ผมไม่คิดว่าจะได้รับบทเรียนลึกซึ้งเรื่องหัวใจของคนเป็นพ่อที่คลินิกหมอฟัน ผมไปกับลูกชายวัยสิบขวบ ฟันแท้ของเขางอกขึ้นมาใต้ฟันน้ำนมที่ยังไม่หลุด เราไม่มีทางอื่นนอกจากต้องถอนฟันน้ำนมซี่นั้น

ลูกชายอ้อนวอนทั้งน้ำตาว่า “พ่อครับ ไม่มีทางอื่นเลยเหรอ รอดูก่อนได้ไหมครับ ได้โปรดผมไม่อยากถอนฟัน” หัวใจผมอ่อนยวบ แต่ผมก็บอกลูกว่า “เราต้องถอนมันออก พ่อเสียใจกับลูกนะ ไม่มีทางอื่น” แล้วผมก็จับมือเขาไว้เพราะเขาขยับและเกร็งขณะที่หมอถอนฟันกรามซี่นั้น น้ำตาผมซึม ผมเอาความเจ็บปวดไปจากลูกชายไม่ได้ สิ่งดีที่สุดที่ทำได้คืออยู่กับเขา

นั่นทำให้ผมคิดถึงตอนที่พระเยซูอยู่ในสวนเกทเสมนี ทูลขอพระบิดาให้มีทางอื่น พระบิดาคงเจ็บปวดพระทัยที่เห็นพระบุตรที่รักต้องขมขื่นแสนสาหัส กระนั้นทางอื่นที่จะช่วยคนของพระองค์ให้รอดได้ไม่มีเลย

ในชีวิตเรา บางครั้งต้องเผชิญกับช่วงเวลาเจ็บปวดที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เหมือนลูกของผม แต่ด้วยพระราชกิจของพระเยซูที่ทรงทำเพื่อเราผ่านทางพระวิญญาณของพระองค์ แม้ยามมืดมิดที่สุด พระบิดาในสวรรค์ผู้เปี่ยมด้วยรักทรงอยู่ด้วยกับเราเสมอ (มธ.28:20)