จากน้ำสู่ความหวัง
พันธกิจที่ทอมและมาร์คทำมอบความสดชื่นให้ชีวิต เห็นได้ชัดจากวีดิโอที่พวกเขาแชร์ซึ่งมีกลุ่มเด็กที่แต่งตัวเต็มที่กำลังหัวเราะและเต้นรำอยู่ท่ามกลางน้ำจากฝักบัว และนี่เป็นครั้งแรกในชีวิต ชายกลุ่มนี้ทำงานกับโบสถ์ท้องถิ่นเพื่อติดตั้งระบบกรองน้ำที่บ่อน้ำในประเทศเฮติ ทำให้ชีวิตยากลำบากน้อยลงและชีวิตยืนยาวขึ้นโดยการป้องกันโรคที่เกิดจากน้ำปนเปื้อน การได้เข้าถึงน้ำที่สะอาดและสดชื่นทำให้ประชาชนมีอนาคตที่มีความหวัง
เพื่อนแท้
ตอนเรียนมัธยมต้น ฉันมีเพื่อน “เฉพาะกิจ” เราเป็น “คู่หู” กันที่โบสถ์ (ฉันแทบจะเป็นเด็กผู้หญิงคนเดียวที่อายุใกล้กับเธอ) และเราใช้เวลาด้วยกันนอกโรงเรียนบ้าง แต่เมื่ออยู่ที่โรงเรียนกลับไม่เป็นอย่างนั้น เธอจะทักทายฉันเฉพาะตอนที่ไม่มีใครอยู่ด้วย เมื่อรู้อย่างนั้น ฉันจึงเลิกพยายามเข้าหาเธอตอนอยู่โรงเรียน ฉันรู้ว่ามิตรภาพของเรามีขอบเขตอยู่ตรงไหน
กลับหลังหันแล้ววิ่งหนี
อาลีเป็นเด็กวัยรุ่นที่สวย ฉลาด เก่งและมีพ่อแม่ที่รักเธอ แต่หลังจบชั้นมัธยมมีบางอย่างที่ทำให้เธออยากลองเฮโรอีน พ่อแม่สังเกตเห็นว่าเธอเปลี่ยนไปและส่งเธอไปสถานบำบัด หลังจากที่อาลียอมรับว่ายาเสพติดส่งผลร้ายต่อเธอ หลังการรักษา มีคนถามเธอว่าจะบอกเพื่อนๆ อย่างไรเรื่องการลองยาเสพติด เธอตอบว่า “กลับหลังหันแล้ววิ่งหนี” เธอย้ำว่า “แค่พูดว่าไม่” นั้นไม่เพียงพอ
มรดกความเชื่อ
เป็นเวลานานก่อนบิลลี่ เกรแฮมตัดสินใจเชื่อพระคริสต์ตอนอายุ 16 ปี พ่อแม่ของเขามีชีวิตที่อุทิศเพื่อพระคริสต์อย่างชัดเจน ทั้งสองเติบโตมาในครอบครัวผู้เชื่อ หลังจากแต่งงาน ก็ได้ส่งต่อความเชื่อนั้นโดยการเลี้ยงดูเอาใจใส่ลูกๆ ด้วยความรัก ทั้งอธิษฐาน อ่านพระคัมภีร์และพาลูกไปโบสถ์สม่ำเสมอ รากฐานแข็งแรงที่พ่อแม่ของเกรแฮมวางไว้ เป็นส่วนหนึ่งที่พระเจ้าทรงใช้เพื่อนำเขามาเชื่อและเป็นผู้ประกาศข่าวประเสริฐที่กล้าหาญในที่สุด
เพียงลมหายใจ
การเสียชีวิตกะทันหันของบ็อบบี้ทำให้ฉันตระหนักสัจธรรมของความตายและความไม่ยืนยาวของชีวิต เพื่อนสมัยเด็กของฉันอายุแค่ 24 ปีเมื่อประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์บนถนนที่มีน้ำแข็งเกาะ เธอเติบโตในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์และเพิ่งจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ เธอเพิ่งจะรับเชื่อ ทำไมชีวิตของเธอจึงสั้นอย่างนี้
คำพูดทำร้ายจิตใจ
"กุ้งแห้ง กุ้งแห้ง” เด็กชายคนหนึ่งล้อเลียน “ไม้เสียบผี” อีกคนเสริม ฉันควรจะโต้กลับไปว่า “ไม้และหินทำให้กระดูกหักได้ แต่คำพูดไม่มีทางทำร้ายฉัน” ถึงจะเป็นแค่เด็กหญิงตัวเล็กๆ แต่ฉันก็รู้ว่าคำคมอันโด่งดังนี้ไม่จริง คำพูดโหดร้ายที่ไม่ไตร่ตรองนั้น บางครั้งทำร้ายอย่างรุนแรง ทิ้งบาดแผลลึกและคงอยู่นานกว่ารอยแผลจากก้อนหินและกิ่งไม้
ขว้างหิน
ลิซ่าไม่เคยรู้สึกเห็นใจคนที่นอกใจคู่สมรส...จนเมื่อเธอไม่พอใจในชีวิตสมรสของตัวเองอย่างยิ่ง และต้องพยายามต้านทานการล่อลวงที่อันตราย ประสบการณ์ที่เจ็บปวดช่วยให้เธอมีความเมตตาในมุมมองใหม่ต่อผู้อื่นและเข้าใจพระวจนะพระเจ้ามากขึ้น “ผู้ใดในพวกท่านที่ไม่มีผิด ก็ให้ผู้นั้นเอาหินขว้างเขาก่อน” (ยน.8:7)
เจริญขึ้นเหมือนดอกไม้
หลานคนเล็กสุดของฉันอายุแค่สองเดือน แต่ทุกครั้งที่เจอกัน ฉันสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ วันก่อนที่ฉันเล่นกับเขา เขามองขึ้นมาและยิ้ม แต่ฉันเริ่มร้องไห้ อาจเป็นเพราะความยินดีและคิดถึงรอยยิ้มแรกของลูกๆ เมื่อนานมาแล้ว แต่ก็ยังรู้สึกเหมือนเมื่อวาน บางช่วงเวลาก็ยากจะหาคำมาอธิบาย
คิดถึงพ่อ
เมื่อคิดถึงพ่อทีไร ฉันมักนึกถึงภาพท่านกำลังตอกตะปูอยู่กลางแจ้ง ทำสวน หรือไม่ก็ง่วนอยู่ในห้องทำงานข้างล่างที่เต็มไปด้วยเครื่องมือและอุปกรณ์ต่างๆ มือของพ่อไม่เคยว่างจากงาน บางทีก็เป็นงานสร้าง (เช่น โรงรถ ดาดฟ้า หรือกรงนก) บ้างก็เป็นงานทำกุญแจ บ้างก็เป็นงานออกแบบเครื่องประดับหรืองานศิลปะกระจกสี
