ชีวิตที่ดีเลิศ
มีรายการโทรทัศน์ที่ให้คนหนุ่มสาวได้ใช้ชีวิตแบบนักเรียนมัธยมเพื่อจะเข้าใจชีวิตวัยรุ่นมากขึ้น พวกเขาพบว่าสื่อสังคมออนไลน์มีผลอย่างยิ่งต่อการประเมินคุณค่าตัวเองของวัยรุ่น คนหนึ่งกล่าวว่า “คุณค่าที่นักเรียนมองตนเองผูกติดอยู่กับสื่อสังคมออนไลน์ โดยขึ้นอยู่กับว่ามีคนมา ‘ถูกใจ’ รูปมากแค่ไหน” ความต้องการการเป็นที่ยอมรับนี้อาจทำให้วัยรุ่นมีพฤติกรรมสุดขั้วบนสื่อออนไลน์
แบ่งปันมากกว่าสิ่งของ
"แต่ผมไม่อยากแบ่ง” ลูกคนเล็กของผมโอดครวญที่ต้องสละตัวต่อเลโก้แค่ตัวเดียวจากจำนวนมากมายที่เขามี ผมอ่อนใจกับความไม่รู้จักโตของเขา แต่ความจริงแล้วท่าทีแบบนี้ไม่ได้เป็นท่าทีของเด็กเท่านั้น บ่อยแค่ไหนในชีวิตของผมและประสบการณ์ของมนุษย์ทั่วไป ที่เราดึงดันไม่ยอมแบ่งปันอย่างเต็มใจและเอื้อเฟื้อ
ถวายเกียรติด้วยขอบพระคุณ
หมอไม่ได้ขมวดคิ้วทั้งที่กำลังคุยกับสามีฉันเรื่องการวินิจฉัยโรคมะเร็ง เธอยิ้มและแนะนำให้เริ่มต้นทุกวันด้วยการขอบพระคุณ “อย่างน้อยสามสิ่ง” แดนตอบตกลงเพราะรู้ว่าการขอบพระคุณเปิดใจเราให้รับการหนุนใจเพราะความดีของพระเจ้า ด้วยเหตุนี้แดนจึงเริ่มต้นทุกวันด้วยคำสรรเสริญ ขอบคุณพระเจ้าสำหรับการนอนหลับสบาย เตียงที่สะอาด แสงแดด อาหารเช้า รอยยิ้มของข้าพระองค์
สติปัญญาของผู้สูงวัย
"ในปี 2010 หนังสือพิมพ์ในสิงคโปร์ได้ตีพิมพ์บทเรียนชีวิตจากราษฎรอาวุโสแปดคน บทความเริ่มต้นว่า “แม้ว่าความสูงวัยอาจนำปัญหามาสู่ความคิดและร่างกาย แต่ก็อาจนำเราก้าวเข้าสู่อีกโลกหนึ่งได้ คือโลกที่อุดมไปด้วยความรู้ทางอารมณ์ สังคมและสติปัญญาที่นักวิทยาศาสตร์เรียกว่า สติปัญญาของผู้สูงวัย”
เกิดผลดี
ทิวทัศน์ที่ผมเห็นจากหน้าต่างเครื่องบินช่างน่าตื่นตา ทุ่งข้าวสาลีที่กำลังออกรวงกับสวนผลไม้ทอดยาวระหว่างภูเขาแห้งแล้งสองลูก กลางหุบเขามีแม่น้ำไหลผ่าน ถ้าไม่มีลำน้ำที่หล่อเลี้ยงชีวิตสายนี้ ต้นไม้ย่อมไม่เกิดผล
ผลผลิตอันอุดมสมบูรณ์ขึ้นอยู่กับแหล่งน้ำสะอาดฉันใด คุณภาพของ “ผล” ในชีวิตของผมซึ่งก็คือคำพูด การกระทำ ทัศนคติ ก็ขึ้นอยู่กับสารอาหารฝ่ายวิญญาณของผมฉันนั้น ผู้เขียนสดุดี 1 อธิบายว่าบุคคลที่ “ความปีติยินดีของผู้นั้นอยู่ในพระธรรมของพระเจ้า...เขาเป็นเช่นต้นไม้ที่ปลูกไว้ริมธารน้ำ ซึ่งเกิดผลตามฤดูกาล” (ข้อ 1-3) เปาโลบอกในกาลาเทีย 5 ว่า ผู้ที่อยู่ฝ่ายวิญญาณจะเห็นได้จาก “ความรัก ความปลาบปลื้มใจ สันติสุข ความอดกลั้นใจความปรานี ความดี ความสัตย์ซื่อ ความสุภาพอ่อนน้อม การรู้จักบังคับตน” (ข้อ 22-23)
บางครั้งผมมีมุมมองอันขมขื่นต่อสิ่งที่เกิดขึ้น หรือการกระทำและคำพูดของผมก็ไม่เป็นมิตรเท่าที่ควร ซึ่งไม่ใช่ผลที่ดี และผมตระหนักว่า เพราะผมไม่ได้ใช้เวลาเงียบสงบกับพระวจนะของพระเจ้า แต่เมื่อผมเริ่มต้นวันใหม่ด้วยการหยั่งรากในพระองค์ ผมก็เกิดผลดี มีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นด้วยความอดทน และอ่อนโยน อีกทั้งไม่ยากที่จะเลือกขอบพระคุณแทนการพร่ำบ่น
พระเจ้าผู้เปิดเผยพระองค์ต่อเรา ทรงเป็นแหล่งกำลัง สติปัญญา ความชื่นชมยินดี ความเข้าใจ และสันติสุข (สดด.119:28, 98, 111, 144, 165) เมื่อเราให้จิตวิญญาณของเราอยู่ในพระคำซึ่งชี้ไปที่พระองค์ การงานของพระวิญญาณบริสุทธิ์ก็จะเด่นชัดในชีวิตของเรา
