ผู้เขียน

ดูทั้งหมด
Adam R. Holz

Adam Holz

Adam is senior associate editor at Focus on the Family’s media review website, Plugged In. Adam has also served as associate editor at Discipleship Journal. He is the author of the NavPress Bible study Beating Busyness. Adam is married to Jennifer, an ordained Presbyterian minister. They have three children whose passions include swimming, gymnastics, drama, piano, and asking dad what’s for dessert. In his free time, Adam enjoys playing electric guitar.

บทความ โดย Adam Holz

ยอดโบสถ์คดโค้ง

ยอดโบสถ์ที่คดโค้งทำให้ผู้คนเป็นกังวล เพื่อนของเราเล่าว่า หลังพายุแรง ยอดโบสถ์แหลมที่น่าภาคภูมิใจโค้งงอลงมาจนน่าตกใจ

อยากมีหัวใจใหม่ไหม

กำหนดผ่าตัดทำบายพาสหลอดเลือดคือวันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ่อรู้สึกกังวลแต่พอรู้วันนัดก็พูดด้วยความหวังว่า “วาเลนไทน์นี้พ่อจะได้ใจใหม่” แล้วท่านก็ได้จริงๆ การผ่าตัดผ่านไปด้วยดี ช่วยฟื้นฟูให้เลือดที่หล่อเลี้ยงชีวิตไหลไปสู่หัวใจที่กำลังดิ้นรนต่อสู้ของพ่อได้และนั่นคือใจ “ใหม่” ของท่าน

เรื่องนี้ทำให้ผมคิดได้ว่าพระเจ้าก็ให้ชีวิตใหม่แก่เราเช่นกัน ความบาปอุดตันอยู่ใน “หลอดเลือด” ฝ่ายวิญญาณอันเป็นศักยภาพของเราในการสัมพันธ์กับพระเจ้า เราจึงต้องรับ “การผ่าตัด” ฝ่ายวิญญาณเพื่อขจัดบาปนั้น

พระเจ้าสัญญาและยืนยันกับคนอิสราเอลในเอเสเคียล 36:26 ว่า “เราจะให้ใจใหม่แก่เจ้า...เราจะนำใจหินออกไปเสียจากเนื้อของเจ้าและให้ใจเนื้อแก่เจ้า” พวกเขาจะ “สะอาดพ้นจากมลทินทั้งหลาย” (ข้อ 25) และจะทรง“ใส่วิญญาณของเราภายในเจ้า” (ข้อ 27) คนสิ้นหวังจะได้เริ่มต้นใหม่เพราะทรงเป็นผู้เดียวที่สร้างชีวิตเราขึ้นใหม่ได้

พระสัญญานี้สำเร็จได้ด้วยการสิ้นพระชนม์และคืนพระชนม์ของพระเยซู ผู้ที่วางใจในพระองค์จะได้รับใจใหม่ฝ่ายวิญญาณ ซึ่งรับการชำระจากบาปและความสิ้นหวังแล้ว หัวใจใหม่ของเราที่เติมเต็มโดยพระวิญญาณของพระคริสต์เต้นได้ด้วยเลือดที่หล่อเลี้ยงชีวิตฝ่ายวิญญาณจากพระเจ้า เพื่อให้เรา “ดำเนินตามชีวิตใหม่ด้วยเหมือนกัน” (รม.6:4)

คาดว่าจะล่าช้า

ล้อเล่นหรือเปล่า ผมสายแล้วแต่ป้ายจราจรข้างหน้าบอกให้ผมปรับระดับความคาดหวัง ความว่า “คาดว่าจะล่าช้า” การจราจรเริ่มติดขัดผมรู้สึกขำ เพราะผมคาดหวังทุกอย่างให้เป็นไปตามกำหนดของผม แต่ไม่ได้หวังว่าจะมีการทำถนน

คุณมุ่งทางไหน?

อะไรกำหนดทิศทางชีวิตของเรา ครั้งหนึ่งผมเคยได้ยินคำตอบของคำถามนี้ ในที่ที่ไม่คิดว่าจะได้ยิน คือชั้นเรียนขี่รถจักรยานยนต์ ผมและเพื่อนอยากขี่จักรยานยนต์จึงพากันไปเรียน ในการฝึกมีบทเรียนบทหนึ่งเรื่อง การเพ่งมองเป้าหมาย

ความหวังคือกลยุทธ์ของเรา

ทีมฟุตบอลทีมโปรดของผมแพ้แปดครั้งติดกัน ยิ่งแพ้ก็ยิ่งยากจะหวังว่าจะกลับมาชนะได้ โค้ชเปลี่ยนวิธีการทุกสัปดาห์ แต่ก็ไม่ทำให้ชนะ ผมพูดตลกกับเพื่อนร่วมงานว่า แค่หวังว่าจะชนะไม่ได้รับประกันว่าจะชนะ “ใช้ความหวังเป็นกลยุทธ์ไม่ได้” ผมเหน็บ

พ่อในคลินิกหมอฟัน

ผมไม่คิดว่าจะได้รับบทเรียนลึกซึ้งเรื่องหัวใจของคนเป็นพ่อที่คลินิกหมอฟัน ผมไปกับลูกชายวัยสิบขวบ ฟันแท้ของเขางอกขึ้นมาใต้ฟันน้ำนมที่ยังไม่หลุด เราไม่มีทางอื่นนอกจากต้องถอนฟันน้ำนมซี่นั้น

หนามที่ทิ่มแทง

หนามตำที่นิ้วชี้ของผมจนเลือดออก ผมร้องตะโกน และร้องครวญคราง แล้วรีบหดมือตามสัญชาตญาณ แต่ผมไม่ควรแปลกใจ เพราะการตัดกิ่งพุ่มไม้หนามโดยไม่สวมถุงมือทําสวน ย่อมก่อให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้

พระบิดาผู้ร้องเพลง

ก่อนที่ผมกับภรรยาจะมีลูก ผมไม่เคยรู้ว่าการร้องเพลงมีความสำคัญ ตอนนี้ลูกๆ อายุ 6, 8 และ 10 ขวบ ทั้ง 3 คนเคยมีปัญหาเรื่องการนอน ทุกคืนผมกับภรรยาผลัดกันกล่อม อธิษฐานขอให้ลูกหลับเร็วๆ ผมใช้เวลาหลายร้อยชั่วโมงร้องเพลงกล่อมลูกอย่างเหนื่อยล้าหวังให้ลูกหลับเร็วขึ้น ผมร้องเพลงกล่อมลูกคืนแล้วคืนเล่า เรื่องน่าประหลาดใจก็เกิดขึ้น สายสัมพันธ์ความรักและความชื่นบานระหว่างเราลึกซึ้งขึ้นอย่างที่ผมไม่เคยคิดฝัน

เดินในทางพระเจ้า

"เราจะไปทางนี้” ผมแตะไหล่ลูกชายและพาเขาเดินฝ่าฝูงชนกลับมาในทางที่แม่และพี่ๆ ของเขาเดินนำไป ผมต้องทำแบบนี้หลายครั้งในวันที่ครอบครัวของเราไปเที่ยวสวนสนุกด้วยกัน เขาเหนื่อยและถูกเบี่ยงเบนความสนใจได้ง่าย ผมสงสัยว่า แค่เดินตามแม่และพี่ทำไมลูกถึงทำไม่ได้

เราใช้คุกกี้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้งานเว็บไซต์ หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไป นั่นเป็นการแสดงว่าท่านยอมรับ นโยบายการใช้คุกกี้ของเรา