ชื่อ โซลาร์ อิมพัลซ์ บินได้ทั้งวันทั้งคืนโดยไม่ใช้เชื้อเพลิง ผู้คิดค้นคือ เบอร์แทรนด์ พิคคาร์ด และอังเดรบอร์ชเบิร์ก ซึ่งหวังว่าจะนำเครื่องนี้บินรอบโลกในปี 2015 ตอนกลางวัน เครื่องบินใช้พลังงานแสงอาทิตย์และสะสมพลังงานไว้เพียงพอที่จะใช้ตอนกลางคืน พิคคาร์ดกล่าวว่า เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น “เรามีความหวังอีกครั้งหนึ่งว่าเราสามารถไปต่อได้”
มากกว่าการรอคอย
ฉันไม่รู้ว่า ที่ที่คุณอยู่เป็นอย่างไร แต่เมื่อฉันต้องโทรไปแจ้งช่างให้มาซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้า ทางบริษัทมักจะบอกว่า “ช่างจะไปถึงในช่วงบ่ายโมงถึงห้าโมงเย็นนะครับ” ฉันไม่รู้ว่าช่างจะมาถึงเมื่อไหร่ ฉันจึงได้แต่เฝ้ารอ
ยังมีหวังไหม?
ฉันนั่งเงียบๆ อยู่ข้างหลุมฝังศพพ่อ รอเวลาสำหรับการทำพิธีฝังศพของแม่ ซึ่งจัดขึ้นเป็นการส่วนตัวเฉพาะคนในครอบครัว ผู้ประกอบพิธีถือโกศที่บรรจุอัฐิของท่าน หัวใจของฉันมึนชา และสมองก็พร่าเลือน ฉันจะรับมือกับการสูญเสียท่านทั้งสองไปในเวลาไม่ถึง 3 เดือนได้ยังไง ในความโศกเศร้า ฉันรู้สึกสูญเสียและเดียวดายระคนสิ้นหวังกับการเผชิญอนาคตโดยปราศจากท่านทั้งสอง
ใจชั่วเท่าใด
ขณะที่ฉันนั่งชมการแสดงคอนเสิร์ตครั้งหนึ่ง ความทรงจำดีๆ พรั่งพรูเข้ามา ผู้นำเพิ่งแนะนำว่าเพลงต่อไป คือเพลง “ใจชั่วเท่าใด” (Just As I Am) ทำให้ฉันนึกถึงเมื่อหลายปีก่อนที่ทุกครั้งหลังเทศนา ศิษยาภิบาลจะขอให้ผู้ฟังออกมาด้านหน้าระหว่างที่เราร้องเพลงนี้ เพื่อแสดงความตั้งใจว่าพวกเขาต้องการรับการอภัยโทษบาปจากพระคริสต์
บทเรียนเรื่องความวิตก
เพื่อนคนหนึ่งส่งแก้วน้ำทรงสูงให้ฉันแล้วบอกให้ถือไว้ ยิ่งถือไว้นาน แก้วนั้นก็ดูเหมือนจะยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ สุดท้ายแขนฉันก็ล้าจนต้องวางแก้วลง เพื่อนคนนั้นบอกว่า “เขาได้เรียนรู้ว่าความกังวลก็เหมือนการถือแก้วน้ำนั้น ยิ่งกังวลเรื่องใดนานเท่าไร ความกลัวก็ยิ่งทำให้หนักใจมากขึ้นเท่านั้น”
ศิลามั่นคง
เกิดเรื่องเศร้าขึ้นในเดือนพฤษภาคม 2003 เมื่อ “ชายชราบนภูผา” แตกออกและร่วงลงมาตามไหล่เขา รูปสลักใบหน้าชายชราขนาด 40 ฟุต ซึ่งเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติในเทือกเขาไวท์เมาเทนส์รัฐนิวแฮมเชียร์ เป็นทั้งแหล่งท่องเที่ยวที่ชาวเมืองรู้สึกผูกพัน และตราสัญลักษณ์ประจำรัฐมาเป็นเวลานาน นาทาเนียลฮอว์ทอร์นำหินผานี้ไปเขียนเป็นเรื่องสั้นชื่อ ภูผาแห่งแรงบันดาลใจ
เราต้องการอะไร
แมรี เพื่อนของฉันบอกว่า ขณะที่ร้องเพลงนมัสการร่วมกันในคริสตจักร เธอมักจะเว้นไม่ร้องบางท่อน เธอบอกว่า “ดูไม่จริงใจที่จะร้องว่า ‘พระเยซูทรงเป็นทุกสิ่งที่ข้าต้องการ’ เมื่อใจของเรายังปรารถนาสิ่งต่างๆ มากมาย” ฉันรู้สึกชื่นชมความจริงใจของเธอ
